Μιλάνε και ξαναμιλάνε για τραμπουκισμό τον τελευταίο χρόνο με αφορμή διάφορα περιστατικά που έλαβαν χώρα και όπως αναμενόταν έχει γίνει και λίγο μόδα το αντι -bullying, είναι ενα νέο viral και άλλες τέτοιες λεξούλες που χαρακτηρίζουν την μίζερη καθημερινότητα του μέσου Νεοέλληνα πλέον. Εν πάσει περιπτώσει, προσωπικά αντιλαμβάνομαι, από τον τρόπο που παρουσιάζουν τα media το φαινόμενο του τραμπουκισμού, μια έκπληξη. Μα καλά, είναι κάτι πρωτόγνωρο; Από πάντα, καθένας διαφορετικός είτε σε νοοτροπία είτε εμφανισιακά (όσο κλισέ και αν ακούγεται) έμπαινε στο περιθώριο με τον χι, ψι τρόπο από κομπλεξικά κ@λ@παίδια που έσερναν πίσω και άλλα 5-6 πρόβατα, τα οποία πρόβατα για λόγους που αδυνατώ να καταλάβω ένιωθαν ότι έχουν την ανάγκη της αναγνώρισης από τους νταήδες.
Φυσικά δεν έχουν όλοι οι τραμπουκισμοί την ίδια βαρύτητα, δεν καταλήγουν όλοι οι τραμπουκισμοί σε φόνο, αλλά (επειδή έτσι είναι το σκαρί του ανθρώπου) μόνο και μόνο τότε άρχισε το θέμα να παίρνει διαστάσεις. Πέρα από αυτά, εγώ αλλού θέλω εστιάσω. Προσπαθώ να καταλάβω, εφόσον ασχολείται η κοινωνία με το θέμα "bullying" για ποιό λόγο, κανείς δεν έχει μιλήσει για τις υπόλοιπες μορφές του. Φυσικά ίσως κάποιοι, ίσως οι περισσότεροι δεν θα θεωρούσαν τραμπουκισμό αυτά που αναφέρονται παρακάτω. Τα πρότυπα που προβάλλονται στη σημερινή κοινωνία και επιβάλλονται έως ένα σημείο στη νοοτροπία του μέσου ανθρώπου δεν είναι τραμπουκισμός; Για μένα είναι, οπότε επίτρεψε μου να το έχω αυτό ως de facto στο υπόλοιπο κείμενο.
Βullying είναι και το να περνάει σιγά σιγά η νοοτροπία πως το να είσαι μάγειρας ή καφετζής είναι κάτι πολύ σημαντικό. Επειδή αλλάζουν οι λέξεις, δεν αλλάζει και η ουσία. Καμία δουλειά δεν είναι ντροπή αλλά γιατί πρέπει να παρουσιάζει η κοινωνία μια ψεύτικη εικόνα ότι είναι το ίδιο το να σπουδάσεις με το να κάνεις καφέδες; Οι Έλληνες να είναι γκαρσόνια, να μην σπουδάζουν; Παίζουν και συμφέροντα από τους από πάνω, μην ξεχνιόμαστε, όλα συνδέονται. Το να δημιουργείται ένα image και ένας θαυμασμός γύρω από πρόσωπα, που στην τελική δεν έχουν κάνει και τίποτα αξιοσημείωτο στη ζωή τους, που προσφέρουν κυρίως φτηνό και εύπεπτο θέαμα, για μένα είναι μορφη bulling. Τα βλέμματα είναι στραμμένα στις υστερίες του να κάνεις το τέλειο φαγητό/καφέ την ίδια ώρα που ο κόσμος πεινάει.
Βullying είναι επίσης, καλέ μου Νεοέλληνα, και η επίμονη προβολή όπου σταθείς και όπου βρεθείς κάθε γκόμενας και κάθε γκόμενου που τσιτσιδώνεται με κάθε αφορμή (κάτι που κρίνεται ακόμα προχώ και τολμηρό αν και δεν υπάρχει πιο τετριμμένο πράγμα). Το να δίνεται έμφαση μόνο στο φαίνεσθαι και καμία στο είναι, είναι τραμπουκισμός (μη βιαστείτε να πείτε ότι ζηλεύω, θα σας στεναχωρήσω αλλά είμαι αρκετά εμφανίσιμη για να συμβαίνει κάτι τέτοιο). Το να επιβάλλεται η κουλτούρα του ξέκ@λου με άλλα λόγια, όπως έχει ειπωθεί εύστοχα στο παρελθόν από κάποια.
Βullying είναι να θεωρείται σωστός άνδρας μόνο κάποιος που έχει ξεσκιστεί στα one night stand. Άνδρας που να μην θέλει να κάνει σεξ με οποιαδήποτε του διατίθεται; Να θέλει κάτι περισσότερο από μια ωραία εμφάνιση; Τις περισσότερες φορές θα του πουν ότι δεν είναι καλά, ότι είναι βλάκας. Να σου πει ότι θέλει να υπάρχει συναίσθημα για να γίνει κάτι; Α καλά, θα τον πάρουν με τις πέτρες.
Βullying είναι να θεωρείται αυτομάτως ό,τι κάνει θόρυβο, κάθε δήθεν με ωραίο περιτύλιγμα, κάθε μαλ@κία που λέει κάποιος που έχει χτίσει ένα ανυπόστατο γόητρο μέσω των media, ως επαναστατικό, ως νέος τρόπος σκέψης, ως τέχνη.
Όχι ρε φίλε, το να βάζεις μπριζόλες, ουρές αλόγων και πορτατίφ σαν ρούχα δεν είναι τέχνη. Επειδή κοτσάρεις έναν ψαγμένο τίτλο σε κάτι που ουσιαστικά είναι τσόντα και παίρνεις τα εύσημα από τα κυκλώματα, δεν έκανες τέχνη. Το να γα@@@σαι ασύστολα με ό,τι κινείται και το μόνο σου κριτήριο είναι να έχει δύο πόδια δεν είναι εμπειρία φίλε/φίλη, δεν είναι επαναστατικό, είναι άρρωστο, συνάγει έλλειψη προσωπικότητας. Το να γίνεσαι ένα κομμάτι κρέας που δηλώνει με κάθε του κίνηση διαθέσιμο για γα@@σι δεν σε κάνει μοιραία, σε κάνει αντιφεμινίστρια. Το να αναλύεται κάθε μα κάθε μέρα μεσημεριάτικα στα πάνελ, με υπερβολικές λεπτομέρειες πως να κάνεις το σεξ, το να δίνουν οδηγίες και συμβουλές για το σεξ είναι το ξεφτίλισμά του, καταστρέφεται ότι τέλειο και μαγικό μπορεί να πάρει κανείς μέσα από αυτό. Δεν είναι απελευθερωτικό και εσύ το πιστεύεις επειδή στο λένε και στο ξαναλένε.
Είναι τόσα πολλά αυτά που μπορούν να αποτελέσουν τραμπουκισμό από το δικό μου πρίσμα. Κατά την δική μου άποψη τραμπουκισμός είναι το να υποτιμάται η νοημοσύνη σου και οι ικανότητές σου, να μην θεωρείσαι "συμβατός" με σημερινή εποχή, να αισθάνεσαι από άλλο πλανήτη. Σίγουρα κάποιοι έτσι νιώθουν για όσα αναφέρθηκαν.
σχόλια