__________________
1.
λοιπον, εχω ενα φιλο που περναμε αρκετο χρονο δυο μας και με εχω πιασει ορισμενες φορες να τον σκεφτομαι ερωτικα. Ταυτοχρονα εχω δει να με κοιταει πιο "αλλιως" αλλα η κατασταση δεν εχει γινει πιο φλερτέικη παρ'οτι υποβοσκει αισθητα . εγω εχω σχεση και ειμαι πολυ καλα σ αυτην , δε θα θελα δηλαδη (στην παρουσα φαση) να γινει ερωτικη η σχεση μου με τον αλλον. εκεινος το ξερει (μαλιστα βρισκομαστε ολοι μαζι συχνα) και επισης κι εκεινος τραβιεται με μια κοπελα. Ωστοσο μ αρεσει ολο αυτο , με ανανεωνει. για παραδειγμα προσεχω πιο πολυ τον εαυτο μου οταν θα ειναι κι εκεινος στην παρεα , εχω αυτην την αισθηση των πρωτων συναντησεων που ανησυχεις για το πως φαινεσαι. αυτο που θελω να ρωτησω ειναι αν ειναι εντιμο προς το αγορι μου να συντηρω μια τετοια κατασταση εφοσον ξερω οτι κι εγω κι εκεινος εχουμε σκεφτει τον αλλον ερωτικα. να τονισω πως ολο αυτο μου αρεσει και επειδη εχω μια αισθηση ασφαλειας: ξερει το αγορι μου, ξερει οτι τον θελω και ειμαι καλα μαζι του αρα δε θα κανει κινηση.- καλημερες,
Φαντάσου να μην τον ήθελες και να μην ήσουν καλά μαζί του. Αν είσαστε όλοι κάτω των 25, συνεχίστε όλο ευθεία, αν είσαστε πάνω των 35, η Παναγιά μαζί σας, αν είσαστε ενδιάμεσα, θέλεις λίγη (αρκετή) δουλίτσα ακόμα.
__________________
2.
Νομίζω ότι είμαι χειριστικός. Διάβασα ένα άρθρο τις προάλλες και νομίζω ότι εφαρμόζω κάποιες χειριστικές συμπεριφορές. Δεν το καταλάβαινα όταν το έκανα αλλά κοιτώντας πίσω νομίζω ότι έτσι είναι. Τι κάνω τώρα; Το σκέφτομαι συνεχεια και ντρέπομαι. Πουθενά δεν βρήκα συμβουλή για το πως το σταματάς, μόνο πως να διαχειριστεί κάποιος έναν χειριστικό άνθρωπο, όχι πως να σταματήσει κάποιος να είναι και γιατί είναι έτσι.
Όταν έχουμε εντοπίσει στον χαρακτήρα μας κάτι που μας ενοχλεί και δεν ξέρουμε πώς να το διορθώσουμε, πρώτα δίνουμε συγχαρητήρια στον εαυτό μας που καταφέραμε να κάνουμε τη σύνδεση (πολύ λίγοι μπορούν) και μετά ρωτάμε και ψάχνουμε για να βρούμε έναν καλό ψυχολόγο, προκειμένου να έχουμε επαγγελματική βοήθεια για το επόμενο στάδιο.
Αυτό που θέλεις είναι διαδικασία, και δεν λύνεται με συμβουλές.
__________________
3.
