Απόφθεγμα του Γκάντι λογοκρίνεται στο Facebook

Για την οπλοκουλτούρα στις ΗΠΑ: οι Αμερικανοί παραδοσιακά δεν εμπιστεύονται την κεντρική κυβέρνηση. Φοβούνται ότι πάει να τους καπελώσει και να το γυρίσει σε δικτατορία. Γι' αυτό κι έχουν τη μανία με τα όπλα.Οπλοκουλτούρα κι εγκληματικότητα: τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Το ότι ο υποψήφιος εγκληματίας μπορεί να βρει εύκολα όπλο προφανώς τον διευκολύνει. Απ' την άλλη όμως, το ότι το θύμα που έχει στο στόχαστρο ο εγκληματίας μπορεί κι αυτό να έχει κρυμμένο κάποιο όπλο λειτουργεί αποτρεπτικά. Ο υποψήφιος διαρρήκτης θα το σκεφτεί δύο φορές πριν μπει στο ξένο σπίτι, διότι ποιος ξέρει, μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπος μ' ένα AK-47. Το ίδιο κι ο υποψήφιος ληστής του βενζινάδικου, του περίπτερου κτλ.«Όταν τα όπλα είναι παράνομα, μόνο οι παράνομοι έχουν όπλα»(http://e-rooster.gr/04/2007/454):«Η οπλοκατοχή αποτρέπει το έγκλημα. Ένας εγκληματίας θα το σκεφτεί δύο φορές πριν αποφασίσει να μπει σε ένα σπίτι του οποίου ο ιδιοκτήτης φέρει όπλο. Πολλοί αμφισβητούν την αποτρεπτική δύναμη της κατοχής. Όχι όμως οι άμεσα ενδιαφερόμενοι. Σε όλες τις σχετικές έρευνες οι καταδικασμένοι για βίαια εγκλήματα δηλώνουν ότι φοβούνται πολύ περισσότερο το οπλισμένο υποψήφιο θύμα από την αστυνομία.»Οπλοκατοχή στον Καναδά: αδύνατον να θυμηθώ πού το διάβασα. Καλά κάνατε και ψάξατε στη Wikipedia.

"Οι Αμερικάνοι παραδοσιακά δεν εμπιστεύονται την κεντρική κυβέρνηση".Ναι, το έχω αντιληφθεί πλέον, το έχεις καταστήσει σαφές. Πλην όμως αν θεωρήσουμε ότι οι εν λόγω έχουν τέτοιους φόβους και άρα προβάλουν τέτοιες δικαιολογίες, τότε μπορεί κάλλιστα οι πολίτες κάθε άλλου κράτους (και με πρώτο και καλύτερο το δικό μας - που κακά τα ψέματα δεν εμπιστευόμαστε καμία, εξόν κάποιες ορθόδοξες «αδερφές» μας) με επίφαση τους πραγματικούς/εξωπραγματικούς φόβους τους, να ταμπουρωθούν πίσω από αναχώματα extra χειραγωγήσιμης μπουρδολογίας. Αυτή είναι η άποψη μου βέβαια. Δηλαδή δέχομαι αυτό που λες ως ισχύον, αλλά δεν παύω να το θεωρώ άκρως ενοχλητικό. Είτε συμβαίνει στην Αμερική, είτε στο Τζιμπουτί, είτε εδώ (http://en.wikipedia.org/wiki/Rationalization_%28making_excuses%29)Κατά τ' άλλα νομίζω πως, κατά βάση, μιλάμε σε παράλληλη διάταξη για διαφορετικού τύπου εγκληματικές ενέργειες (εγώ έχοντας εστιάσει σε τύπου Columbine). Είναι βέβαια ενδιαφέροντα αυτά που λες αλλά και πάλι το ρεζουμέ θεωρώ πως βρίσκεται στο ότι η Αμερική διαθέτει από τα μεγαλύτερα crime rates παγκοσμίως και δη στον 1ο κόσμο. Οπότε κάτι δεν κάνουν καλά. Συμφωνώ, όπως είπα και πριν, ότι πολλά πράγματα μπορεί να μην γίνονται καλά {γκετοποίηση, ρατσισμοί-διακρίσεις-ανισότητες, ανεργία, αντιμετώπιση (και τρόπος αντιμετώπισης) ψυχ. ασθενιών, φτώχεια κ.λπ., κ.λπ.}, πλην όμως θα χρειαστούν πολλά περισσότερα για να πεισθώ ότι η οπλοκουλτούρα (παράνομη, νόμιμη και οτιδήποτε) δεν αποτελεί και αυτή σαφές μέρος του προβλήματος.

