LIFOLAND
Mικροπράγματα /

Γίνεται και φόρτιση κινητού 15 ευρώ, και νερό 5 ευρώ και Νόμπελ Ειρήνης;

Οι "Ήρωες του Αιγαίου" μάς προξένησαν γνήσια εθνική ανάταση ή μας έκαναν να ψωνιστούμε συλλογικά;

Γίνεται και φόρτιση κινητού 15 ευρώ, και νερό 5 ευρώ και Νόμπελ Ειρήνης; Facebook Twitter
Φωτ. Konstantinos Tsakalidis / SOOC
Άρης Δημοκίδης
Άρης Δημοκίδης
12

Τώρα που δεν έχουμε να ελπίζουμε σε κάτι μεγάλο και εθνικό (σε άλλες περιόδους είχαμε τους Ολυμπιακούς, το Euro 2004, κάποιο Μουντιάλ, ακόμα και τη Γιουροβίζιον) οι ελπίδες για εθνική ανάταση μεταφέρθηκαν στη νίκη ενός Νόμπελ Ειρήνης.

Πιστεύω ότι όντως κάποιοι το αξίζουν, αλλά το να το απαιτούμε σχεδόν, πιέζοντας συναισθηματικά με φωτογραφίες γιαγιάδων ή νεκρών παιδιών είναι απλώς ένας τρόπος για εσωτερική κατανάλωση υπερηφάνειας. Πώς να το πω, είναι γελοίο να αυτοπροτεινόμαστε και να ζητιανεύουμε την αναγνώριση. Αν κάναμε κάτι κοσμοϊστορικό, ας αφήσουμε να το πουν οι άλλοι και να είμαστε βέβαιοι πως θα αναγνωριστεί. 

Το χειρότερο είναι πως ο μέσος (κατά βάθος ρατσιστής) Έλληνας νιώθει προσωπικά περήφανος, λες και έκανε εκείνος κάτι, υποστηρίζοντας ότι με τη στάση μας στο προσφυγικό "διδάξαμε ανθρωπιά στον πλανήτη". Συγκεκριμένοι άνθρωποι μπορεί να δίδαξαν, όμως σίγουρα όχι όλοι μας και σίγουρα όχι οι πολιτικοί - με χειρότερη την Τασία Χριστοδουλοπούλου που αφού έδωσε το σήμα για να έρθει όποιος θέλει, μετά δεν έκανε καμία προσπάθεια καταγραφής: «Φτάνουν στην Ομόνοια κι εξαφανίζονται!» είχε πει για όσους δεν λιάζονταν, μόνο που ανάμεσα σ' αυτούς που εξαφανίζονταν ήταν και χιλιάδες παιδιά που ίσως εκπορνεύονται τώρα από κυκλώματα. 

Μακάρι να πάρουν οι νησιώτες (κάποιοι νησιώτες μάλλον) το Νόμπελ Ειρήνης, θα το αξίζουν περισσότερο από άλλους που το πήραν τώρα τελευταία, βλέπε Ομπάμα. 

Δεν χρειάζεται να δημιουργούμε νέους εθνικούς μύθους. Είμαστε αυτοί που είμαστε. Αν κάτι μπορεί να μας σώσει είναι η συλλογική αυτογνωσία.

Όμως ας μην ψωνιζόμαστε κιόλας. Για κάθε έναν που βοήθησε έναν πρόσφυγα, υπήρχε και ένας που τον εκμεταλλεύτηκε, χρεώνοντάς τον τη χρήση πρίζας για φόρτισμα ή πουλώντας τους τρόφιμα σε εξωφρενικές τιμές. 

Μην ξεχνάμε το πλιάτσικο σε σωσίβια, ή λέμβους. 

Γίνεται και φόρτιση κινητού 15 ευρώ, και νερό 5 ευρώ και Νόμπελ Ειρήνης; Facebook Twitter

Μην ξεχνάμε καi τους νησιώτες του Αιγαίου που αντέδρασαν στην παρουσία των προσφύγων. Δεν έχουν περάσει ούτε 24 ώρες απ' αυτήν τη συγκέντρωση που έδιωξε τον Υπουργό Άμυνας Πάνο Καμμένο απ' την Κω.

