__________________
1.
Ειμαι 17 χρονων και εδω και 3 χρονιαα ειμααι ερωτευμενη με τον δασκαλο του χορου.μου,ο οποιος ειναι 22! Το θεμα ειναι οτι παρολο που εχουμε καλες σχεσεις,το πιθανότερο ειναι πως δεν νιωθει το ιδιο! Δεν μπορω αν ξεκολλησωε τιποτα! Τι προτεινεις? Εχει νοημα να πω κατι? Ή να το θαψω και να συνεχίσω να "καιγομαι";- Κατερίνα
Αν κάνεις μαθήματα χορού σε επαγγελματικό επίπεδο, αν σκοπεύεις να εξαρτήσεις πολλά στη ζωή σου από το χορό, και αν ο δάσκαλος αυτός μπορεί να επηρεάσει την πορεία σου στο χώρο αυτό, είναι η χειρότερη ιδέα που θα μπορούσες να έχεις. Ξέχνα το, και ξανασκέψου το μόνο εφόσον τα συμφέροντα σου αποκοπούν από το είδος της σχέσης που έχεις μαζί του.
Αν είναι ένα χόμπι που κάνεις παρεμπιπτόντως, λίγο φλερτ τα απογεύματα δεν βλάπτει. ΦΛΕΡΤ. Δεν χρειάζεται να «πεις κάτι».
Και τώρα, τα δύσκολα λόγια. 99% τοις εκατό ξέρει ότι τον βλέπεις και λιώνεις, και κατά πάσα πιθανότητα δεν ενδιαφέρεται. Ο έρωτας δεν κρύβεται, λένε, και είναι αλήθεια, αλλά ο έρωτας μιας 14χρονης που γίνεται 17χρονη είναι σαν πυροτέχνημα στο σκοτάδι. Επιπλέον, τα πέντε χρόνια που σας χωρίζουν, σε αυτές τις ηλικίες έχουν μεγάλη σημασία, και δεν χρειάζεται να πεις τίποτα – το έχει υπόψη του.
Εσύ τώρα καίγεσαι, αλλά ποτέ δεν είναι αρκετά νωρίς για να ακούσεις αλήθειες. Πρέπει να έχεις υπόψη σου ότι ποτέ δεν καιγόμαστε τυχαία για τυχαίους ανθρώπους. Πάντα υπάρχει λόγος που μας τραβάει κάποιος. Όσο πιο μικρός είναι κάποιος, τόσο διαφανείς οι πράξεις του, γι'αυτό υποθέτω ότι είναι πολύ πιθανό να τον ερωτεύτηκες επειδή είναι ο πρώτος άντρας που βρίσκεται κοντά σου σε σχετική θέση εξουσίας, και σου φαίνεται πιο έμπειρος και σοφός από τα αγόρια της ηλικίας σου.
Άκου μια μεγαλύτερη: δεν είναι. Ούτε αυτός ξέρει τι του γίνεται, αλλά είναι πολύ πιθανό να έχει περισσότερη αυτοπεποίθηση από σένα, και αυτό σε ψαρώνει. Δεν θέλω να σου χαλάσω το συννεφάκι, αλλά ενώ κρατάς αυτό το κάψιμο, άνοιξε τα μάτια σου και δες και λίγο γύρω σου. Μην φροντίζεις αυτό το συναίσθημα σα να είναι ιερό φυλαχτό, γιατί δεν είναι, δεν χρειάζεται να είναι. Δες το ως διασκέδαση, όχι ως βάρος.
__________________
2.
Είναι δύο καταστάσεις που δεν ξέρω αν είναι προβληματικές, σίγουρα όμως οι άλλοι θα μπορούσαν να τις θεωρήσουν προβληματικές.
Πρώτον, αισθάνομαι άπατρις. Μέχρι στιγμής έχω ζήσει σε 3 διαφορετικές χώρες, έχω κατασταλάξει σε ποια χώρα θέλω να μείνω και είμαι σε αυτήν εδώ και 12 χρόνια γιατί μου προσφέρει μια άνεση ζωής που επιζητώ, μεταξύ άλλων. Δεν ταυτίζομαι με καμιά χώρα και θεωρώ συμπτωματικό το γεγονός ότι γεννήθηκα στην Ελλάδα.
