ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
29.9.2015 | 23:13

Παιδικός σταθμός

εχω ενα αγορακι 17 μηνων.. σημερα ειναι η δεύτερη μερα που πηγε παιδικο σταθμο.. χθες γυρισε κ ηταν ολα καλα.. αλλα σημερα ενω βγηκε απο το σχολικο χαρούμενος κ ηρθε στην αγκαλιά μου μετα απο καμια ωρα ηταν ανήσυχος κ εκλεγε ασταμάτητα.. μήπως ηταν απο την κουραση? μηπως χρειάζεται μερες για να προσαρμοστει στο νεο πρόγραμμα? μηπως να ειναι κατι αλλο?? ας μου πει κάποια μανούλα αν ξέρει.....
10
 
 
 
 
σχόλια
ανοιγεις μαξ τα ποδια??? ετσι μεγαλωνεις 3 παιδια? αυτο εκανε κι η μανα σου? ηθελε απλα να ανοιξει μαξ τα ποδια? ή ηθελε να φέρει στη ζωη εσενα?? μερικες ανοιγουν τα ποδια κ δεν καταφερνουν τπτ.. κ λυπάμαι γι αυτο... λοιπον ακου.. εχω τρια αγγελουδια κ ειμαι περηφανη για τον τροπο που τα μεγαλωνω.. δν αντιμετωπισα κακομαθημενα την φιλη μας... αλλα οταν θετεις εναν σοβαρο προβληματισμό σαν μητερα κ σου απανταει η αλλη ειρωνικα.. "γυναικα 432 μηνων" ενω περιμενεις να σε νιωσει καπου εκνευρίζεσαι... λοιπον σε ευχαριστώ για τις συμβουλές.. να σαι καλά.
Εγώ θα πω την άποψη μου με βάση αυτά που γράφεις εξομολογουμένη και με βάση τις εμπειρίες και τις σπουδές μου στο θέμα.Έβαλες ένα ποστ, και ζητάς γνώμες και μετά αντιδράς κακομαθημένα και αλαζονικά.Θα στο πω χύμα και πρόσβαλλέ με δε με νοιάζει, όπως ήδη έκανες με τους άλλους που δε σου είπαν και κάτι.Ξέρεις το να κάνεις παιδί δεν είναι δύσκολο: ανοίγεις τα πόδια άντε μαξ για δέκα λεπτά. (σημαντικό και σεβαστό πράγμα η μητρότητα αλλά μερικοί νομίζουν ότι κάποιοι είναι επειδή μόνο και μόνο έχουν παιδιά και νομίζουν ότι είναι ανώτεροι από άλλους. Προβληματικοί το λιγότερο).Το να μεγαλώνεις παιδί είναι δύσκολο. Και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να προσεγγίζεις σωστά καθετί πρόβλημα που προκύπτει. Αυτό σημαίνει να είσαι γονιός. Και εδώ κάπου τα χαλάς.Παρόλο που είσαι αγενής και πολλά άλλα θα σου απαντήσω σοβαρά σεβόμενη την αγωνία σου.Βήμα 1: Το παιδί "μιλάει" έστω και με μερικές παιδικές λεξούλες; νοήματα; τι συνεννόηση έχετε; Από αυτό μπορείς να αντλήσεις πολλά αρκεί να είσαι παρατηρητική. (ξέρω παιδιά που μιλανε αρκετα σε αυτη την ηλικία και το φυσιολογικο βεβαια είναι όχι αλλά τουλάχιστον κάπως επικοινωνείς, ξέρω παιδιά που δεν μιλανε αλλά δείχνουν και άλλα).Βήμα 2: Με τον άντρα σου το συζήτησες; Είστε και οι δύο κοντά στο παιδί; Ποια η σχέση μεταξύ σας;Προβλήματα σπίτι;Βήμα 3: Μιλάς με τις παιδαγωγούς στον παιδικό και τους λες τι έγινε και μήπως συνέβει κάτι στον παιδικό, μήπως μάλωσε με κάποιο παιδάκι κτλ. Και ότι ναι εσείς ξέρετε τη δουλειά σας αλλά και εσύ ως νέα μαμά και μη έχοντας συμπεριφερθεί πάλι έτσι το παιδί ανησύχησες κτλ. Προσπαθείς να μάθεις όσα περισσότερα μπορείς.Βήμα 4: Είχε ξανα ποτέ αυτή τη συμπεριφορά; Και αν ναι θυμήσου τι είχε γίνει τότε. Κάτι παρόμοιο θα είναι.