ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
3.9.2015 | 19:17

Τι να της πω;

Εξομολογούμαι ότι δεν ξέρω πώς να αντιμετωπίσω την αδερφή μου. Έχουμε μια διαφορά ηλικίας, είναι μεγαλύτερη. Για μένα ήταν πάντοτε σημαντική, την υπεραγαπούσα και ένιωθα καλά μαζί της. Έχει μια κόρη που δεν τη βλέπω συχνά γτ μένουμε σε διαφορετικές πόλεις, αλλά και πραγματάκια της έστελνα πιο παλιά που ήταν μικρούλα και γενικά μιλάω και μαζί της αν δεν πετύχω την αδερφή μου σπίτι. Το θέμα είναι ότι από τότε που έκανα κι εγώ παιδί, η αδερφή μου αδιαφορεί πλήρως για όλα. Δεν ήρθε στο μαιευτήριο, δεν έστειλε ούτε ένα δώρο στη μικρή, δεν ήρθε ούτε στη βάπτιση, ούτε ένα δωράκι κι εκεί... Δεν την έχει δει από τότε που γεννήθηκε, δηλαδή 2,5 χρόνια. Μένουμε και σε απόσταση, οπότε εύκολα βρίσκει δικαιολογίες και δεν έχουμε συμπεσει σε γιορτές στο χωριό. Αλλά δεν το επιδίωξε κιόλας. Κατά τα άλλα, με παίρνει σε γενέθλια (που δε θυμάται και ακριβώς πότε είναι) της μικρής και στη γιορτή της-η οποία πλησιάζει. Τώρα που θα με πάρει τι να κάνω ρε παιδιά; Φοβάμαι ότι αν της μιλήσω ανοιχτά και της πω "μη ζορίζεσαι να παίρνεις" γτ ξερω ότι δεν τη νοιάζει, φοβάμαι ότι θα παρεξηγηθούμε εντελώς. Δεν καταλαβαίνω τι την έχει πιάσει, αλλά δεν μπορώ να κάνω άλλο το μ...κα, ντρέπομαι και τον άντρα μου στην τελική που η δική του αδερφή έχει φερθεί σπαθί.Αυτά και σας ευχαριστώ.
5
 
 
 
