Ένας φοιτητής και κήρυκας του μίσους που προσηλύτισε τουλάχιστον ένα Βρετανό τζιχαντιστή να πολεμήσει στην Συρία ενώ σκεφτόταν σοβαρά να οργανώσει μια επίθεση αυτοκτονίας στο Λονδίνο αποκήρυξε τον ακραίο Ισλαμισμό και αποκάλυψε ότι είναι ομοφυλόφιλος.
Ο Sohail Ahmed μεγάλωσε με μίσος για την Δύση επειδή του έγινε πλύση εγκεφάλου από τους αυστηρά μουσουλμάνους γονείς του που τον έστειλαν σε ένα σκληροπυρηνικό μεντρεσέ στο ανατολικό Λονδίνο.
Ο 23χρονος είπε ότι είχε κερδίσει τον σεβασμό των συμφοιτητών του στο κολέγιο και στο πανεπιστήμιο επειδή έλεγε στους ακόλουθους του ότι η Δύση ήταν σε πόλεμο με το Ισλάμ και ότι οι άπιστοι είναι σατανικοί.
Ο Sohail όμως είπε ότι η αβεβαιότητα που είχε για την σεξουαλικότητα του και η βοήθεια από πρώην εξτρεμιστές τον βοήθησαν να απομακρυνθεί από τον Ισλαμισμό.
Σκεφτόμουν σοβαρά να βομβαρδίσω το Canary Wharf. Πάντοτε ήμουν καλός στις επιστήμες και ήξερα που θα έβρισκα πληροφορίες για το πώς να το κάνω. Ποτέ δεν τις κατέβασα ή είχα πρόσβαση. Φοβόμουν ότι θα με πιάσουν αλλά ήξερα κόσμο που θα με βοηθούσε αν το χρειαζόμουν.
Ο γλυκομίλητος φοιτητής της φυσικής γεννήθηκε στο Λονδίνο από γονείς που κατάγονταν από το Κασμίρ στο Πακιστάν.
«Ο πατέρας μου ήρθε εδώ όταν ήταν 3 χρονών και η μητέρα μου τον παντρεύτηκε στα 16. Μέχρι να γίνω 4-5 χρονών οι γονείς μου δεν ήταν θρησκόληπτοι και σίγουρα δεν ήταν φανατισμένοι. Τότε ήταν που άρχισαν να κάνουν παρέα με μια άλλη οικογένεια από την διπλανή γειτονιά που τους έφερε σε επαφή με τον σαλαφισμό, μια σκληροπυρηνική μορφή του Ισλάμ από τη Σαουδική Αραβία. Ο πατέρας μου άρχισε να αφήνει μακρύ μούσι και η μητέρα μου αντί να φοράει ένα απλό μαντήλι, άρχισε να φοράει φερετζέ και μετά να καλύπτει τα χέρια και τα πόδια της», λέει.
Ο μεγαλύτερος από τα 5 αδέρφια του, Sohail λέει ότι οι γονείς του ξέκοψαν από την υπόλοιπη οικογένεια και από τους παλιούς φίλους τους που δεν τους θεωρούσαν «σωστούς μουσουλμάνους» και δεν του επέτρεπαν να παίζει με τους συμμαθητές του.
«Άρχισα να πηγαίνω στο μεντρεσέ μετά το σχολείο. Εκεί ξεκίνησα να πιστεύω ότι η Δύση ήταν ο εχθρός και ότι ήταν σε πόλεμο με το Ισλάμ και οι άπιστοι ήταν οι εχθροί. Οι γονείς μου, μου έβαζαν στο κεφάλι ότι έπρεπε να σπουδάσω και μετά να φύγω από αυτή την χώρα και να πάω σε ένα καλό ισλαμικό κράτος. Μελετούσα σκληρά και τα πήγαινα πολύ καλά στο σχολείο».
