Σε ένα κρεσέντο αντικειμενικότητας και εγκυρότητας, η ΕΡΤ πρόβαλε ένα αριστούργημα σοσιαλιστικού υπερρεαλισμού διάρκειας εξίμιση λεπτών στο οποίο ο Μαγιακόφσκι συναντά τον Μπουνιουέλ και μαζί αναδεικνύουν το μεγαλείο του ηγέτη Τσίπρα, ένα επικό θρίαμβο που κάνει τον βορειοκορεάτη Κιμ Γιονγκ Ουν να μοιάζει ξεδοντιασμένο γατάκι. Σε αυτό δεν παρουσιάζονται μόνο οι επιτυχίες όπως το σκίσιμο του Μνημονίου, το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, η 13η σύνταξη, η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, το σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων και άλλα υγρά όνειρα αλλά παρουσιάζονται και δημοσιογράφοι-εχθροί της επαναστάσεως να εκφράζουν απόψεις οι οποίες δε συνάδουν με το κοινό περί γελοίου αίσθημα και τολμούν να αμφισβητήσουν την αυθεντία ανδρών όπως ο Κατρούγκαλος και ο Φλαμπουράρης που έχουν λιώσει σόλες στα catwalk της επανάστασης. Το πιο βαθιά πολιτικό σχόλιο βρίσκεται στο στιγμιότυπο που την Όλγα Τρέμη πιάνει ξεροβηχας (πώς τολμά!) και είναι πλέον ξεκάθαρο ότι οποιοδήποτε πολιτικό στέλεχος βρεθεί σε τηλεοπτικό πλατό μαζί της θα πρέπει να κλιμακώσει τον αγώνα και να της κολλήσει τσίχλα στα μαλλιά.
•Σύμφωνα με πληροφορίες η πρώην πρόεδρος της Βουλής/γαλαξία, η οποία είχε πρωτοστατήσει στους αγώνες επαναλειτουργίας της ΕΡΤ καβαλώντας μέχρι κάγκελα για να την δει σήμερα να λειτουργεί ως προπαγανδιστικός μηχανισμός του πρόδοτη/ρεφορμιστή Τσίπρα, χρειάστηκε να κατεβάσει 2 νταμιτζάνες ξύδι βαλσαμικό ακετάτο ντι Μοντένα. Αμέσως μετά εξέδωσε μια ψύχραιμη ανακοίνωση μιλώντας τόσο τρυφερά για τους πρώην συντρόφους της που αν την διαβάσεις βγάζεις αυτομάτως τρίχες στις παλάμες.
•Ο ράπερ γραμματέας της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ που πριν λίγες μέρες είχε ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων επειδή διόρισε και τις κάλτσες του, κατέφθασε στο γήπεδο με πολυτελή Mercedes αποδεικνύοντας ότι ένας γνήσιος αριστερός πρέπει να απολαμβάνει τις χαρές του καπιταλισμού για να εξοικειώνεται με τα όπλα του εχθρού. "Είχα το Lada στο συνεργείο" δήλωσε κάπως ντροπαλά.
•Η 80´s ΠΑΣΟΚίλα που ξεχείλιζε το στάδιο ήταν περισσότερη κι από όση υπήρχε σε τραγούδι του Θωμά Μπακαλάκου ή σε εξάωρη εκπομπή του Μιχάλη Γαργαλάκου στο Κανάλι 29 περιόδου προ Μιμής. Το κοινό λίγο, παρότι ήταν Κυριακή και δεν είχε Κάτι Ψήνεται στη TV και στο πάρκινγκ τα πούλμαν πολλά. Δεν ξέρουμε σε ποια κατηγορία ανήκε η κυρία με το πλακάτ "Αλέξη σ' αγαπάμε, Αλέξη μη φύγεις θα φαρμακωθώ, Αλέξη ψιλά το κεφάλι" ούτε και αν με το ψιλά έκανε κάποια μεταντετερμινιστική αναφορά στη σύνταξη που την περιμένει, αλλά σε γενικές γραμμές οι οπαδοί χωρίζονταν σε δυο μεγάλες κατηγορίες, στα λαμόγια που περιμένουν να διοριστούν ή να μασουλήσουν με οποιονδήποτε τρόπο το λιγοστό πια κρατικό χρήμα και στους εγκεφαλικά νεκρούς.
•
Θα ανέβει στο Εθνικό η παράσταση που βασίζεται στο βιβλίο του Σάββα Ξηρού, του ανθρώπου που σκότωσε εν ψυχρώ ανθρώπους στην προσπάθειά του να καταλύσει το κράτος το οποίο σήμερα χρηματοδοτεί την παράστασή του για να αποδειχτεί για μια φορά οτι αυτή δεν ειναι χώρα, είναι η διασκευή μιας περφόρμανς της Μαρίνα Αμπράμοβιτς από τον Ταμτάκο. Πάντως συμφωνώ ότι δεν πρέπει να μπαίνουν όρια στην τέχνη, πρέπει όμως να μπαίνουν όρια στη μαλακία.
•Μετά την απομάκρυνση Λούκου η πολιτιστική εκκαθάριση συνεχίζεται με την εκδίωξη της Μαραγκοπούλου και θα ολοκληρωθεί μόνο όταν δε μείνει κανεις που τολμά να είναι ανώτερος από το μέτρο σύγκρισης που λέγεται Λάκης Λαζόπουλος. Ο λαός δεν χρειάζεται τέχνη, χρειάζεται ανέκδοτα για γριές που πέρδονται.
•Αν δεν έχετε διαβατήριο και σχεδιάζατε ταξιδάκι σε χώρα της ΕΕ, ή να πάτε να βγάλετε ή ακόμα καλύτερα προτιμήστε το εξωτικό Λιανοκλάδι για το οποίο για την ώρα δεν χρειάζεται συνοριακός έλεγχος. Βλέπεις οι εταίροι μάλλον δε γουστάρουν να συνεχίσουν να έχουν ανεξέλεγκτες διελεύσεις με μια χώρα που τα σύνορα της έχουν πιο πολλές τρύπες κι από ηπειρώτικο κεφαλοτύρι και οι υπουργοί της είναι πιο ασυνάρτητοι κι απ' το Βέλτσο. Άλλωστε τι Λωζάνη, τι Κοζάνη, χιόνια η μια, χιόνια η άλλη.
σχόλια