Και υπάρχουν και οι μη νησιώτες Έλληνες που απαιτούν να κερδίσουν ένα Νόμπελ για ανθρωπιστικούς λόγους, αλλά ταυτόχρονα θέλουν οι πρόσφυγες να φύγουν από μας, να πάνε στους άλλους, οπουδήποτε αρκεί να μη μείνουν μόνιμα εδώ. Ταυτόχρονα βέβαια λένε διάφορες υπερβολές όπως μόνο οι Έλληνες νοιάζονται για τους συνανθρώπους τους, ενώ οι Γερμανοί θέλουν να τους πνίξουν...

 

Με δυο λόγια: Αν δοθεί το Νόμπελ σε ανθρώπους που βοήθησαν πρόσφυγες και έτυχε να είναι Έλληνες, τα εύσημα ανήκουν στους ίδιους. Όχι στους πολιτικούς που θα θελήσουν να τους καπελώσουν, κι όχι στον κάθε ένα μας που απλώς έβαλε μια ηλεκτρονική υπογραφή και θεωρεί πως έκανε το χρέος του...

Γίνεται και φόρτιση κινητού 15 ευρώ, και νερό 5 ευρώ και Νόμπελ Ειρήνης; Facebook Twitter
Φωτ. Konstantinos Tsakalidis / SOOC

ΥΓ. Πολύ καλύτερα από εμένα τα λέει ο Πάνος Τσιρίδης, του οποίου το στάτους αναδημοσιεύω εδώ:

«Η παρατεταμένη κρίση και οι αναγκαστικές προσγειώσεις στην πραγματικότητα θα έπρεπε να μας έχουν κάνει λίγο πιο αυστηρούς με τον εαυτό μας και λίγο λιγότερο επιρρεπείς στο κυνήγι του θαυμασμού των άλλων.

Πριν κάποια χρόνια απολαμβάναμε να πανηγυρίζουμε για το ντοπαρισμένο αθλητικό μας θαύμα.΄Οταν αποκαλύφθηκε η απάτη σπεύσαμε να την αρνηθούμε, να την κουκουλωσουμε και να κατηγορήσουμε τους ξενους ότι δεν αναγνωρίζουν το μεγαλείο μας γιατί μας ζηλεύουν. Ακόμη κι αν βαθιά μέσα μας υποψιαζόμασταν ότι κάτι τρέχει, λανσάραμε για πρώτη φορά την τέλεια δικαιολογία που κάνει σουξέ μέχρι σήμερα: "Γιατί, οι άλλοι καλύτεροι ήταν;"
Τώρα αναζητούμε πάλι την αποδοχή και τον σεβασμό με ένα ακομη μελόδραμα που έχουμε πλάσει κυρίως στο μυαλό μας: την ενθουσιώδη αποδοχή των μεταναστών και προσφύγων από τους κατοίκους των περιοχών που πλήττονται.
Γίναμε ξαφνικά ανθρωπιστές και διεκδικούμε και Νόμπελ Ειρήνης κόντρα στις αρνητικές, ντροπιαστικές πληροφορίες που σωρηδόν κατέφθαναν μέχρι σήμερα, κόντρα στις διηγήσεις για καταφανή οικονομική εκμετάλλευση της άγνοιας και της δεινής θέσης των ανθρώπων αυτών, κόντρα στις συλλογικές αντιδράσεις ενάντια στην κατασκευή των κέντρων υποδοχής που θα έβαζαν λίγη τάξη στο χαμό.
Δεν γίνεται όμως και φόρτιση 15 ευρώ, και νερό 5 ευρώ και νόμπελ ειρήνης την ίδια στιγμή. Ή μάλλον γίνεται: είναι το σκίσιμο του μνημονίου και η παραμονή στο ευρώ. Είναι τα capital controls και η ανάπτυξη. Είναι το έλλειμμα και το παράλληλο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης.
Δεν χρειάζεται να δημιουργούμε νέους εθνικούς μύθους. Είμαστε αυτοί που είμαστε. Αν κάτι μπορεί να μας σώσει είναι η συλλογική αυτογνωσία.
Αναγνωρίζω ότι ούτε η δεδομένη συγκυρία ούτε η δεδομένη κυβέρνηση δεν βοηθά ιδιαίτερα στην επίτευξη αυτού του στόχου, αλλά αν θέλουμε να πάμε κόντρα σε κάτι ας ξεκινήσουμε από εδώ.»