Στο σχολείο τον κορόιδευαν επειδή πιστεύει ότι είναι αυτιστικός και εξαιτίας της φονταμενταλιστικής οικογένειας του. Τα γεγονότα όμως της 11ης Σεπτεμβρίου και του πολέμου στο Ιράκ άλλαξαν τη ζωή του. «Όταν έγινε η 11η Σεπτεμβρίου, όλοι χαιρόντουσαν. Οι άπιστοι έπαθαν αυτό που τους άξιζε. Αν γινόταν εδώ στη Βρετανία, θα υπήρχε η ίδια αντίδραση. Όταν με έστειλαν στο κολέγιο για τις εξετάσεις έκανα αρκετούς φίλους. Μετά το Ιράκ και το Αφγανιστάν, αρκετοί νεαροί άνθρωποι άρχισαν να ακούν τους εξτρεμιστές. Έγινα ένα από τα κύρια μέλη της Ισλαμικής κοινότητας και πολλοί φοιτητές ερχόντουσαν για να με γνωρίσουν. Συνήθιζα να κηρύττω και να φανατίζω τα άτομα που πίστευαν τα ίδια με μένα. Το ψευδώνυμο μου ήταν Sheikh ul Islam. Έλεγα στον κόσμο ότι η Δύση είναι ο εχθρός μας και ότι θέλουν να καταστρέψουν το Ισλάμ. Δεν το έλεγα ανοικτά αυτό αλλά στα άτομα που εμπιστευόμουν. Στο κολέγιο τα πράγματα άλλαξαν. Ήταν καλά. Ξαφνικά δεν μου φερόντουσαν άσχημα. Ο κόσμος άρχισε να με προσέχει, να με ακούει».
Ο Sohail πιστεύει ότι δύο από τους φίλους του ταξίδεψαν στην Συρία για να πολεμήσουν. «Σκέφτηκα να πάω στην Συρία. Στην αρχή σκεφτόμουν να λάβω μέρος σε μια ανθρωπιστική οργάνωση. Μετά θα πολεμούσα. Ρώτησα τους γονείς μου αλλά δεν μου επέτρεψαν να πάω. Ο κολλητός μου το έκανε και είμαι σίγουρος ότι πολεμάει εκεί αυτή τη στιγμή. Δεν τον φανάτισα αλλά μου τηλεφώνησε ένας κοινός μας φίλος από το κολέγιο. Είπε ότι ήταν με τα αδέρφια μας στην Συρία και και ότι ήμουν υπεύθυνος γι’ αυτό όπως και για άλλους. Όταν τον συνάντησα την πρώτη φορά, δεν είχε καμία σχέση. Δεν πίστευε καν στο Ισλάμ. Είπε ότι θα κρατήσει επικοινωνία αλλά ποτέ δεν το έκανε. Μπορεί να είναι νεκρός».
Μετά σκεφτόταν να οργανώσει μια επίθεση αυτοκτονίας στα Docklands του Λονδίνου.
«Σκεφτόμουν σοβαρά να βομβαρδίσω το Canary Wharf. Πάντοτε ήμουν καλός στις επιστήμες και ήξερα που θα έβρισκα πληροφορίες για το πώς να το κάνω. Ποτέ δεν τις κατέβασα ή είχα πρόσβαση. Φοβόμουν ότι θα με πιάσουν αλλά ήξερα κόσμο που θα με βοηθούσε αν το χρειαζόμουν. Είχα επαφές με άτομα έξω από την χώρα. Μετά όμως έγινα λιγότερο ριζοσπάστης. Διάβασα μελετητές που έλεγαν ότι δεν έπρεπε να γίνει μια επίθεση στην Βρετανία – όχι επειδή ήταν λάθος αλλά επειδή απλά ήμουν Βρετανός πολίτης και είχα υπογράψει μια συμφωνία με την Βρετανική κυβέρνηση».
Ο Sohail εκμυστηρεύτηκε ότι αυτό είναι ένα τέχνασμα που αρκετοί εξτρεμιστές και κήρυκες χρησιμοποιούν για να αποφύγουν την σύλληψη κάτω από τον αντιτρομοκρατικό νόμο.