Δεύτερον: δε μου αρέσουν ΚΑΘΟΛΟΥ τα λαογραφικά έθιμα καμίας χώρας και δε συμμετέχω σε κανένα (ούτε τα ελληνικά ούτε τα άλλα). Στην Ελλάδα: Τσικνοπέμπτη, λειτουργία και λαμπάδα το Πάσχα, τοπικές γιορτές που τιμούν με ιστορικά γεγονότα, Απόκριες, παρελάσεις κο.κ. Το αυτό και με τα ανάλογα έθιμα κι έξω. Δεν τα απολαμβάνω, δε συμμετέχω όσο μπορώ να τα αποφύγω, δε με συγκινούν καθόλου, για κάποιο λόγο μου φαίνονται υποκριτικά ή αχρείαστα.
Επίσης, ανακάλυψα γρήγορα ότι δεν τον πολυενδιαφέρουν και το σύντροφό μου (παιδιά δεν έχουμε). Αν δεν ταιριάζαμε δε θα συμπεθεριάζαμε!
Σε όλα αυτά σίγουρα συνδράμει το γεγονός ότι είμαι άθρησκη. Στην παιδική μου ηλικία όμως, παρότι και οι γονείς μου είναι αδιάφοροι προς τη θρησκεία, συμμετείχα με τα αδέρφια μου σε πολλές γιορτές κι έθιμα. Τι έχει συμβεί κι έχω γίνει «κυνική», δε μπορώ να καταλάβω.
Κάποιες φορές μου δημιουργεί μικροπροβλήματα στις κοινωνικές μου συναναστροφές γιατί πρέπει να βρω δικαιολογία για να μη συμμετάσχω όταν δε θέλω· τις περισσότερες δηλ, γιατί δε μπορώ να υποκρίνομαι (π.χ. εορτή αλλαγής χρόνου, βράδυ 31/12,¨Καλή Πρωτοχρονιά!», λες κι αλλάζει ο χρόνος στην πραγματικότητα....Jesus -που λένε-). Εξάλλου μπορώ να βρεθώ με φίλους και γνωστούς και μια μέρα μετά π.χ., δε χάθηκε ο κόσμος, κατά τ' άλλα δηλ είμαι κοινωνικό άτομο.
Έχεις καμιά ιδέα γιατί αισθάνομαι έτσι και, έτσι όπως το διαβάζεις, σου φαίνεται όντως προβληματικό;
Προβληματικό είναι κάτι αν σου δημιουργεί προβλήματα στις σχέσεις σου με τους άλλους. Αν δυσκολεύεσαι να πεις «καλή πρωτοχρονιά», λες και θα χάσει η Βενετιά βελόνι αν το πεις ή αν δεν το πεις (λες και οι άλλοι ανατριχιάζουν σύγκορμοι όταν το λένε) και βρίσκεις δικαιολογίες για να απουσιάζεις από γιορτές, το βλέπω κάπως προβληματικό, ναι, και το πρόβλημα δεν είναι ότι είσαι άπατρις ή «κυνική», αλλά ότι πάσχεις από μέτρια έως μετρίως σοβαρή έπαρση.