έχουμε στο σπίτι μόνιμα τον τσακωμό για το θέμα των ομοφυλόφιλων. όχι μόνο στο σπίτι δηλαδη, αλλά αν θιχτει το θέμα βλέπεις κόσμο να λεει ο καθενας το μακρυ και το κοντο του. Αρχικα να πω ότι ούτε εμενα μου αρεσει που ειναι θεμα συζητησης. δεν μπορω να καταλάβω γιατι δεν θεωρειται δεδομενο και αμετακλητο δικαιωμα ο γαμος, η υιοθεσια και όλα τα υπολοιπα που οι ετεροφυλοφυλοι τα έχουν δεδομενα. Αλλα κάποιοι ομοφοβικοι εχουν κατι που λενε και με κανουν να νιωθω ασχημα. μου λενε τι σε νοιαζει εσενα γκει εισαι; οχι δεν ειμαι αν και πιστευω οτι η σεξουαλικη ταυτοτητα ειναι ενα φασμα και οχι 2 απολυτως αντιθετες τιμες αλλα για καποιο λογο για μια στιγμη νιωθω αγχος οτι μπορει να νομιζουν οτι ειμαι.. πως ξεπερνιεται αυτο; καταλαβαινω οτι μεγαλωνοντας σε μια χωρα σαν την ελλαδα καποια πραγματα τα εσωτερικευεις μικρος αλλα μηπως αυτο ειναι δικαιολογια; αυτα τα φιλτρα μεσα απ τα οποια βλεπουμε τα κοινωνικα θεματα πως τα διευρυνουμε λιγακι;
Μου αρέσει πολύ το επίπεδο ευαισθησίας που έχεις. Όπως λες, η σεξουαλική ταυτότητας είναι ένα φάσμα και όχι δύο αντίθετες τιμές. Κατ' αναλογία, ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε ένα θέμα είναι επίσης ένα φάσμα, και δεν έχει δύο αντίθετες τιμές. Για παράδειγμα, κάποιος μπορεί να είναι απολύτως σίγουρος ότι δεν είναι ρατσιστής, μέχρι που μετακομίζει ένας μετανάστης στο διπλανό διαμέρισμα, και το πρώτο που σκέφτεται είναι ότι θα προτιμούσε έναν Έλληνα. Αντίστοιχα, κάποιος μπορεί να είναι υπέρ της πολιτικής ισότητας για όλους τους ανθρώπους χωρίς να αμφιβάλλει καθόλου, αλλά αν τον πούνε γκέι να συνειδητοποιεί ότι δεν του αρέσει η ιδέα. Ναι, είναι εσωτερικευμένες αυτές οι αντιδράσεις, και θέλει πολύ κόπο, πολύ χρόνο, και συνεχή εγρήγορση για να ξεριζώσουμε από μέσα μας όλα τα παρακλάδια και τις παραφυάδες του ρατσισμού. Δεν είναι δικαιολογία. Είναι πραγματικότητα. Η τάση μας είναι προς τον συντηρητισμό, η αφαίρεση είναι που θέλει την μεγαλύτερη δύναμη.
__________________
4.
Είμαι παντρεμένος πάνω από δέκα χρόνια και η σχέση μας είναι όλα αυτά τα χρόνια πολύ καλή. Είμαι προϊστάμενος σε μια ιδιωτική επιχείρηση και είμαι υπέυθυνος για 120 περίπου άτομα εκ των οποίων τα περισσότερα είναι γυναίκες. Όλα αυτά τα χρόνια κάποιες από αυτές ήταν ιδιαίτερα εκδηλωτικές απέναντί μου αλλά ποτέ δεν επεδίωξα ούτε θέλησα να κάνω κάτι και λόγω θέσης αλλά περισσότερο επειδή αγαπώ πολύ τη γυναίκα μου και τα παιδιά μου. Με μια όμως υπήρξε μια πιο κοντινή προσέγγιση και επικοινωνια τέτοιου είδους ώστε να υπάρχουν πολύ προσωπικές εκμυστηρεύσεις και έτσι ήρθαμε πολύ κοντά και γίναμε φίλοι.