Συμμετέχω στην blogovision, ψηφίζοντας δηλαδή τα αγαπημένα μου άλμπουμ μαζί με καμιά εκατοστή ακόμα μπλογκερς, απ' τη χρονιά που ξεκίνησε.
Σχεδόν ποτέ δεν συνέπεφταν τα γούστα μου με τους άλλους. Τα δεκάδες -άγνωστα για μένα- άλμπουμ που οι καλές γλώσσες έλεγαν ότι ήταν αριστουργήματα και οι κακές ότι βρέθηκαν στις λίστες επειδή τα έβαλε και το pitchfork, τα άκουγα πάντα εκ των υστέρων. Με αποτέλεσμα να γίνομαι ελαφρώς ρεζίλι, επειδή αυτά που άκουγα περισσότερο τη χρονιά ήταν ξεδιάντροπα ποπ άλμπουμ. Μαντόνα κι έτσι.
Όμως επειδή το μπλογκ μου είναι το μελλοντικό μου ημερολόγιο (και μετά από δεκαετίες θα ανατρέχω σ' αυτό για να δω τι πραγματικά συνέβη στη ζωή μου) δεν μπορώ να ωραιοποιήσω τη λίστα.
Αυτά είναι τα άλμπουμ που άκουσα -και μ' άρεσαν- πιο πολύ.
20. Chromatics - "Kill For Love"
19. Perfume Genius - "Put Your Back N 2 It"
18. Beach House - "Bloom"
17. Crystal Castles - "(III)"
16. Gossip - "A Joyful Noise"
15. First Aid Kit - "The Lion's Roar"
14. Marietta Fafouti - "Homemade Joy"
13. Purity Ring - "Shrines"
12. Mechanimal - "Mechanimal"
11. Air - "Le Voyage Dans La Lune"
Και το Τοπ 10:
10. Metric - "Synthetica"
9. Pop Eye - "Almost Dead Still Alive"
Οι Έλληνες pop eye μ' αρέσουν γιατί η ποπ που παίζουν είναι έξυπνη και μελωδική κι επειδή έχουν ωραίες επιρροές. Ας πούμε, το Definitely Unknown -το παραπάνω τραγούδι, που είναι και το αγαπημένο μου απ' τον φετινό τους δίσκο- θα το ζήλευαν κι οι Gene.
8. Cats On Fire - "All Blackshirts To Me"
Κι απ' τον προηγούμενό τους δίσκο μ' αρέσουν οι Cats on Fire. Πότε Smiths και πότε Pulp, το γκρουπ αυτό φτιάχνει δίσκους που με κάνουν να νιώθω πως ζω σε άλλες εποχές.
7. Dead Can Dance - "Anastasis"
Σκέτη Μαγεία
6. Madonna - "MDNA"
Το ότι συνεργάστηκε ξανά με τον William Orbit κανονικά θα έπρεπε να είχε ως αποτέλεσμα ένα καινούριο Ray Of Light που θα ήταν στο Νο1 μου.
Έκανε όμως το λάθος να μην το αφήσει όλο το άλμπουμ στον Orbit αλλά να βάλει κι ένα σωρό άλλους παραγωγούς της σειράς, που έφτιαξαν φτηνή, συνηθισμένη ποπ της εποχής με αποτέλεσμα το τελικό αποτέλεσμα να είναι ωραίο αλλά άνισο.
Ο επόμενος δίσκος, ελπίζω, μόνο με τον Orbit.
5. Chumbawamba - "Big Society!"
Ήταν το τελευταίο μουσικό project των Chumbawamba (τους οποίους ψηφίζω σχεδόν σε κάθε μπλογκοβίζιον, όταν έχουν νέο δίσκο δηλαδή) πριν διαλυθούν.
Το σάουντρακ ενός θεατρικού μιούζικαλ, πιασάρικο, διασκεδαστικό κι εθιστικό. Δυστυχώς δεν βρήκα κανένα τραγούδι στο YouTube.
4. Lana Del Ray - "Born To Die ( The Paradise Edition)"
(φανταστικό τραγούδι)
Με μπέρδεψε λίγο η μπλογκοβίζιον γιατί είχε ως επιλογή το Born to Die, το Born to Die Paradise Edition, και το Paradise σκέτο. Ελπίζω να μην έγινε αυτό για μετρηθούν οι ψήφοι με κανάν περίεργο τρόπο και να είναι πιο κάτω η Del Rey απ' ό,τι της αξίζει.
Ο δίσκος της (στα αυτιά μου τουλάχιστον) είναι μια σκέτη απόλαυση όμορφων μελωδιών και υπόκωφων μπητ, όπου το κάθε τραγούδι είναι καλύτερο απ' το προηγούμενο.
Ήταν για μένα η πιο θετική έκπληξη της χρονιάς - και λάιβ που την είδα ήταν εξαιρετική.
Ευτυχώς το hype μπορεί να σου καταστρέψει την εικόνα αλλά όχι τη μουσική, και η μουσική της βγήκε αλώβητη μέσα απ' τη χρονιά.
3. Marina & The Diamonds - "Electra Heart"
Τα κομμάτια είναι ένα κι ένα και τα γρήγορα και τα αργά - η ποπ στα καλύτερά της.
2. Pet Shop Boys - "Elysium"
Ποτέ δεν περίμενα ότι οι Pet Shop Boys θα έκαναν έναν δίσκο σχεδόν ισάξιο πχ. με το Behaviour ή κάποιον απ' την τέλη-των-'80s περίοδό τους, κι όμως νομίζω ότι τα κατάφεραν.
Σχετικά αργός και μελωδικός, πιασάρικος αλλά και ώριμος, χωρίς προφανή σουξέ, ακούγεται ολόκληρος.
Τον άκουσα δεκάδες φορές,
λίγο
λιγότερες
από
αυτόν
που
είναι
στο
Νο1...
1. Leonard Cohen - "Old Ideas"
Δεν υπάρχει τι και πώς. Αυτόν τον δίσκο τον άκουσα περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο φέτος - με υπνωτίζει και με μαγεύει και με αναγκάζει χωρίς τη θέλησή μου να πατήσω το repeat.
Και του χρόνου!
σχόλια