Αισθάνεσαι έτσι γιατί πιστεύεις ότι κάνεις κάτι πολύ ρηξικέλευθο, αλλά είναι πολύ πιο κοινό – απλώς όλοι αυτοί που δεν πολυνοιάζονται δεν το κάνουν τόσο θέμα όσο εσύ. Όσοι ανάβουν λαμπάδες και τρώνε αρνάκι το Πάσχα δεν το κάνουν απαραίτητα επειδή συγκινούνται βαθιά όταν ακούν τσάμικα ή επειδή νιώθουν τεράστια κατάνυξη για την Κασσιανή και τον Λάζαρο, αλλά επειδή όλες αυτές οι παραδόσεις είναι μια ευκαιρία να δουν τους δικούς τους ανθρώπους, να θαυμάσουν πόσο μεγάλωσαν όλα τα μικρά της οικογένειας, κι επειδή το σουβλιστό κατσικάκι είναι πεντανόστιμο. Μπορούν να βρεθούν και μετά όλοι αυτοί, ναι, αλλά μετά δεν θα έχει κατσικάκι στη σούβλα, και δεν θα έχουν όλοι διακοπές και χρονική άνεση. Δεν είναι κάπως εντελώς διαφορετικό;
Υποκριτικά είναι όλα αυτά μόνο αν είσαι υποκριτής και δεν χαίρεσαι που βλέπεις την οικογένεια σου και τους φίλους σου. Σε αυτή την περίπτωση είναι πολύ καλή ιδέα να απέχεις. Αχρείαστα δεν είναι σίγουρα, γιατί έτσι σχηματίζεται ο κοινωνικός ιστός, με κοινές αναμνήσεις και τελετουργίες και συμβολικές επαναλήψεις. Δεν χρειάζεται να είσαι θρήσκος, ούτε λαογράφος, ούτε καν πιστός για να εκτιμάς αυτές τις μέρες.
__________________
3.
Λένα,
είσαι καταπληκτική και χρειάζομαι τα φώτα σου! Από την προηγούμενη δουλειά μου μιλούσα λίγο παραπάνω με μια συνάδελφο. Κρατήσαμε επαφή και όταν έφυγα από εκεί (πριν 2 χρόνια). Να σου πω την αλήθεια: δεν καιγόμουν ιδιαίτερα. Εκείνη πάντα επιδίωκε καφέδες, τηλεφωνήματα κ.τ.λ. Τις περισσότερες φορές χρειαζόταν βοήθεια σε θέματα δουλειάς που εγώ της έδινα απλόχερα, χωρίς κανένα είδος ανταγωνισμού από τη μεριά μου. Εδώ κι ένα χρόνο έχω παρατηρήσει ότι με μειώνει, προσπαθεί να βρει ελαττώματα σε 'μένα και γενικά έχει μια επικριτική διάθεση απέναντί μου, πολλές φορές ειρωνική (και δεν είναι η ιδέα μου!) Δεν της έχω κάνει κάτι, ίσα ίσα που της έχω φερθεί πολύ καλά κι εξακολουθώ να τη βοηθάω ακόμα και τώρα που έχω φύγει από τη δουλειά. Παρ' όλα αυτά μου συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο και μέσα μου έχω χαλαστεί πολύ. Πιστεύω ότι ζηλεύει. Να σου διευκρινίσω ότι, από τότε που έφυγα, έχω εξελιχθεί πολύ στο αντικείμενό μου μέσα από μία άλλη επαγγελματική επιλογή, που μου ανοίγει συνεχώς νέες προοπτικές (εκείνη θεωρεί την επιλογή μου "χαμένη υπόθεση"- δεν ισχύει κάτι τέτοιο από τη σκοπιά που το βλέπω εγώ, οι γονείς μου και το φιλικό μου περιβάλλον). Και η προσωπική μου ζωή πάει επίσης πολύ καλά (δεν τολμώ να της αναφέρω ένα ταξίδι που κάναμε-το σχολιάζει αμέσως αρνητικά). Συζήτησα μαζί της και τη ρώτησα ευθέως τι συμβαίνει κι αν έχει κάποιο πρόβλημα μαζί μου. Μου απάντησε ότι δεν έχει κάτι μαζί μου και ότι η όλη συμπεριφορά της οφείλεται στο γεγονός ότι δεν είναι καλά ψυχολογικά αυτό το διάστημα (εδώ κι ένα χρόνο) και μου ανέλυσε τις αιτίες, οι οποίες ομολογώ πως δεν με έπεισαν. Κι εγώ στο κάτω κάτω της γραφής τι φταίω; Επειδή δεν είναι καλά στη ζωή και στη δουλειά της, θα πρέπει να συμπεριφέρεται έτσι σε έναν άνθρωπο που δεν της φταίει σε τίποτα; Η απάντησή της δεν με κάλυψε και η στάση της γενικά με προβληματίζει.