«Η ιδέα ότι ήμουν Βρετανός – με έπιαναν τα γέλια με αυτό. Ποτέ δεν είχα επαφές με τους Βρετανούς. Πίστευα ότι οι Μουσουλμάνοι που θεωρούσαν τους εαυτούς τους Βρετανούς ήταν κάτι σαν wannabe λευκοί», λέει.
Πήγε στο πανεπιστήμιο για να σπουδάσει φυσική και έγινε μέλος της Ισλαμικής κοινότητας όπου οι ακραίες θέσεις τους εκφράζονταν ανοικτά: «Υπήρχαν αρκετές πύρινες ομιλίες. Ένας ομιλητής είπε δημόσια ότι η Δύση ήταν σε πόλεμο με το Ισλάμ και ότι ήθελαν να μας αλλάξουν για να γίνουμε σαν και αυτούς και ότι έπρεπε να πολεμήσουμε σε μια βίαιη τζιχάντ και να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας. Ήταν τρομερό που έλεγε αυτά τα πράγματα έτσι. Αλλά συμφώνησα μαζί του».
Όταν όμως ήταν στο πανεπιστήμιο ο Sohail άρχισε να έχει αμφιβολίες για τις ακραίες θέσεις του. Άρχισε να ερευνά την εξέλιξη των ειδών που οι εξτρεμιστές επιμένουν ότι δεν είχε συμβεί ποτέ.
Ο Sohail όμως πείστηκε από τα επιστημονικά στοιχεία.
«Είχα αμφιβολίες αν ο θεός υπάρχει αλλά ήξερα ότι υπήρχε η κόλαση. Ήταν τόσο περίεργο αλλά ήμουν σίγουρος ότι θα καιγόμουν στην κόλαση επειδή δεν πίστευα στον θεό. Ήταν πολύ ψυχοφθόρο και άρχισα να έχω τάσεις αυτοκτονίας. Πάντοτε είχα πρόβλημα με το σαρία, το να ρίχνεις πέτρες μέχρι θανάτου στον κόσμο, το να κατατρέχεις μη-μουσουλμάνους, να σκοτώνεις τους αποστάτες. Δεν μου άρεσε αλλά ένοιωθα ότι έπρεπε να το αποδεχτώ επειδή προήλθε από το θεό».
Επίσης άρχισε να αποδέχεται το γεγονός ότι ήταν ομοφυλόφιλος: «Είχα αυτές τις σκέψεις από τότε που ήμουν μικρός. Αλλά από παιδί σου λένε τι να κάνεις με όσους είναι ομοφυλόφιλοι. Τους πετάς από ένα βουνό και τους πετροβολάς μέχρι θανάτου. Έτσι όταν μεγάλωνα, μισούσα τον εαυτό μου. Νόμιζα ότι ήμουν κάτι κακό. Ήμουν πολύ ομοφοβικός. Συμμετείχα στις ομοφοβικές πλάκες των φίλων μου. Η ISIS ρίχνει τους γκέι από τα κτίρια για να πεθάνουν στη Συρία και απλά φαντάζομαι ότι εγώ είμαι ένας από αυτούς ή κάποιοι που νοιάζομαι. Αυτό όμως που με ταρακούνησε ακόμη περισσότερο ήταν ότι θα μπορούσα να είμαι ένας από τους θύτες. Μπορούσα να είμαι και το θύμα και ο θύτης».
Οι γονείς του τον έδιωξαν από το πατρικό του σπίτι όταν τους είπε ότι δεν ήταν σίγουρος αν ο θεός υπάρχει. Αργότερα τον κάλεσε πίσω ο πατέρας του.