 
σχόλια
Ναι, κι εγώ σκέφτομαι να το φέρω μαλακά, μήπως της συμβαίνει και τίποτα και δυσκολεύεται τόσο καιρό να το πει... Μέχρι κι εκεί έχει πάει το μυαλό μου. Ξέρεις, αν βλέπεις πως ο άλλος σηκώνει ξαφνικά έναν τοίχο, στην προσπάθειά σου να πλησιάσεις είναι σαν να πατάς σε ναρκοπέδιο. Είναι και η μάνα μας σφίγγα, αν και της καταθέτουμε και οι δυο τα θέματά μας. Σε ευχαριστώ.
Αγαπητή εξομολογούμενη, το πρόβλημά σας είναι πολύ βαθύτερο από το τι να πεις σ'ένα τηλεφώνημα.Από τον τρόπο που γράφεις για τη σχέση σας ανέκαθεν, φαίνεται να έχετε μεγαλώσει με μια απόσταση ανάμεσά σας, που δεν έχει να κάνει με διαφορές ηλικίας, αλλά με νοοτροπίες και τρόπο σκέψης.Έτσι όπως περιγράφεις τη σχέση σας κ πώς ένιωθες/νιώθεις γι'αυτήν, είναι σα να περιγράφεις σχέση με συμπαθή μακρινή φίλη, όχι με το κοντινότερο αίμα σου."Ένιωθες καλά μαζί της", "πραγματάκια έστελνες στην κόρη της", "θα μιλούσες κ στην κόρη αν δεν έβρισκες τη μαμά της" (μεγάλη υποχώρηση αυτή), "μιλάτε σε γενέθλια/γιορτές", "δωράκι, βάπτιση".Αυτά, με συγχωρείς, αλλά είναι τυπικές σχέσεις κοριτσιών που παίζουν τις κουμπάρες.Ή που δε σας μεγάλωσαν ώστε να σας ενισχύσουν κ ενσταλάξουν το αδερφικό δέσιμο, ή δεν το νιώθατε εξ'αρχής κι εσείς οι ίδιες. Οπότε η αδερφή σου, ή έφτασε στο άλλο άκρο της αποξένωσης, ή βαρέθηκε αυτό το τυπικό τελετουργικό και τα έγραψε όλα.Δε σημαίνει ότι κάποια από σας έχει δίκιο, κάποια άδικο, κάποια είναι τυπική, η άλλη είναι "γαϊδούρα".Μιλήστε ειλικρινά μεταξύ σας, από κοντά και βάλτε κάτω τα συναισθήματά σας, όχι τις τυπικότητες.Εύχομαι να τα βρείτε και να είναι και τα ξαδερφάκια κοντ΄'α μεγαλώνοντας!
Πιστεύεις ότι θα με ενδιέφερε πώς να το αντιμετωπίσω αν είχαμε μεγαλώσει με απόσταση μεταξύ μας, όπως "φαίνεται" από τον τρόπο που γράφω; Θα με ένοιαζε αν είχαμε μεγαλώσει παίζοντας τις "κουμπάρες";Αναφέρομαι σε διαφορά ηλικίας και σε χιλιομετρική απόσταση. Αναγκαστικά μιλάμε από το τηλέφωνο και ανταλλάσσουμε πράγματα ταχυδρομικά-και δε μίλησα για καμία υποχώρηση και δεν καταλαβαίνω γιατί το ειρωνεύεσαι, απλώς σχολίασα ότι μιλάω και με την ανιψιά μου στο τηλέφωνο, ότι υπάρχει τηλεφωνική επικοινωνία και με τη μικρή, δεν περιμένουμε αφορμή για να τηλεφωνηθούμε.Αναφέρθηκα όμως στις τυπικές υποχρεώσεις γιατί ούτε σε αυτές δε συμμετέχει πια, για αυτό καταθέτω τον προβληματισμό μου.Τα "ξαδερφάκια" έχουν 14 χρόνια διαφορά, δε θα μεγαλώσουν μαζί. Και είναι μακριά το ένα από το άλλο. Αν διάβαζες καλύτερα την καταχώριση θα αρκούσαν οι τελευταίες σου κουβέντες. Λυπάμαι που αφιέρωσες το χρόνο σου να απαντήσεις τόσο διεξοδικά στην εξομολόγησή μου.
Κι εγώ λυπάμαι που σου κόστισα χρόνο για να μου απαντήσεις, εφόσον δεν έγινα κατανοητή.Δεν ειρωνεύομαι τίποτα, δεν έχω κανένα τέτοιο δικαίωμα. Έγραψα αυτό που μου έβγαλε η διατύπωση της εξομολόγησής σου. Απ'τα παραδείγματά σου μόνο φαίνονται τυπικές σχέσεις. Και ο,τι έγραψα σε σχέση με την αδελφική σχέση, το έγραψα εκ πείρας, επειδή έχω κ γω αδερφή με μεγάλη διαφορά ηλικίας, που έχει κ παιδί, μένει μακριά και είμαστε σε διαφορετικές φάσεις ζωής. Και ανέκαθεν λόγω ηλικίας υπήρχε μια "διαφορά φάσης", αλλά είχαμε μάθει ότι "τα αδέρφια είναι μια γροθιά". Δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση, μα δουλειά, μα κούραση, μα απόσταση ή εξεταστικές, ή παιδιά, θα βρισκόμασταν, τηλέφωνα κάθε μέρα κ θα λέγαμε τα πάντα η μία στην άλλη. Ακόμα κ μετά από μεγάλους τσακωμούς.Γι'αυτό σου είπα να βρεθείτε να μιλήσετε ειλικρινά από κοντά κ ευχήθηκα να πάνε όλα καλά, γιατί πονάω την αδερφική σχέση.Τα 14 χρόνια διαφορά στα ξαδέρφια, δεν έχουν καμία σημασία. Σου εύχομαι ολόψυχα να πάνε όλα καλά.

ΕΚΛΟΓΕΣ ΗΠΑ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Scroll to top icon