Αποφεύγω να της τηλ. και να βγαίνω μαζί της και γενικά να της αναφέρω νέα από τη ζωή μου. Εκείνη πάντα μου τηλεφωνεί, επιδιώκει συναντήσεις και με ρωτάει για προσωπικά και επαγγελματικά μου θέματα, τα οποία της τα κρύβω πλέον(μελλοντικά σχέδια κ.τ.λ.). Έχω "παγώσει" και δεν θέλω πλέον να την έχω στη ζωή μου, αλλά ούτε και να τσακωθώ μαζί της (γενικά δεν θέλω να τσακώνομαι με τους ανθρώπους και να μένουν πικρίες κ.τ.λ.). Έχεις να μου προτείνεις κανέναν άλλον τρόπο αντιμετώπισης της κατάστασης αυτής; Τι να κάνω; Σ' ευχαριστώ πολύ! Κατερινιώ.
Ναι, δεν είναι καλή ιδέα να τσακώνεσαι και να μένει πικρία. Ένα διακριτικό fade out χρειάζεται σε αυτή την περίπτωση, αλλά έχεις μπλέξει, γιατί δεν θα χάσει μόνο το κουτσομπολιό, αλλά και την επαγγελματική βοήθεια που της προσφέρεις. Οπότε πιστεύω ότι πρώτα πρέπει να κλείσεις σιγά σιγά αυτή την κάνουλα (δεν προλαβαίνω να σε βοηθήσω, δεν ξέρω πώς να σε βοηθήσω) και μετά να αραιώσεις την κοινωνική επαφή.
__________________
4.
Πιστεύεις ότι υπάρχου τα μάγια; Έχω ακούσει ιστορίες, που παραμένουν ιστορίες βεβαίως. Τι πιστεύεις; φιλιά, bic
Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν μάγια, όπως δεν πιστεύω σε οτιδήποτε δεν μπορώ να δω, ακούσω ή καταλάβω μέσω της επιστήμης και με το μυαλό μου και τη λογική μου, γιατί δεν μου χρειάζεται. Οι πληροφορίες που έχω έτσι κι αλλιώς μου φτάνουν και μου περισσεύουν για να βιώσω σε όλα τα μήκη και τα πλάτη και συχνότητες το πόσο απίθανα μαγικό είναι το σύμπαν (και το γεγονός ότι έχω την ανείπωτη τύχη να βρίσκομαι εντός του). Για να αντιμετωπίσω και για να αντέξω την αβεβαιότητα, το ανεξήγητο και την ιδέα του θανάτου έχω βρει άλλες μεθόδους, που βασίζονται και πάλι σε αυτά που μπορώ να δω, ακούσω, ή καταλάβω με τη λογική μου και το μυαλό μου. Κι έτσι σχηματίζεται το πιο μαγικό σχήμα από όλα, ο τέλειος κύκλος! [BAZINGA]
__________________
5.