12

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών - Μικροπράγματα

Mικροπράγματα / Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών

«Υστερικές» όσες μιλούν συνεχώς για τα γυναικεία δικαιώματα και «τα θέλουν» όσες είναι θύματα καταπίεσης και δεν το καταγγέλλουν, μάς ενημερώνει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, Δημήτρης Παπανώτας.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ

σχόλια

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε
9 σχόλια
klausigelos
Δημοκίδη έχεις πέσει στην ίδια την παγίδα του άρθρου σου. Ποιος σου είπε ότι το Νόμπελ θα το πάρει η Ελλάδα ή οι Έλληνες συλλογικά? Το Νόμπελ ειρήνης απεύθυνεται σε ΑΤΟΜΑ. Και τα άτομα για τα οποία τέθηκε υποψηφιότητα ΝΑΙ, το αξίζουν, γιατί αντί να καθίσουν να γράφουν με χολή και εμπάθεια για τους άλλους όπως εσύ, ξόδεψαν την ίδια ενέργεια για να παράσχουν έστω και τη στοιχειώδη βοήθεια σε συνανθρώπους τους που το είχαν ανάγκη. Το άρθρο σου σε μετατρέπει σε ακόμα έναν ψωνισμενο Έλληνα που απέχει από την πραγματικότητα του τι έχουν προσφέρει όχι μόνο αυτοί οι κάτοικοι, αλλά και άλλοι που βρίσκονται στην αφάνεια. Ναι, υπάρχουν και αυτοί που παλεύουν να εκμεταλλευτουν τις καταστάσεις εις βαρος των αλλων, υπάρχουν καιροσκοποι και παντα θα υπάρχουν. Αλλά το Νόμπελ δεν απευθύνεται σε αυτούς αγαπητέ Άρη. Οπως το Νόμπελ όπως σωστά είπες το πηρε ο Ομπαμα και οχι "οι Αμερικάνοι". Γενικεύεις αυθαίρετα. Μην έχεις αυταπάτες και μην προσπαθείς να προκαλέσεις και στους υπόλοιπους που σε διαβάζουν. Μάθε τουλάχιστον να εξαιρεις το σωστό εκτός από το να κατακρίνεις τους πάντες βάζοντάς τους όλους σε ένα τσουβάλι.
Άρης Δημοκίδης
Άρης Δημοκίδης
Αγαπητέ Κλαυσίγελε, όταν μαζεύονταν οι υπογραφές, ζητούσαν γενικά να τιμηθούν οι Έλληνες κάτοικες των νησιών, ως "Ήρωες του Αιγαίου". Δεν υπήρχαν μεμονωμένα άτομα ή οργανώσεις - παρά μόνο τις τελευταίες ημέρες της υποβολής της υποψηφιότητας. Γράφω και στο άρθρο ότι επιλεγμένοι Έλληνες των νησιών το αξίζουν, αλλά σαφώς όχι οι περισσότεροι ή και όλοι. Οι 500.000 Έλληνες πάντως που υπέγραφαν να δοθεί το Νόμπελ στους "Έλληνες του Αιγαίου" επί βδομάδες, αυτοπρότειναν τη χώρα μας και τους Έλληνες νησιώτες γενικώς και αορίστως, και αυτό σχολίασα.
konstas
konstas
Σωστές σκέψεις του αρθογράφου, να έλθω να προσθέσω ακόμα μια σχετικά με το ζητημα της νεο-ελληνικής αντιμετώπισης του θέματος.Κατ' αρχάς η όποια υποψηφιότητα θα πρέπει να αφορά σε κάποιο πρόσωπο ή σε οργάνωση και όχι γενικά "στους ήρωες του Αιγαίου" (όπως έχει τεθεί στην συγκέντρωση των υπογραφών)Έπειτά, δεν είναι δυνατόν με την συγκέντρωση των υπογραφών να τεθεί υποψηφιότητα για Νόμπελ. Υποψηφιότητα μπορούν να προτείνουν μόνο ορισμένα πρόσωπα, όπως μέλη κυβερνήσεων, καθηγητές Πανεπιστημίων και πρυτάνεις, κάτοχοι Νόμπελ κ.α..