Βήμα 5: Όταν το παιδί μιλάει και πάει σχολείο (tip για μεγαλύτερες ηλικίες αυτό και πιάνει πολύ με κορίτσια) ο καλύτερος τρόπος να μαθαίνουμε τι ακριβώς έχει γίνει σχολείο και χωρίς να ανακρίνουμε το παιδί είναι να παίζουμε σχολείο μαζί του σε ανύποπτο χρόνο. Πάνω στο παιχνίδι σχολείο που το μικρό θα κάνει το δάσκαλο θα βλέπεις να αποτυπώνει την συμπεριφορά του εκπαιδευτικού και την συμπεριφορά των συμμαθητών. Αν ο δάσκαλος φωνάζει, αν κάποιο παιδί μπήκε τιμωρία, γενικά τι γίνεται. Έσυ ως γονίος σε αυτό το παιχνίδι παίζεις όλους τους ρόλους των μαθητών :) Όλα έτσι τα "ξερνάνε" χωρίς να τα πιέσεις και χωρίς να το πάρουν χαμπάρι.Βήμα 6: Όπως το περιγράφεις μου φαίνεται ότι δεν πρέπει να έχει σχέση με τον παιδικό αλλά με κάτι άλλο που έχει ενοχληθεί, ίσως στο σπίτι.Βήμα 7: Έχεις μάτια και αυτιά ανοιχτά. Όχι υστερίες αλλά προσοχή. Ποτέ ένα παιδί δεν κλαίει αν δεν ενοχληθεί από κάτι. Μην το ρίχνουμε στην κούραση και στην προσαρμογή. Ναι ως ένα βαθμό επηρεάζουν αλλά και πάλι κάτι το ενοχλεί σε αυτό και δεν μπορεί να προσαρμοστεί.
Κυρία μου δεν έγινες φωστηρας επειδη έκανες παιδί.Τον πρώτο χρονο ήμουν εβδομάδα παρα εβδομάδα έως και ενα ολόκληρο μήνα σπίτι της αδερφής μου και τη βοηθουσα νυχθημερόν, οποτε έχω μια αλφα εμπειρία κι ας μην ειναι δικό μου το παιδί.Πρεπει να καταλάβουν όσοι εχουν παιδια όπως εσύ ας πούμε οτι δεν ειναι πρωτοπόροι ουτε αλάνθαστοι ουτε παντογνώστες.Και δεχόμενοι και μια παρατήρηση από κάποιον που δεν εχει παιδί δεν ειναι προσβολή ουτε με καθιστά παράλογη να με συγχωρείς!Το επάγγελμα μου ειναι παιδαγωγός ΚΑΤΙ έχω διαβάσει κι εγω.Στην τελικη τραβα σε παιδοψυχολογο να στα λύσει χωρίς προσβολές.Και ρωτα τον αν εχει κανει παιδια πρώτα να εισαι και σίγουρη.
Επειδη έγραψα "σα να το αντιμετωπιζεις" καθώς δεν ηθελα να γίνω απολυτη.Τωρα θα πω σίγουρα το αντιμετωπιζεις και με στοιχεία.Νεογέννητα 0-3 μηνώνΒρέφη 4-11 μηνών Μικρά παιδιά 1-2 ετωνΠαιδιά προσχολικής ηλικίας 3-13 Έφηβοι 14-17Ενήλικες 18+
υπαρχουν κ καποιες γελοιες σαν κ σενα που.δν εχουν ιδεα κ σχολιαζουν αντι να κανουν τπτ αλλο που τους αρμοζει!... Αν θες να ξέρεις στους παιδικους ζητανε ακριβως τους.μηνες του παιδιου.. κι οχι το "1 μιση".. οποτε κανε σχόλια πουθενα αλλου.κι οχι εδω που θετω τον προβληματισμό μου σαν μητερα... αντε γεια γυναικα 432 μηνων...
Μπορεί να σε ειρωνευτηκε, αλλα δε σε προσεβάλλε ουτε ουτε σου ειπε τίποτα χοντρό..Στην τελική οχι οτι μετρησες τιποτα λάθος αλλα η ειρωνια της έγκειται στο γεγονός οτι ανεξαρτητως το τι ζητάνε στους παιδικούς σταθμούς δε συνηθίζεται να λεει κάποιος οτι το παιδί του ειναι 17 μηνών αλλα ενός έτους.Οταν ανφέρεσαι στην ηλικία χρησιμοποιώντας τους μήνες ειναι σα να αντιμετωπιζεις το παιδί σου ακομα ως βρέφος.Μιλώντας σε άλλους το ορθότερο συνήθως ειναι να λες 1,5 έτους και αυτόματα κάνεις και τον υπολογισμό σε μήνες αν χρειαστεί..
Ειναι πολυ μικρος και λογικο ειναι να μην νιωθει ασφαλεια μακρια σου.Ισως να ειναι αυτο.Θα συνηθισει.Αν ειναι κατι αλλο,κατι που δεν του αρεσει εκει,δυστυχως δεν μπορει να σου μιλησει καθαρα για να σου μιλησει
Scroll to top icon