Πολλές φορές δήλωνα δημόσια και σε αυτή και σε φίλους πως αν ήμουν ελεύθερος θα ήθελα αυτή και μόνο αυτή. Άλλες φορές πάλι θεωρούσα πως είναι ο πλατωνικός μου εργασιακός έρωτας. Τις τελευταίες εβδομάδες έχουμε αναστατωθεί αμφότεροι γιατί ανοίξαμε τα χαρτιά μας και είμαστε τρελλά ερωτευμένοι... Ξέρουμε και οι δυο όμως πως μια σχέση δεν μπορεί να έχει μέλλον. Και οι δυο παλεύουμε μια πονά ο ένας μια ο άλλος..Βγαίνουμε συχνά έξω και περνάμε καλά αλλά νιωθω ότι δεν μπορω να το συνεχίσω, το ιδιο ομως και αυτή.Το χειρότερο,είναι σκόπευει να παντρευτεί και να αλλάξει και πόλη ...μάντεψε ποιος θα είναι ο κουμπάρος. ..Φοβάμαι τις μελλοντικές έξελίξεις...Τα φρένα μας ως πότε θα πιάνουν; Τελικά γιατί ειμαστε ετσι;- ΘΆΝΟΣ
Αυτό που μου τη δίνει ιδιαίτερα σε αυτούς που λένε αυτές τις δακρύβρεχτες και ερωτοχτυπημένες ιστορίες είναι το «αχ πόσο την αγαπώ, αλλά ξέρουμε και οι δύο ότι η σχέση μας δεν έχει μέλλον», και θεωρούν αυτονόητο να το δεχτούμε. Και γιατί, παρακαλώ, δεν έχει μέλλον; Γιατί μόνο έναν λόγο μπορώ να φανταστώ: είσαι καλά βολεμένος εκεί που είσαι και δεν θέλεις να μπλέξεις, θέλεις να νιώθεις Θεός χωρίς υποχρεώσεις. Και τώρα, κουμπάρος χωρίς υποχρεώσεις (με ελπίδα για εξτραδάκια στο πλάι, βέβαια.)
Αν θέλατε, μια χαρά μέλλον θα είχατε. Δεν θα ήσουν ο πρώτος άντρας της γης που θα έπαιρνε διαζύγιο, ξέρεις. Πήρε πολύς κόσμος διαζύγιο, και άλλοι παντρεύτηκαν άλλους ανθρώπους, και μια χαρά είναι όλοι. Αλλά εσύ προτιμάς να λιγουρεύσαι μια λιγουρεμένη που μάλιστα σκοπεύει να παντρευτεί αλλά και να σε κρατήσει στη ζωή της λιγουρεμένο. Και όλο αυτό μας το παρουσιάζεις σαν θυσία. Όχι, Θάνο. Πες τα αλλού αυτά. Για πες τα στη γυναίκα σου, ας πούμε.
__________________
5.
Αγαπητή Αμπά, σε διαβάζω φανατικά, μου αρέσει η διαύγεια με την οποία αντιμετωπίζεις τα θέματα, έτσι σου γράφω κι εγώ μήπως με βοηθήσεις. Μεγάλωσα σε οικογένεια με οικονομική άνεση και πάντα άκουγα ότι πρέπει να προσέχω στην επιλογή συντρόφου μήπως με εκμεταλλευτεί οικονομικά. Τώρα, γύρω στα 40, έχω μια καλή δουλειά, δικό μου σπίτι, φίλους, κοινωνική ζωή, αλλά αυτό με την εκμετάλλευση στοίχειωσε μάλλον τη ζωή μου. Όντως έχω γνωρίσει τέτοιους τύπους αλλά οκ, υπάρχουν και αυτοί. Πριν ένα μήνα γνώρισα κάποιον, νοιώθω πολύ όμορφα και ερωτικά κι εκείνος τρελός και παλαβός (ελπίζω όχι κυριολεκτικά). Μου έκανε πρόταση συμβίωσης-γάμου τον πρώτο μήνα γνωριμίας! Τα έχω παίξει! Έχει μια καλή δουλειά, μένει μόνος, έχει επίπεδο είναι καλλιεργημένος, αλλά πότε πρόλαβε και με ερωτεύτηκε-αγάπησε; Στη γιορτή μου του έκανα τραπέζι σπίτι μου και από τότε κάθε μέρα μου λέει πόσο ωραία θα ήταν να μέναμε μαζί στο όμορφο σπίτι μου..