«Είπε ότι είχε καταλάβει το μυστικό μου. Μου είπε να γυρίσω. Είχα τρομοκρατηθεί ότι θα με σκότωναν. Ο πατέρας μου με πήγε στον κήπο επειδή δεν ήθελε να ακούσουν τα αδέρφια μου. Με ρώτησε αν είχα φίλο και αν είχα κάνει σεξ. Είπα ψέμματα. Μου είπε ότι ήμουν αηδιαστικός. Μου είπε ότι ήμουν χειρότερος και από ζώο. Μου είπε ότι θα μπορούσα να μείνω στο σπίτι μόνο αν δεχόμουν να μου κάνουν εξορκισμό. Για τους επόμενους 2 μήνες, μου έκαναν εξορκισμό κάθε μέρα. Οι γονείς μου άπλωναν τα χέρια τους πάνω μου και διάβαζαν το κοράνι. Παράλληλα έκανα μπάνια σε αγιασμό».
Μετά από μια απόπειρα αυτοκτονίας που απέτρεψε ο πατέρας του, ο Sohail κατάφερε να νοικιάσει ένα δωμάτιο δίπλα στο πανεπιστήμιο του: «Αν δεν το έκανα, το πιο πιθανό ήταν να μην ήμουν ζωντανός σήμερα. Ήταν η καλύτερη απόφαση που πήρα ποτέ. Βρήκα μια ομάδα πρώην μουσουλμάνων και πήγα σε μια παμπ για πρώτη φορά στη ζωή μου. Προσπάθησα να μιλήσω δυο φορές στους γονείς μου αλλά δεν πήγε καλά. Έχω να μιλήσω στα αδέρφια μου για πάνω από 8 μήνες».
Λέει ότι υπάρχουν αρκετοί σαν και αυτόν που βρίσκουν τον εαυτό τους μοιρασμένο ανάμεσα στην Βρετανική κουλτούρα και τις ισλαμικές ρίζες του και βρίσκουν καταφύγιο στον εξτρεμισμό.
«Μου άρεσαν ορισμένες πλευρές τις δυτικής κουλτούρας αλλά έπρεπε να λέω ότι την μισώ. Μου άρεσε η ελευθερία του λόγου, η ανεξιθρησκεία, η ισότητα, η νομική προστασία, η ελευθερία ψήφου, η μουσική, οι ταινίες, η τηλεόραση, τα σπορ. Νομίζω ότι πολλοί Μουσουλμάνοι είναι το ίδιο και μερικοί αισθάνονται ένοχοι γι’ αυτό. Έτσι γίνονται πιο ακραίοι. Ο κόσμος κάνει αυτά τα τρομακτικά πράγματα επειδή δεν αποδέχονται τους πραγματικούς τους εαυτούς».
Δεν εκπλήσσει τον Sohail που βλέπει οικογένειες να φεύγουν από την Βρετανία για να γίνουν μέρος του ISIS. «Ακούγεται απαίσιο αλλά είναι φυσιολογικό. Γι’ αυτούς το Ισλάμ απαιτεί να εισχωρήσεις στο ISIS και να πολεμήσεις γι’ αυτό. Ξέρουν όμως ότι η ζωή είναι ευκολότερη εδώ. Άτομα που ξέρω έφυγαν από την Βρετανία για μια Ισλαμική χώρα και κατέληξαν να ξαναγυρίζουν πίσω. Είναι πολύ υποκριτικό».
Σήμερα καλεί πρώην εξτρεμιστές – ειδικά αυτούς που γυρνάνε από το Ιράκ ή τη Συρία – να μιλήσουν:
«Ξέρω πόσο επικίνδυνο είναι αν και ο περισσότερος κόσμος δεν το γνωρίζει αυτό. Δεν πολεμάμε έναν φυσικό πόλεμο αλλά ένα ιδεολογικό πόλεμο. Χρειαζόμαστε όσα περισσότερα άτομα γίνεται και ο ιδανικός γι’ αυτό είναι κάποιος που έχει βρεθεί εκεί και έχει γυρίσει για να πει ότι 'ξέρετε κάτι είναι όλα ένα μάτσο σκατά, είναι όλα τόσο άρρωστα’».
σχόλια