«η Αμερική διαθέτει από τα μεγαλύτερα crime rates παγκοσμίως και δη στον 1ο κόσμο».Η εγκληματικότητα στις ΗΠΑ άρχισε να μειώνεται θεαματικά στα μέσα της δεκαετίας του '90. Σύμφωνα με τον Steven Levitt η αιτία βρίσκεται στη νομιμοποίηση των εκτρώσεων το 1973! (Τ' ανεπιθύμητα παιδιά έχουν ροπή προς την παραβατική συμπεριφορά. Αν δεν γεννηθούν, μειώνεται το έγκλημα). Περισσότερα στο βιβλίο Freakonomics.Για τα περιστατικά τύπου Columbine: είναι φανερό πως οι δράστες ήταν βαθιά ψυχασθενείς, τους οποίους η κοινωνία άφησε αβοήθητους. Ο 20χρονος πίστευε πως τα παιδάκια του σχολείου τού κλέβουν τη μάνα του, η οποία εργαζόταν στο σχολείο εθελοντικά. Ένας άλλος θύτης κορεάτικης καταγωγής ήταν αυτιστικός κι η οικογένειά του δεν τον πήγαινε σε γιατρό για οικονομικούς λόγους.Τέλος, αν και τα περιστατικά αυτά συγκλονίζουν την κοινή γνώμη, στατιστικώς είναι ασήμαντα. Υποθέτω ότι πολύ περισσότερα παιδάκια σκοτώνονται σε κοινά αυτοκινητιστικά δυστυχήματα. Γενικά η διαίσθηση της κοινής γνώμης δεν είναι και η καλύτερη. Στο προαναφερθέν βιβλίο (Freakonomics) διαπιστώνεται ότι τα παιδιά που σκοτώνονται παίζοντας με αφύλακτα όπλα είναι μόλις το 1% των παιδιών που πνίγονται σε αφύλακτες πισίνες (στις ΗΠΑ πάντα)!

Ok, αλλά εκτός από τους πνιγμούς σε πισίνες που δεν διαθέτουν ναυαγοσώστρια, υπάρχουν και οι καρκίνοι, το αλκόολ, τα ναρκωτικά, τα εργατικά ατυχήματα κ.λπ. Το κάθε πρόβλημα δεν αναιρεί το άλλο (αν και αρκετά μπορεί να είναι αλληλοσχετιζόμενα). Φαντάζομαι δεν μπορούμε να σταματήσουμε να θίγουμε τα της οπλοκουλτούρας επειδή συμβαίνουν πολύνεκρα τροχαία ή καρδιοαγγειακά νοσήματα. Στο θέμα, σύμφωνα με το συγκεκριμένο National Vital Statistic Report:http://www.cdc.gov/nchs/data/nvsr/nvsr61/nvsr61_06.pdfγια το έτος 2011 στη USA και για θανάτους σχετιζόμενους με χρήση όπλων:Αυτοκτονίες με όπλα (52% μερίδιο απ΄όλες τις μεθόδους): 19,766 άτομαΔολοφονίες με όπλα (70% όλων των μεθόδων): 11,101 άτομαΑστυνομικές κ.ά επεμβάσεις: 258 άτομαΑτυχήματα με όπλα (περί το 1% όλων των θανάτων προκληθέντων από ατύχημα, πλην τροχαίων):851 άτομαΣυγκριτικά και συνολικά δίδονται τα εξής νούμερα:Injury by firearms: 32,163Drug induced deaths: 40,239Alcohol induced deaths:: 26,256Injury at work: 4,160Transport accidents: 37,275Falls: 26,631Accidental drowning and submersion: 3,555Accidental exposure to smoke, fire and flames: 2,621Accidental poisoning and exposure to noxious substances: 33,554Επίσης σχετικά με τις μαζικές δολοφονίες στην Αμερική (62 στον αριθμό, από το 1982) -φυσικά- χρησιμοποιούνται firearms και κατά μεγάλη πλειοψηφία αυτά είναι νομίμως αποκτημένα:http://www.motherjones.com/politics/2012/07/mass-shootings-mapTo freekonomics το είχα δει στο cine (και το bowling for Columbine στη τουβού, αλλά στα πεταχτά). Δεν ξέρω αν μπορούμε να βαφτίσουμε ως μία και μοναδική την υπαίτιο (εκτρώσεις) για την αλλαγή που λες. Βέβαια -καθαρά με τη λογική- το συγκεκριμένο επιχείρημα στέκει, ως ένα βαθμό, τουλάχιστον."Για τα περιστατικά τύπου Columbine: είναι φανερό πως οι δράστες ήταν βαθιά ψυχασθενείς, τους οποίους η κοινωνία άφησε αβοήθητους."Βοήθησέ τους, άκουσέ τουςκαι, επί τέλους, αν δεν θέλεις ή αδυνατείς να τους βοηθήσεις/ ακούσεις όπως αρμόζει, μην τους ταΐζεις "doom", ότι να’ ναι ψυχοφάρμακα και ημιαυτόματα.Για το record ο Κορεάτης Cho δεν πρέπει να είχε διαγνωστεί με αυτισμό αλλά φέρεται να είχε σοβαρή διαταραχή κοινωνικού άγχους με εκλεκτική αλαλία, κατάθλιψη και είχε φάει αρκετό bullying από τον περίγυρο (όπως και οι του Columbine). Και για την bullying-κουλτούρα έχω να σύρω τα εξ αμάξης, αλλά τεσπά.Για τον Lanza τα στοιχεία είναι κάπως μπερδεμένα άλλες λένε ότι η μητέρα του εργαζόταν εθελοντικά εκεί, άλλες δεν την είχαν ακούσει καν. Ο ίδιος έχει φοιτήσει σ' αυτό το σχολείο, πάντως. Και πάλι δεν υπήρχε διάγνωση αυτισμού (Lanza's brother told law enforcement that Adam was believed to have a personality disorder and was "somewhat autistic". An anonymous law enforcement official and friends of Nancy Lanza reported that Adam had been diagnosed with Asperger syndrome. Due to concerns that published descriptions of Lanza's autism could result in a backlash against others with the condition, autism advocates campaigned to clarify that autism is a *brain-related developmental problem* and not a *mental illness*. The predatory aggression demonstrated in the shooting is generally not seen in the autistic population).(A senior law enforcement official involved in the investigation confirmed that Lanza's anger at his mother over plans for “his future mental health treatment” is being looked at as a possible motive for the deadly shooting).http://elitedaily.com/elite/2012/gun-adam-lanza/