Ξεκινώ αμέσως! Πέρσι τέτοιο διάστημα ήρθε καινούργιος κόκορας στο κοτέτσι που δουλεύω. Εμφανισιακά δεν μου άρεσε όμως μετά από κάποιους μήνες και αφού γνωριστήκαμε καλύτερα κάτι άρχισε να σκιρτάει εντός μου. Αυτός σε σχέση (με παλιά του συνάδελφο)-είδες τι κάνουν οι χώροι εργασίας;! Από τους πρώτους μήνες έδειχνε να με συμπαθεί ώσπου φτάσαμε σε ένα σημείο να πειραζόμαστε όλη την ώρα, να μαλώνουμε, να κοιτάμε ο ένας τον άλλον έντονα, να υπάρχουν υπονοούμενα κυρίως από πλευράς του σεξουαλικού περιεχομένου πάντα για ξεκάρφωμα μπροστά στους άλλους συνεργάτες και πάντα στην πλάκα και καλά. Από την αρχή μέχρι τώρα τουλάχιστον 4 άτομα μαζί κ το αφεντικό πλησίασαν είτε για να μου πουν ότι ο τύπος με γουστάρει, να με ρωτήσουν τι τρέχει μεταξύ μας κτλ. Εγω πιστεύω οτί τον ελκύω με κάποιο τρόπο όμως αυτό δεν αρκεί για να είναι μαζί μου κ να αφήσει την κοπέλα του. Από την πλευρά μου δεν πρόκειται να κάνω κάτι γιατί είναι ήδη μπερδεμένο εφόσον έχει σχέση εδώ κ 1 χρόνο με άλλη. Το ερώτημα είναι πως θα την παλέψω στη δουλειά με δεδομένο ότι είμαστε μαζί 8+ ώρες; Αυτή τη στιγμή μου βγαίνει μια επιθετικότητα προς το πρόσωπο του έτσι κ αλλιώς κ ο ίδιος αρέσκεται στο να μου την λέει συχνά. Πάλι να κάνω την τρελή; πφφ- mayday
«Να κάνεις την τρελή;» «Πάλι;»
Ξεκινώ κι εγώ αμέσως: βρίσκεσαι σε εξαιρετικά δυσχερή θέση, στην οποία μπήκες μόνη σου. Αυτός διασκεδάζει γιατί έχει και τη σχέση στο σπίτι, και το φλερτ στη δουλειά για να περνάει ευχάριστα η ώρα. Εσύ δεν έχεις τίποτα απολύτως. Αν εξαιρέσουμε όλο το κουτσομπολιό που γίνεται πίσω από την πλάτη σου.
«Δεν πρόκειται να κάνω τίποτα;» Δεν έχεις κάνει ήδη; Αν δεν έχεις κάνει γιατί έχετε γίνει το θέμα του γραφείου;
Δεν γίνεται να μην κάνεις τίποτα. Πρέπει να κάνεις κάτι, κι αυτό είναι να αλλάξεις συμπεριφορά και να μαζέψεις ό,τι μαζεύεται, μήπως και καταφέρεις και τους βγάλεις όλους τρελούς. Δεν χρειάζεται να τους πείσεις, μόνο να σπείρεις την αμφιβολία. «Εγώ; Εγώ τίποτα δεν έκανα. Αυτός, αυτός τα έκανε όλα!» Δεν πειράζει που κατρακύλησες, συμβαίνουν αυτά (αν και το «πάλι» με ανησυχεί κάπως), αλλά είναι πάρα πολύ κρίσιμο να ανακτήσεις τον έλεγχο της κατάστασης και να ορίσεις εσύ την εξέλιξη της ιστορίας.
Αλλιώς σε βλέπω να ψάχνεις για άλλη δουλειά.
__________________
6.
Αγαπητή Λένα,
Σε διάβαζω σχεδόν από την αρχή και απολαμβάνω τις απαντήσεις σου όσο δεν φαντάζεσαι.
Λοιπόν, δύο φορές βγήκα με κάποιον που μου αρέσει και του αρέσω, αλλά είμαστε πολύ διαφορετικοί και θέλουμε πολύ διαφορετικά πράγματα. Και τις δύο φορές δεν πήρε να δει ρε παιδί μου τί κάνω ή έστω από ευγένεια, και εγώ στράβωσα κάπως παρ' ολο που ξέρω ότι είμαστε αρκετά χλιαρός συνδυασμός... Θα μου πεις 'ισως ότι θίχτηκα και ο εγωισμός μου δεν το άντεξε... Ισως.
Το ερώτημά μου είναι γιατί νιώθω άβολα όταν ακούω ότι μιλάει για μένα (με πολύ όμορφα λόγια) σε γνωστούς μας ενώ δεν προσπαθεί καν να κρατήσει μια επαφή; Και, Θεέ μου πόσο με εκνευρίζει το "είναι καταπληκτική, αλλά εγώ δεν είμαι έτοιμος να κάνω σχέση...).
