ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι η Κατερίνα είμαι 15 χρόνων. Πρόσφατα (το καλοκαίρι δηλαδη) ήταν η πρώτη μου σχέση με ένα αγόρι 16-17 χρονών. Περνούσαμε υπέροχα, όλη μέρα μαζί και γενικότερα ένιωθα πολύ όμορφα μαζί του.Όμως τα καλοκαίρια δυστυχώς δε κρατάνε για πάντα και αναγκάστηκε να γυρίσει σπίτι. (1 ώρα μακριά από εκεί που μένω αλλά λόγω ηλικίας δε μπορούσαμε να βρισκόμαστε) ..Στη αρχή τα γνωστά "μου λείπεις " "Δεν αντέχω μακριά σου" Μετά όμως μου είπε ότι θέλει να βγαίνει και με άλλες και ότι δεν πάει αλλο. Καταλαβαίνω πως είναι να θες να βγεις με μια κοπέλα και να έχεις μια άλλη κοπέλα στου διαόλου τη μάνα που δε θες να πληγώσεις γι'αυτό και του εξήγησα ότι δε του κρατάω κακία γι'αυτό και τελείωσε πολύ ομαλά άσχετα που πληγώθηκα δε το έδειξα ούτε λίγο, δεν θέλω σε καμία περίπτωση να νιώσει τύψεις. Και τώρα στο θέμα μας. Χθες ήμουν με την παρέα μου στα βιντεοπαιχνίδια, και έτυχε να έρθει για' βόλτα'. ήμουν στη μπασκετα και δεν είχα δει ότι ήταν και αυτός εκεί, ήρθε δίπλα μου και άρχισε να μου μιλάει(πάγωσα!αλλά ήμουν πολύ χαλαρη) άρχισε να με πειράζει και να με κοροϊδεύει για τις επιδόσεις μου στο μπάσκετ και χωρίς να το καταλάβω καταλήξαμε να φιλιομαστε στη μέση του πουθενά..δε με χάλασε, ίσα ίσα ένιωσα ότι ήρθε σε μένα από δική του επιλογή και αυτό ήταν διπλή χαρά. Σήμερα μου έστειλε μήνυμα και εκεί που μιλούσαμε τον ρώτησα αν του έλειψα τόσο καιρό(1 μηνα) Και τι μου λέει; δεν έχω χρόνο για τέτοια λυπάμαι δε μπορώ να ξέρω αν μου έλειψε κάποια η όχι είμαι αφοσιωμένος στον πρωταθλητισμό (είναι και αθλητής). Του ζήτησα ευγενικά συγγνώμη που τον έφερα σε δύσκολη θέση αλλά δε μπορώ να είμαι κάτι που θα περνάει την ώρα του και μετά μου έλεγε ότι δε βγάζει το βραχιόλι μου και ότι από τότε που του το έδωσα δε το έχει βγαλει..Ξέρω ότι θα έπρεπε να τον έχω σουταρει από καιρό αλλά δεν μπορώ. Είναι ο πρώτος που θελησα να είμαι μαζί του..Ξέρω πως είμαι μικρή και πως έχω ευκαιρίες αλλά τον θέλω. Τι μου προτείνετε να κάνω ;