Επομένως η συγκέντρωση των υπογραφών δεν λέει και πολλά από μόνη της. Άμεσα, δεν μπορεί να δημιουργήσει υποψηφιότητα. Απλά έμμεσα μπορεί να δείξει ότι υπάρχει ένα ρεύμα, ώστε να οδηγήσει κάποιο από τα παραπάνω πρόσωπα να προτείνει κάποιον συγκεκριμένο για υποψηφιότητα.Τέτοια πρόταση έχει γίνει από την Ακαδημία Αθηνών (Στρατής, γιαγιά και Σάραντον), πλην όμως εδώ υπάρχει άλλο πρόβλημα :Σύμφωνα με τους κανονισμούς των Νόμπελ, οι υποψηφιότητες για Νόμπελ πρέπει να είναι μυστικές και να παραμένουν μυστικές για 50 χρόνια. Εμείς δημοσιοποιήσαμε από μόνοι μας τις υποψηφιότητες. Αυτό σημαίνει ότι, κατά πάσα πιθανότητα, οι υποψηφιότητες αυτές θα αγνοηθούν από την επιτροπή.Ο κανόνας της μυστικότητας έχει τεθεί, προφανώς, έτσι ώστε να μην επηρεάζονται τα Νόμπελ από την δημσιότητα. Αν απονέμουν το Νόμπελ σε μια υποψηφιότητα που έχει δημοσιοποιηθεί τότε αφενός θα κατηγορηθούν ότι το έκαναν κατά παράβαση των κανονισμών και ότι επηρεάστηκαν ενδεχομένως από την δημοσιότητα, αφετέρου θα ανοίξουν τον ασκό του Αιόλου, αφού μελλοντικά πιθανώς να ανακοινώνουν και άλλοι υποψηφιότητες ακολουθώντας το παράδειγμα του προηγούμενου νικητή.Κοντολογίς, η παράτυπη ανακοίνωση της υποψηφιότητας από την Ακαδημία Αθηνών, σαμποτάρει την ίδια την υποψηφιότητα.Για ποιον λόγο έγινε η ανακοίνωση τότε; ή δεν το ήξεραν (!) ή δεν τους ένοιαζε, γιατί στην Ελλάδα αυτό μου μετράει είναι το "φαίνεσθαι" και όχι το αποτέλεσμα !Κοντολογίς ΚΑΙ στο θέμα αυτό αντιδράσαμε ως νεο-έλληνες. Ενθουσιαστήκαμε, κάναμε ντόρο μαζεύοντας υπογραφές, έστω και αν αυτό δεν μπορεί να οδηγήσει άμεσα σε κάποιο αποτέλεσμα και τελικά το κάναμε πανηγυράκι ανακοινώνοντας παράτυπα τις υποψηφιότητες αδιαφορώντας για τις όποιες συνέπειες.Ότ(αν) σε μερικούς μήνες κερδίσει το Νόμπελ κάποιος για τον οποίο δεν εχουμε ακούσει τίποτε, θα ωρυόμαστε πάλι για την αδικία, για το ότι μας κατατρέχουν και ότι "δεν άκουσαν τον λαό", αλλά αποφάσισαν συνωμοτικά πίσω από κλειστές πόρτες. Και μετά θα ξεχαστεί μέχρι το επόμενο νεο-ελληνικό πυροτέχνημα.(οι πληροφορίες αλιευμένες από τον site ellinikahoaxes, ένα site που -μεταύ άλλω- βρίσκει λεπτομέρειες που δεν μπαίνουμε τον κόπο να ελέγξουμε όλοι εμείς -του εαυτού μου συμπεριλαμβανόμενου- πλην μιλήσουμε - http://ellinikahoaxes.gr/2016/02/01/nobel-eirinis-ellinika-nisia/)
Χαρμίδης
Χαρμίδης
"Το αξίζουν περισσότερο από κάποιους άλλους που το πήραν πρόσφατα όπως ο Ομπάμα"Ε όχι δα. Μπορεί ο Ομπάμα να το πήρε πολύ νωρίς στην αρχή της θητείας του, αλλά από που προκύπτει πως τελικά δεν το άξιζε;Είναι ο πρώτος πρόεδρος μετά από πολύ καιρό που αποδέχτηκε τα όρια (και το κόστος) της αμερικανικής στρατιωτικής δύναμης και επέβαλλε την πρωτοκαθεδρία της διπλωματίας. Που απέσυρε τα αμερικάνικα στρατεύματα από τα Αφγανιστάν και το Ιράκ. Που πέτυχε να απεξαρτήσει την αμερικάνικη οικονομία από το πετρέλαιο της Μέσης Ανατολής περισσότερο από κάθε προκάτοχό του. Που αποκατέστησε τις σχέσεις της χώρας του με την Κούβα και το Ιράν, παρά τις λυσσαλέες αντιδράσεις του Ισραήλ και των πολιτικών του αντιπάλων που τον κατηγορούν για υποχωρητικότητα και ενδοτισμό.Μακάρι και ο διάδοχός του σε έναν χρόνο από τώρα να είναι το ίδιο συνετός και συγκρατημένος...
