ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπόν χωρίς χρονοτριβές, θέλω τη συμβουλή σας. Ακολουθεί το story.Με λένε Γιώργο είμαι 26 χρονών και έχω τελειώσει παιδαγωγικό. Τέλειωσα το 2014, μετά φαντάρος και τέλειωσα το Μάη του 2015. Τελειώνοντας λοιπόν κ το φανταριλίκι σκέφτηκα τι θέλω να κάνω από εδώ και πέρα. Έχω μεγάλο ενδιαφέρον για την ειδική αγωγή και την ψυχολογία οπότε θέλω να κάνω ένα μεταπτυχιακό σε έναν από αυτούς τους τομείς. Από τη μια με ενδιαφέρει απόλυτα να εμβαθύνω σε έναν από τους τομείς και από την άλλη είναι απαραίτητο να ειδικευτώ σε κάτι αν θέλω να βρω δουλειά κάποτε. Πέρασα από συνέντευξη το φθινόπωρο για ένα μεταπτυχιακό αλλά κόπηκα γιατί η υπεύθυνη του προγράμματος απαιτούσε σεμινάρια, προϋπηρεσία κτλ που δεν είχα. Έχω μπει πια στο τριπάκι και έχω ξεκινήσει τα σεμινάρια που απαιτούνται για να κάνω ξανά αίτηση του χρόνου. Να επισημάνω πως από τα δυο που παρακολουθώ το ένα είναι τζάμπα και στο άλλο έχω πάρει δανεικά για να το πληρώσω. Παράλληλα με όλα αυτά ψάχνω ανελλιπώς για δουλειά αλλά τίποτα. Ούτε ιδιαίτερα βρίσκω εδώ γύρω, τίποτα. Σκέτη απελπισία. Μένω επαρχία με τους δικούς μου, νιώθω τυχερός που έχω ένα σπίτι να μείνω και ένα κρεβάτι να κοιμηθώ αλλά δεν αρκούν αυτά ρε γαμώτο. Σκέφτομαι το μέλλον κ δεν ξέρω τι να κάνω. Θέλω να προχωρήσω σε μεταπτυχιακό αλλά τα οικονομικά μου είναι χάλια, από την οικογένειά μου δε μπορώ να ζητήσω γιατί δεν παίζει φράγκο και δουλειά δεν βρίσκω! Τι κάνω? Θέλω να κάνω μεταπτυχιακό, μου χρειάζεται αλλά δεν έχω φράγκο και δεν έχω και την ευκαιρία να δουλέψω για να τα βγάλω πέρα κ να ελπίζω. Άρα που καταλήγω? Κάθομαι στο χωριό άνεργος περιμένοντας τι? Πώς να κάνω ένα μεταπτυχιακό χωρίς να έχω τα χρήματα που απαιτούνται? Ψάχνω για υποτροφίες κ τέτοια αλλά ακόμα και να πληρώ τα κριτήρια αίτηση μπορώ να κάνω μόνο αν περάσω στο μεταπτυχιακό και για να κάνω εγγραφή σε κάποιο πρέπει να έχω την πρώτη δόση στο χέρι. Και όταν μιλάμε για δίδακτρα εννοούμε ποσά από 2500€ μέχρι και 4000€. Έχω σπάσει το κεφάλι μου τι να κάνω. Το ιδανικό για εμένα θα ήταν να βρω μια δουλίτσα που να μου εξασφαλίζει τα προς το ζειν και να πληρώνω από εκεί το μεταπτυχιακό σε συνδυασμό με όποια υποτροφία προκύψει, αν προκύψει. Οι δικοί μου είναι της άποψης ότι δεν μπορώ να κάνω, δεν δύναμαι αλλά τι να σκεφτώ όταν όλοι γύρω μου κάνουν μεταπτυχιακά, όταν σε δημόσιο κ ιδιωτικό τομέα πριμοδοτείται σαν προσόν? Να πω εγώ δεν κάνω οκ? Κ μετά τι? Να κάτσω κλεισμένος μέσα στο σπίτι με του δικούς μου και να περιμένω τι? Είμαι άνθρωπος οργανωτικός και τα σκέφτομαι όλα αλλά σε αυτό το θέμα δεν ξέρω τι να κάνω.Υπάρχει στο μυαλό μου και η σκέψη του εξωτερικού. Το σκέφτομαι πολύ σοβαρά πια, βαρέθηκα σε αυτή τη χώρα. Αλλά άλλος βραχνάς από εκεί. Πώς να φύγω για μεταπτυχιακές σπουδές έξω (που το σύστημα διδάκτρων-βοήθειας από την εκάστοτε κυβέρνηση είναι πολύ καλύτερο από της Ελλάδας) χωρίς να έχω φράγκο? Πρέπει να κάνω μαθήματα για το IELTS και μάντεψτε, δεν έχω λεφτά. Πέρα από τα λεφτά που θα ήθελα να μαζέψω για να μην φύγω απένταρος. Αλλά ακόμα και να το αποφάσιζα που να απευθυνθώ? Δε ξέρω βλέπω παντού τοίχους. Τι να κάνω? Εντάξει με τόσα που συμβαίνουν γύρω μου έχω ένα σπίτι και ένα πιάτο φαί, και το εκτιμώ αφάνταστα, αλλά τι κάνω από εκεί κ πέρα, πως συνεχίζεται η ζωή? Είμαι κλεισμένος μέσα στο σπίτι 8 μήνες τώρα γιατί δεν έχω λεφτά ούτε να πάω μέχρι την κοντινότερη πόλη να πιω ένα καφέ με ένα φίλο. Έχω μόνιμα στο πορτοφόλι μου εδώ και 4 μήνες, 5 ευρώ. Σε τι να ελπίζω? Νιώθω τη ζωή να τρέχει μπροστά στα μάτια μου και εγώ κάθομαι κ την κοιτάω. Κ το θέμα είναι ότι προσπαθώ να το παλέψω, ψάχνω εδώ και 8 μήνες για δουλειά, προσπαθώ να χαμογελάω, να είμαι αισιόδοξος αλλά κάπου η πραγματικότητα έρχεται και με χτυπάει κατακούτελα. Δώστε μου τις συμβουλές σας, σας παρακαλώ.Ευχαριστώ.