Εγώ όλα αυτά τα βρίσκω πιεστικά και ψυχαναγκαστικά. Του εξήγησα ότι ο κάθε άνθρωπος έχει τους δικούς του ρυθμούς και θέλει το χρόνο του και αυτός συμφωνεί, αλλά δεν μπορώ λέει και να τον σταματήσω να δηλώνει αυτό που αισθάνεται, διότι έπαθε κεραυνοβόλο έρωτα και είμαι η γυναίκα της ζωής του. Μου πρότεινε επίσης αν θέλω να μείνουμε και στο δικό του σπίτι, αλλά αφού έχω δικό μου σπίτι είναι δυνατόν να πάω να μείνω σε νοικιασμένο; Δηλαδή να επιβαρυνθώ οικονομικά; Δεν έχει μιλήσει για οικονομικά αλλά είναι προφανές ότι έτσι θα γινόταν. Άρα μάντεψε ποια είναι η σωστή απάντηση! Και να τα καμπανάκια ηχούν στ΄αυτιά μου..Εδώ και μέρες δεν συζητάμε τίποτ΄άλλο εκτός απ΄αυτό, το μέλλον μας. Είμαι παράλογη; Είμαι προκατειλημμένη; Ή απλά λογική;
Δεν θα το δείξει το μέλλον; Νομίζω ότι θα το δείξει. Πες του ότι περνάτε καλά, και για την ώρα ο καθένας σπίτι του, και βλέπετε. Περίμενε να πάτε μερικά ταξίδια, να βγείτε πολλές φορές έξω, να γνωρίσεις φίλους του, να γνωρίσει φίλους σου, και θα καταλάβεις τι γίνεται. Γενικώς στη ζωή συγκρατημένη απαισιοδοξία χρειάζεται
__________________
6.
Αγαπητή Α, μπα
Στην απάντηση σου στην 1η ερώτηση/25.11.15 αναφέρεις σχετικά με τις μακροχρόνιες σχέσεις: "Η ανανέωση μπορεί να γίνει με πολλούς τρόπους, όταν πρόκειται για δύο ανήσυχους, πολύ δημιουργικούς ανθρώπους, που δεν περιμένουν από τον άλλον για να σωθούν. Ο πιο εύκολος, και πιο αναγνωρισμένος κοινωνικά, είναι ο γάμος και μετά τα παιδιά." Μπορείς να αναφέρεις κάποια παραδείγματα ανανέωσης σε μια μακροχρόνια σχέση, εκτός από το γάμο και τα παιδιά?- maria
Με κοινωνική επιτυχία, ας πούμε, ή επαγγελματική. Με ψυχική ολοκλήρωση που προκύπτει από προσωπική εργασία που εμπεριέχει τη συνεργασία και την αλληλοϋποστήριξη. Με συντήρηση στενών και πολύ ουσιαστικών επιλεγμένων φιλικών και συγγενικών σχέσεων, από κοινού. Με μακροπρόθεσμους στόχους ευημερίας, ηρεμίας, όπως οραματίζεται ένα ζευγάρι που έχει κοινό όραμα για την ευτυχία και την προσωπική ηρεμία.
Για όλα αυτά, χρειάζεται ο καθένας να έχει κάποια προσωπική ασχολία που απαιτεί αφοσίωση και χρόνο, που έχει ως στόχο κάποιου είδους καταξίωση. Γι 'αυτό είπα για ανήσυχους, δημιουργικούς ανθρώπους. Δεν γίνεται βλέποντας τηλεόραση, ή τρώγοντας και μιλώντας μηχανικά.
Ένα χειροπιαστό παράδειγμα: ένα ζευγάρι ονειρεύεται για το μέλλον ένα σπίτι με θέα στη θάλασσα, όπου ο ένας θα γράφει και ο άλλος θα ασχολείται με ορχιδέες στον κήπο. Ο ένας ήθελε πάντα να γράφει αλλά δεν είχε ποτέ τον χρόνο, ο άλλος είχε πάντα πάθος με τις ορχιδέες αλλά δεν είχε ούτε τον χρόνο, ούτε τον χώρο. Και οι δύο ξέρουν ότι χρειάζεται πολλή δουλειά για να φτάσουν μέχρι εκεί. Η συνεργασία για επίτευξη του στόχου είναι μια συνεχής ανανέωση.
