ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν 1 μηνα χωρισα μετα απο σχεση 1,5 χρονου. Στην αρχη ημουν πολυ ερωτευμενη ομως τελευταια η σχεση ειχε εξελιχθει πολυ ασχημα . Τους τελευταιους μηνες δεν ημασταν οπως στην αρχη με αποτελεσμα να με απατησει. Στην αρχη πληγωθηκα αλλα οχι οσο θα πληγωνομουν αν ημουν ακομα ερωτευμενη. Τελως παντων, το προβλημα ειναι οτι στο διαστημα που ακολουθησε αρχισα να αισθανομαι ελξη για καποιο αλλο παιδι που με πολιορκει καιρο. Οσο ειχα σχεση το ξεκοβα, τωρα ομως νιωθω οτι μου αρεσει απιστευτα καθως μιλαμε καθημερινα πλεον. Του εχω πει πολλες φορες οτι μολις χωρισα και δειχνει να το σεβεται. Ωστοσο αυτο που θελω ειναι να ειμαστε μαζι . Δειχνει πολυ υπομονετικος ,σιγουρα ομως δεν μπορει να ειναι για παντα. Αυτο που με στενοχωρει ειναι η αντιδραση του πρωην μου στην περιπτωση που το μαθει. Σε καμια περιπτωση δεν θελω να νομισει οτι χωρισαμε για να ειμαι με το αλλο παιδι. Θεωρειτε λοιπον μικρο το χρονικο διαστημα που εχει περασει απο το χωρισμο προκειμενου να δωσω μια ευκαιρια στο παιδι που με πολιορκει ; ισως πρεπει να σεβαστω την παλια μου σχεση περιμενοντας να μεσολαβησει περισσοτερος καιρος πριν προχωρησω σε κατι νεο; η να αδιαφορησω απο τη στιγμη που κατα τη διαρκεια της σχεσης ημουν σωστη ;