ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γειά σας, είμαι μαθήτρια της τρίτης λυκείου και όπως πολλά άλλα παιδιά προετοιμάζομαι για τις πανελλήνιες. Αν και είμαι απο τους προνομιούχους να πηγαίνω σε ένα (όπως λένε) πολύ καλό φροντιστήριο, αισθάνομαι χάλια. Ο λόγος που πηγαίνω στο συγκεκριμένο φροντιστήριο είναι ότι ο ιδιοκτήτης του είναι μακρινός συγγενής μου. Τρία χρόνια πριν ήταν στην θέση μου η αδελφή μου η οποία είναι μαθήτρια του 19-20 και πέρασε σε μια σχολή του πολυτεχνείου, όπως είναι φυσικό εγώ και η οικογένεια μου είμαστε πολύ περήφανοι για εκείνη. Εγώ είμαι μέτρια μαθήτρια (του 14-15) και θέλω πολύ να περάσω σε μια σχολή που χρειάζεται 15.000- 15.500 μόρια. Το πρόβλημα είναι ότι ο ιδιοκτήτης του φροντιστηρίου και συγγενής ΜΟΥ(όχι της αδελφής μου), δεν πιστεύει σε εμένα, αν και προσπαθω υπερβολικά πολύ να γράφω καλά στα διαγωνίσματα, ενώ όταν έδινε η αδελφή μου την είχε βοηθήσει καθώς διδάσκει και είχε προσφερθεί να της λύσει τυχόν αποριές. Αυτό που με στεναχωρεί είναι ότι αισθάνομαι ότι κανείς δεν πιστέυει σε εμένα ούτε καν οι γονείς μου, κι ας μου λένε ότι πρέπει να κάνω ότι καλύτερο μπορώ και ότι έχω μυαλό απλά θέλει περισσότερη προσπάθεια. Επιπλέον όλη η οικογένεια του συγγενή μου συμπεριφέρεται πολύ πιο φιλικά στην αδελφή μου. Δεν την ζηλεύω σε καμία περίπτωση απλά στεναχωριέμαι που δεν ενδιαφέρονται για εμένα λόγω των επιδόσεών μου στα μαθήματα ( οι καθηγητές μου να φανταστείται με ενθαρύνουν πολύ περισσότερο). Όλα αυτά με κρατάνε πίσω στο διάβασμα και απογοητεύω συνεχώς τον εαυτό μου. Σχεδόν το έχω πάρει απόφαση ότι θα αποτύχω στις πανελλήνιες και δεν ξέρω τι να κάνω για να αλλάξω αυτό αλλά και την σχέση μου με τον συγγενή μου. Βρίσκομαι καθημερινά σε "κατάθλιψη" και θέλω να σταματήσει αυτή η κατάσταση. Ευχαριστώ για τον χρόνο που αφιερώσατε να ακούσετε το πρόβλημά μου κι ας σας φάνηκε ασήμαντο καθώς αντιλαμβάνομαι ότι ύπαρχουν πολύ πιο σοβαρά από αυτό.