__________________
7.
Δε θυμάμαι σε ποια ηλικία διαπίστωσα ότι είμαι bisexual, σήμερα είμαι 19 και όσο περνάει ο καιρός συνειδητοποιώ όλο και περισσότερο τον θαυμασμό που νιώθω προς τις γυναίκες. Σωματικά βρίσκω και τα δύο φύλα εξίσου ελκυστικά. Συναισθηματικά με γοητεύουν πολύ περισσότερο οι γυναίκες, ενώ οι άντρες μου είναι σχεδόν αδιάφοροι.
Πάνω στη συζήτηση με μία φίλη, ειπώθηκε ότι αυτή η τάση ίσως οφείλεται στο γεγονός ότι και τα τρία (μεγαλύτερα) αδέρφια μου είναι αγόρια και μέσα από την καθημερινότητα μου στο σπίτι, έχω ''απομυθοποιήσει'' τους άντρες και είναι λογικό να μη μου λείπει τόσο μία αντρική παρουσία απ' την προσωπική μου ζωή. Δε ξέρω αν ισχύει στην περίπτωση μου και δε με απασχολεί, αλλά ήθελα να θέσω το ερώτημα κατά πόσο πιστεύεις ότι μπορεί να επηρεάσει τη σεξουαλικότητα ενός ατόμου το να μεγαλώσει με αρκετά αδέρφια (μόνο) του αντίθετου φύλου.
Η φίλη σου λέει βλακείες. Και το θέμα σε απασχολεί, γιατί έστειλες ερώτηση με ακριβώς αυτό το περιεχόμενο. Πολλοί έχουν προσπαθήσει να βρουν την «αιτία» της σεξουαλικής ταυτότητας και για την ώρα είμαστε εκεί που ήμασταν πριν από εκατό χρόνια, δηλαδή στο μηδέν. Το ενδιαφέρον είναι ότι κανείς στρέιτ δεν σπαταλάει χρόνια να αναρωτιέται μήπως είναι στρέιτ επειδή είχε εφτά αδέρφια. Για να μην επηρεάζεσαι από το μακρύ και το κοντό της καθεμίας φίλης και της φοβερής της παρατήρησης και αποψάρας του δευτερολέπτου, κάτσε και διάβασε μόνη σου. Δεν καταλαβαίνω γιατί ακούς τη φίλη, μετά ρωτάς εμένα, και δεν σου έχει περάσει από το μυαλό να διαβάσεις μόνη σου.
Ρε παιδιά, ειλικρινής απορία, και σε συνέχεια με τις προχθεσινές ερωτήσεις. Τι είναι αυτό που κάνει τον κόσμο να έχει απορίες και να μην του περνάει καν ως ιδέα από το μυαλό να κάτσει να ψάξει να μάθει μόνος του, ενώ όλη μέρα είναι στο ίντερνετ; Το σχολείο φταίει και γι' αυτό, που δίνει έτοιμες πληροφορίες για κατανάλωση και κανένα κίνητρο για προσωπική έρευνα; Να φταίει που ακόμα δεν έχουν καταλάβει τι είναι αυτό το ίντερνετ; Μήπως δεν έχουν καταλάβει ότι αυτά τα θέματα έχουν απασχολήσει κάτι εκατομμύρια ανθρώπους πριν από αυτούς, και αρκετά μάλιστα έχουν λυθεί προ πολλού; Μήπως τελικά δεν ενδιαφέρονται να μάθουν, αλλά θέλουν να ανταλλάσσουν αποψάρες μέχρι να παγώσει ο ήλιος; Τι συμβαίνει; Καμία θεωρία;
σχόλια