ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

σκεφτομαι πως μπορει κάποια από 'σας κορίτσια εδώ μέσα να γράφετε για τον "σύντροφό μου". να είσαι κάπου εδώ μέσα εσύ που του στέλνεις μηνύματα κι εμένα δένεται κόμπος το στομάχι μου....να σου πω απλά πως εμείς έχουμε τελειώσει....να σου πω απλά πως μπορείς να επιμείνεις, το κάνεις ούτως ή άλλως κι ας ξέρεις πως είμαι εκεί δίπλα όταν τον θυμάσαι μες στη νύχτα....όταν τον σκέφτεσαι.να που πω απλά να μην ανησυχείς, είναι οι συνθήκες τέτοιες και μένουμε ακόμα μαζι...να σου πω απλά πως τον αγαπώ, κι έτσι προσπαθώ να είμαι διακριτική και να κανω πως δεν καταλαβαίνω, γιατί θέλω να είναι ευτυχισμένος....κι αν έχει ανάγκη να μιλάτε, αν έτσι νιώθει καλύτερα τότε να συνεχίσεις να του στέλνεις.να σου πως, όμως, και τα άσχημα νέα....ότι κι αν γίνει θα είναι δύσκολα για 'σας στην αρχή. με αγαπάει, μπορεί να μη με θέλει πια, μπορεί να κουράστηκε...ομως όπως ολοι ξέρουμε η συνήθεια, η αναμνηση και το μοίρασμα, είναι ύπουλα πραγματα και δεν σε αφήνουν εύκολα να ησυχάσεις...ήμουν κι εγω στη θέση σου και ίσως ησουν κι εσύ στη δική μου, δεν το εύχομαι σε κανέναν...όμως κατανοώ. όλα κάποτε τελειώνουν...