ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κοίτα να δεις που στα 27 μου ειμαι μόνη με ένα μπουκάλι ουίσκι και έναν χάρακα μπας και βγάλω άκρη τι είδαν πάλι τα ματάκια μου.... μιας και το...κορμί μου δεν ένιωσε σχεδόν τίποτα. Όχι λεβεντες μου, δεν είμαι πουτ@ν@, δεν πέρασα την εφηβεία μου να βλέπω τσόντες όπως ο αδερφός μου που μου είχε διαλύσει το λάπτοπ με τα site που έμπαινε. Ανακάλυψα το αντρικό κορμί με φόβο, ταραχή, αμφιβολία και πίεση μπορώ να πω. Μόνη μου και γεμάτη ανασφάλειες μεγαλώνοντας ουσιαστικά εγώ τα αδέρφια μου. Όταν γύρισα σπίτι από την άσχημη πρώτη μου φορά, δεν μπορουσα να κλαψω για να μην με καταλάβει ο πιτσιρικάς. Καθόμουν στο κρεβάτι παγωμένη όταν στο διπλανό δωμάτιο άκουγα τις κραυγές από την τσόντα που έβλεπε το μικρό αρσενικό της οικογένειας. Τα γράφω μπας και καταλάβετε ότι εμείς οι γυναίκες είμαστε το ίδιο άνθρωποι με εσάς και ότι δεν έχουμε καμία όρεξη ούτε να κρίνουμε το πουλί σας, ούτε τα 10 κιλά παραπάνω, ούτε την φαλακρα σας. Ναι, βαφομαι και ομορφαίνω γιατί έχω υπάρξει ατιμέλητη και δεν με κοίταζε κανένας σας αλλά δεν έχω σκοπό να απολογηθώ σε κανένα και για κανένα λόγο. Είμαι λοιπόν εδώ με τον χάρακα και αισθάνομαι ήδη πολύ γελοία που καθομαι και ασχολούμαι... λυπάμαι αγόρια μου, δεν ξέρω ποιος τα βγάζει τα νούμερα του μετρίου πέους, αλλά 10 εκατοστά τόσο στο μάτι, τόσο στο χέρι μου που έψαχνε να βρει τρόπο να το πιάσει και να το παιξει μπας και σηκωθεί, όσο και στην αίσθηση που ήταν ανύπαρκτη, ε δέκα εκατοστά δεν το λες όργανο ενηλίκου. Όχι, δεν θα τον κοροϊδεύσω, ναι μπορεί να το συζητήσω με την φίλη μου, Όχι δεν θα σε ξαναπάρω τηλέφωνο, ναι με έπιασε ξαφνικός πονοκέφαλος και σε συμφέρει να το πιστέψεις. Όχι δεν θα κάτσω να σου απαντήσω την ώρα που είμαστε γυμνοί στο σπίτι σου αν φταίει κάτι επάνω σου, ναι έχω ξενερώσει και εγώ, το σεξ είναι ανάγκη μεγάλη και για μένα ξέρεις. Όχι δεν θα κάτσω να σε κατατάξω ανάλογα με το μέγεθος ή την "επίδοση" σου όπως μου ανέφερες, ναι ακόμα και ένας 15 χρόνος τον έχει αισθητά μεγαλύτερο από σένα 35αρη μου αλλά κάτι μου λέει τελικά ότι το ξέρεις πολύ καλύτερα από μένα. Όχι δεν θα καθόμουν μαζί σου ακόμα και αν μου έδινες όλο το ε9 σου, ναι θέλω να κάνω έρωτα και να νιώσω γυναίκα όπως ευτυχώς μου έχει συμβεί με αρκετούς άλλους άντρες. Αρχίζω να φοβάμαι τελικά, ότι ο καλούλης ευγενικούλης άντρας κάτι προσπαθεί να κρύψει με αυτή την συμπεριφορά. Άραγε δεν υπάρχει μια ενδιάμεση κατάσταση; Να δεις μου θα μου μείνουν ψυχολογικά τελικά...παλαιοτερα φοβόμουν μην δω κανένα θαμνο μόλις κατέβει το εσώρουχα...θα αρχίσω να φοβάμαι μην δω καμία σφυρίχτρα. Πλζ μην αρχίσετε τα περί εγκεφαλικά και σφιγμένα και δεν ξέρω τι άλλο. Αυτό που είδα και ένιωσα δεν λέγεται φυσιολογικό και δεν ξεκίνησα το σεξ χτες... Να φανταστείς ότι οι άντρες είναι και προνομιούχοι....έχει 10 κιλά παραπάνω - γοητεία... Έχει καράφλα - ωριμότητα....έχει 500 κολλήματα - έλα μωρέ έτσι είναι οι άντρες.... Λοιπόν αρσενικά...κάποιος θα πρέπει να σας εξηγήσει ότι εμείς οι γυναίκες ζούμε με τον φόβο της απόρριψης συνέχεια...καποιος θα πρέπει να σας πει πόσο δύσκολο είναι να κρατάς συνέχεια τον εαυτό σου όμορφο, ελκυστικό και ευχάριστο, πόσο δύσκολο είναι να μην τρως ενώ το θέλεις σαν τρελή και χίλια δύο αλλά πράγματα. Δεν θα κρίνω λοιπόν το πως σε έκανε η φύση, αλλά μην κάνεις και εσύ σκηνικά. Δεν φταίω εγώ για τα 10 εκατοστά σου και δεν θα κάτσω να μοιραστώ τον πόνο σου, έχω και εγώ ζωή να ζήσω ξέρεις, και δεν ήταν εύκολη ούτε και η δική μου η ζωή. Δεν θα μπω στην διαδικασία να σκεφτώ πως αισθάνεσαι, μολις ξεκινήσαμε την σχέση μας... υποτίθεται ότι στην αρχή δίνουμε ο ένας στον άλλο, δεν μου φαίνεται σωστό να αρχίσουμε με το να συμπάσχω... αν περιμένεις να κάνεις σεξ από οίκτο τι να πω... Τι το θέλεις βρε "μικρό" μου το σκηνικό στο τέλος; Μόνο χειρότερα τα κάνεις. Νομίζεις ότι εγώ δεν θα ήθελα να με βρει ο νέος χρόνος αγκαλιά με έναν άντρα; Τι θέλεις δηλαδή; να σου πω αναλυτικά τι αισθανόμουν με άλλους άντρες κατά την πρώτη διείσδυση και για αρκετά λεπτά μετά και τι ΔΕΝ αισθάνθηκα καθόλου με σένα; Θέλεις να σου πω ότι με τα πόδια στους ώμους με πονάγαν όλοι τους ενώ με σενα δεν καταλάβαινα αν είσαι μέσα μου; Ή να σου πω ότι δεν μπορούσες να κουνήσεις σπιθαμη όταν με άλλους φοβόμουν ότι έχουμε χαλάσει το πάτωμα... Άσε λοιπόν τα σκηνικά... το ίδιο ξενερωμένοι ήμαστε και οι δύο Σαββατιατικα, ελπιζω ο χαρακτήρας σου να ήταν ηλικρινής και όχι κάποια ασπίδα για τα εκατοστά που σου λείπουν, ίσως είσαι πιο τυχερός με κάποια άλλη. Ίσως και εγώ να είμαι πιο τυχερή την άλλη φορά. (φύγαμε και από το μαγαζί πριν τελειώσει η παράσταση τρομάρα σου....)