Πρώτ' απ' όλα ευχαριστώ για τις πολύ ωραίες στατιστικές!«Το κάθε πρόβλημα δεν αναιρεί το άλλο»Πράγματι, αλλά καλό είναι τους περιορισμένους μας πόρους να τους διαθέτουμε έτσι ώστε να μεγιστοποιούμε το αποτέλεσμα. Ας υποθέσουμε ότι οι μεγιστάνες του πλανήτη διαθέτουν ένα τεράστιο ποσό με το οποίο θα μπορούσε να εξαφανιστεί μια μολυσματική νόσος. Ποια να διαλέγαμε; Η κοινή γνώμη θα πει: «το AIDS». Στην πραγματικότητα η ελονοσία προκαλεί τους περισσότερους θανάτους.Δεν γνώριζα ότι τα Freakonomics είχαν γίνει και ταινία!Ασφαλώς κι άλλοι παράγοντες συντέλεσαν στη μείωση της εγκληματικότητας (το γράφει και στο βιβλίο). Αλλά την μεγάλη διαφορά φαίνεται πως την έκανε η νομιμοποίηση των εκτρώσεων.Για τους άρρωστους θύτες των μαζικών δολοφωνιών συμφωνούμε: η αδιαφορία και το bullying ήταν η χειρότερη αντιμετώπιση.

"Ας υποθέσουμε ότι οι μεγιστάνες του πλανήτη διαθέτουν ένα τεράστιο ποσό με το οποίο θα μπορούσε να εξαφανιστεί μια μολυσματική νόσος. Ποια να διαλέγαμε; Η κοινή γνώμη θα πει: «το AIDS». Στην πραγματικότητα η ελονοσία προκαλεί τους περισσότερους θανάτους".Αυτό δεν έχω αντιληφθεί εξ αρχής στη συλλογιστική σου. Γιατί θα πρέπει να εισέλθουμε σ' αυτήν την -άκρως υποθετική διαδικασία- και να διαλέξουμε; και δεύτερον, δεν ξέρω για τα στοιχεία σου αλλά σύμφωνα με τα αυτά του Διεθνούς Οργανισμού Υγείας (WHO), για το έτος 2010 υπολογίχει 660,000 θανάτους από μαλάρια (συγκεκριμένα με εύρος από 490 000 σε 836 000 θύματα). http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs094/en/(θα μπορούσα να παραμείνω στα προηγούμενα νούμερα, καθότι WHO, αλλά οφείλω να παραθέσω ότι κάποιες θεωρούν ότι υπάρχει υποεκτίμιση των προηγούμενων figures, εδώ: http://www.bbc.co.uk/news/health-16854026, δεν δύναμαι να γνωρίζω κατά πόσο ισχύει, βέβαια).Όσο για το HIV/AIDS (το οποίο μέχρι στιγμής, ως γνωστόν, δεν έχει θεραπεία) τα στοιχεία που δίδονται από τον ίδιο οργανισμό είναι στα *1,8 εκατ. θύματα*, για το ίδιο έτος (http://www.who.int/gho/hiv/epidemic_status/deaths_text/en/index.html).Σαφώς και δεν γνωρίζω τις "μελλοντικές προοπτικές" που δίδονται στις εν λόγω πανδημίες αλλά, όχι, δεν θα μπω επ' ουδενί στην διαδικασία επιλογής.

Θ' αργήσω ν' απαντήσω. Αν κάνετε φανερή τη διεύθυνση ημέιλ στο προφίλ σας, θα σας ειδοποιήσω σχετικά.

Αν και δεν υπάρχει ανωτέρα βία για άμεση ή οποιαδήποτε απάντηση, θα κάνω το mail φανερό (για λίγο διάστημα, όμως).