ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Παραθέτω χθεσινό περιστατικό όσο πιο αντικειμενικά και αμερόληπτα μπορώ μιας και είμαι συμμετέχων πρόσωπο:Bγήκα εχθές με μια κοπέλα από τη σχολή μου, εκείνη σε άλλο έτος. Μου είχε φανεί ενδιαφέρουσα, εντάξει μ'άρεσε κι εμφανισιακά. Μια μέρα την πέτυχα στη στάση του λεωφορείου, μιλήσαμε λίγο και της ζήτησα να βγούμε. Όλα καλά μέχρι εκεί. Την Κυριακή που βγήκαμε εκεί που μιλούσαμε, μού κάνει την ερώτηση: το Αλέξης από πού βγαίνει (παρεμπιπτόντως με λένε Αλέξη) και της απαντώ με τόνο καθόλου ειρωνικό, δεν είναι το στυλ μου, από το αλεξίσφαιρος ντεντέκτιβ... Εκείνη όχι μόνο δε χαμογέλασε στην προσπάθεια μου να σπάσω τον πάγο αλλά φάνηκε να στράβωσε και μετά ήταν σαν να προσπαθούσε διαρκώς να μου την πει, μια για τη σχολή ότι το δικό της τμήμα είναι καλύτερο και γενικά μού έβγαλε μια ξινίλα και κακεντρέχεια. Εγώ προσπάθησα να φτιάξω λίγο ατμόσφαιρα αλλά εκείνη ανένδοτη. Ε, μετά ξενέρωσα κι εγώ παρέμεινα βέβαια ευγενικός τη συνόδευσα και τέλος. Δεν μπορώ να καταλάβω πού πήγαν οι κοπέλες με χιούμορ ? Αυτές που γελάνε πηγαία χωρίς να φοβούνται μη τους φύγει η μάσκαρα, αυτές που και να μη γελάσουν με τα αστεία σου θα σου απαντήσουν φιλικά κι όχι σαν τις δασκάλες που είχαμε στο σχολείο (τις στριμμένες και αγέλαστες). Μια τέτοια κοπέλα θέλω. Κι ας μην είναι μοντέλο. Καλό είναι να συνδυάζονται αυτά τα δυο αλλά και να μη συνδυάζονται δεν πειράζει. Κουράστηκα απ'τις "ωραιές Ελένες" και είμαι σίγουρος πως δεν είμαι ο μόνος.