Ταβανόπροκα
Ζω στη Μυτιλήνη, εδώ γεννήθηκα. Το σπίτι μου βρίσκεται στο λιμάνι και φυγουράρει σε κάθε φωτογραφία τους τελευταίους μήνες. Τι έχω να πω για το άρθρο; ναι όντως δεν γίνεται. Όντως δεν είναι δυνατόν να εκμεταλλευόμαστε τον ανθρώπινο πόνο και σε καμία περίπτωση να προσπορίζουμε κέρδος από αυτόν. Επιβεβαιώνω σαφώς τα όσα αναφέρονται για τους καβγάδες για τις μηχανές τα πετρέλαια και τα συναφή. Επίσης κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι όλα τα μαγαζιά στην ευρύτερη περιοχή ξαφνικά απέκτησαν δίγλωσσες πινακίδες, ή διπλούς τιμοκαταλόγους (άλλα για τους εντός άλλα τους νεοεισαχθέντες). Φυσικά και στο νησί δεν υπάρχει δωμάτιο διότι όλοι οι επαγγελματίες εθελοντές έχουν κατακλύσει το σύμπαν. Βεβαίως και το χρήμα ρέει αφθονο από άγνωστες κατευθύνσεις και πλέον το νησί έχει περιτμηθεί σε αυτόνομα οικόπεδα ''μικροεξουσίας'' διαφόρων οργανώσεων και καλοθελητών. Χωρίς να απαιτώ τίποτα προσωπικά ούτε για κανέναν πάνω σε Λεσβιακό έδαφος δεν μπορώ να παραβλέψω την αυτοθυσία μερικών που με περισσή τόλμη προσπάθησαν και προσπαθούν χωρίς αντάλλαγμα και το τονίζω να προσφέρουν. Αξίζουν Νομπελ; αυτό είναι συζητήσιμο όπως και ο ίδιος ο θεσμός. Αλλά όταν έχεις επί 8 μήνες ανθρώπους πεινασμένους και εξαθλιωμένους στην πόρτα σου κάθε μέρα να ζητούν ένα ποτήρι νερό και λίγο φαγητό δεν θα βοηθήσεις; Από το υστέρημα πραγματικά ο κάθε έδινε καθημερινά ότι μπορούσε όλο το καλοκαίρι όταν οι αρχές πεισματικά στους 40 βαθμούς έκοβαν το νερό. Ανοχή στην απουσία οποιασδήποτε υποδομής για την υγιεινή αυτών των ανθρώπων που στην κυριολεξία μετέτρεψε όλη την πόλη σε έναν τεράστιο αποχωρητήριο και έναν ατελείωτο σκουπιδότοπο όσο οι αρχές ήταν παντελώς απούσες. Καμία υποδομή για τις ζεστές καλοκαιρινές μέρες που ήταν πραγματικά ανυπόφωρες, καμία υποδομή και για τις κρύες νύχτες όπου έβρεχε καταρακτωδώς όπου προσπαθούσαμε χωρίς συντονισμό να παρέχουμε ότι βρισκόταν εύκαιρο για να μην θρηνήσουμε θύματα στη στεριά. Δεν νιώθω περηφάνια για τους συμπατριώτες μου σαφώς. Αλλά ξέρετε το νησί είναι εκεί όπου δύο τραγωδίες συναντήθηκαν και οι εικόνες που αντικρύζουμε αυτής της εκατέρωθεν εξαθλίωσης εύχομαι να μην ξανάρθουν. Για ένα μόνο πράγμα είναι αξιέπαινοι. Παρά τα μεμονωμένα περιστατικά έντασης κράτησαν το φίδι της ξενοφοβίας εκεί που του αρμόζει στο χώμα έστω και αν υπέβοσκε δεν κατάφερε να πληγώσει κανέναν. Το αν αξίζει πραγματικά το Νόμπελ να ρθει στο νησί ή στην Ελλάδα είναι μια κουβέντα μεγάλη με πολλές παραμέτρους που μάλλον δεν είναι πρέπον να γίνει εδώ. Όμως όπως είχα γράψει σε άλλο σχόλιο ένα αρμόζον βραβείο που θα τιμούσε τις περιστάσεις θα ήταν να γίνουν τα χρήματα δωρεά σε είδος ώστε να πιάσουν τόπο. Άλλωστε όποιος βοήθησε, ο ψαράς, η γιαγιά από την Σκαμνιά και τόσοι άλλοι το έκαναν από ανιδιοτέλεια δεν περίμεναν ποτέ ένα αστρονομικό ποσό από μια Επιτροπή που πιθανόν δεν έχουν ακούσει πότε.Ας μην σπάμε λοιπόν τα κεφάλια μας με γενικεύσεις για το αν αξίζουμε τίτλους αμφιβόλου αξίας και ας εστιάσουμε στα της ουσίας.
Μπουχός
Μπουχός
Δεν ξέρω για το Νόμπελ, αλλά η διεθνής προβολή (τελευταία από το CNN) απλών Ελλήνων που όντως νοιάζονται και βοηθάνε τους πρόσφυγες αποτελεί τη μόνη θετική δημοσιότητα που έχει δει η Ελλάδα εδώ και καιρό. Δεν θα πω όχι λοιπόν. Άλλωστε, την είδαμε και τη στάση των άλλων Ευρωπαίων μόλις σφίξανε τα πράγματα. Χειρότεροι μια φορά δεν είμαστε.
Maggie
Maggie
Αυτό ακριβως! Είναι ντροπιαστικό που συμβαίνει αυτό με τα 15 ευρώ φόρτιση και ακόμη πιο ντροπιαστικό που ζητιανεύουμε Νόμπελ. Και βάλαμε μπροστά όλη την αρχοντοχωριατιά προτείνοντας (καί) την Σάραντον. Δηλαδή που πήρε το αεροπλάνο ήρθε δάκρυσε και έφυγε; Νόμπελ;
Exist
Exist
Αν και συμφωνώ μαζί σου, εγώ το βλέπω ακόμα πιο απλά.Όσο καλό και αν είναι αυτό που έχεις κάνει (είτε ως χώρα, είτε ως ομάδα ανθρώπων, είτε ατομικά), το να αυτοπροτείνεσαι και να κάνεις καμπάνια για να σου δώσουν το Νόμπελ Ειρήνης είναι τουλάχιστον άκομψο.Είναι άλλο να κάνεις κάτι και να σου λένε μπράβο και άλλο να κάνεις κάτι και μετά να προτείνεις να σου πούνε μπράβο. Και μεταξύ μας, δεν το ζήτησαν οι άνθρωποι που όντως βοήθησαν, οι υπόλοιποι το έκαναν.Κάνεις το χρέος σου ως άνθρωπος και η ικανοποίηση που κερδίζεις από μόνη της είναι η υψηλότερη ανταμοιβή που θα μπορούσες ποτέ να επιδιώξεις. Τα υπόλοιπα είναι από κακόγουστα έως αυτοεξυπηρετικά.
realthinking
Το άρθρο είναι σωστό από την άποψη ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί η νοοτροπία του τσουβαλιάσματος "όλοι είμαστε καλοί, κακοί, ρατσιστές, ανθρωπιστές,αριστεροί,....ήρωες, μαζί τα φάγαμε" ενώ υπάρχουν πολλές διαφορετικές εκδοχές ανθρώπων. Από την άλλη, αυτοί οι Έλληνες, οι όσοι Έλληνες 1,2, ...10 όντως εδειξαν με φοβερή απλότητα αυτοθυσία μπροστά σε μια ευρωπαική θυριωδία που αντιμετωπίζεται από τους άλλους Ευρωπαίους ως "καλέ μη μ'ενοχλείς διαβάζω στο παγκάκι του τέλειου πάρκου μου Καμί (πόκετ) και μου έπεσε το φουλάρι στο πεντοκάθαρο πεζοδρόμιο παρακατιανέ νότιε"
den katalabaino tipota
den katalabaino tipota
δεν έχουμε εικόνα από πρώτο χέρι, καθε φωτογραφία ή μαρτυρία που δίνει το κλίμα μιας στιγμής που μπορεί να χαρακτηρίζει έτσι ή αλλιώς την κατάσταση. Απλά συμβαινουν όλα μαζί.Πάντα θα υπάρχουν οι ρατσιστές ή αυτοί που βλέπουν την ευκαιρία να βγαλουν κανενα ευρουλακι παραπάνω.Σημασία μάλλον έχει τι συμβαίνει πιο συχνά ή πιο πολύ.