Τα νεύρα μου...- Iliana
Δεν προσπαθεί να κρατήσει επαφή γιατί είναι χλιαρή η κατάσταση μεταξύ σας, για όνομα του Θεού μόνη σου το λες, γιατί να κρατήσει; Και λέει καλά λόγια γιατί είναι ευγενικός άνθρωπος – και γιατί όχι; Δεν του έβρισες και την ομάδα του.
Νευριάζεις επειδή ήθελες να πάθει την πλακάρα του κάποιος μαζί σου, επειδή απλώς σε γνώρισε. Μάλιστα, ακριβώς επειδή δεν σου αρέσει, τον υποτιμάς, και επειδή τον υποτιμάς, θεωρούσες ακόμη πιο αυτονόητο ότι θα πάθει την πλακάρα του μαζί σου. Όπου «πλακάρα» η διακαής του επιθυμία να «κάνει σχέση» μαζί σου – για να του πεις όχι.
Ιλιάνα, αυτό που αισθάνεσαι πηγάζει κατευθείαν από τον παιδικό σου εγωισμό, και επειδή μπήκε στη μέση το σεξ δεν το καταλαβαίνεις, αλλά τα νεύρα σου είναι για γλειφιτζούρι και παιδικά στην τηλεόραση. Αυτό που νιώθεις είναι ο κακώς εννοούμενος εγωισμός. Κάνε κουμάντο στον εαυτό σου. Έτσι χτίζει κανείς χαρακτήρα.
__________________
7.
Α μπα μου, ειναι ενα παιδι που μου αρεσει εδω και χρονια. Κανουμε παρεα. Πριν απο ενα μηνα χωρισε μετα απο εξι χρονια σχεση. Ηταν αποφαση της κοπελας. Αυτος δειχνει να ενδιαφερεται για εμενα και εχουμε πολυ καλη επικοινωνια. Σε μια συζητηση τον ρωτησα αν θα ηθελε γενικα να κανει αλλη σχεση και ειπε οτι θελει την ησυχια του και οχι να τον πρηζει η καθεμια με την γκρινια της. Θελω να κανω σχεση μαζι του. Πως να του το δωσω να το καταλαβει χωρις να νιωσει οτι τον πιεζω;;; Παραλληλα σκεφτομαι μηπως παιζοντας το αδιαφορη, γνωρισει στο μεταξυ καποια αλλη εφοσον δεν γνωριζει το ποσο τον θελω... Πως να φερθω;- Χριστινα
Θέλεις να κάνεις σχέση με κάποιον που είπε την ατάκα «ότι θέλει την ησυχία του και όχι να τον πρήζει η καθεμία με τη γκρίνια της;» Μήπως σήκωσε και ένα τραπέζι με τα δόντια μετά από αυτό; Ή σηκώθηκε και χόρεψε ένα ζεϊμπέκικο στα πεζοδρόμια; Αν δεν είναι πικραμένη δήλωση μετά από τη χυλόπιτα, δεν καταλαβαίνω γιατί δεν ακούς την ΚΑΜΠΑΝΑ και επιμένεις ότι «θέλεις σχέση» μαζί του. Να θέλεις να τον γδύσεις, αυτό είναι πολύ κατανοητό να το θέλεις, αλλά πώς ξέρεις ότι θέλεις σχέση μαζί του; Επειδή τον ξέρεις ως παρέα νομίζεις ότι ξέρεις αν ταιριάζετε για σχέση; Οι άνθρωποι μέσα στις σχέσεις τους μεταμορφώνονται – και συνήθως όχι με την καλή έννοια.
Μείνε στα δεδομένα, Χριστίνα. Τα δεδομένα είναι φίλοι μας, το έχω ξαναπεί. Σου αρέσει κάποιος, και επειδή κάνετε παρέα, πιστεύεις ότι ταιριάζετε, αλλά αυτό το βλέπουμε – βασικά, αυτό που σε ενδιαφέρει, είναι να τον ξεμοναχιάσεις και να τον γδύσεις. ΑΥΤΗ είναι η κατάσταση, και ΑΥΤΑ είναι τα δεδομένα σου. Μέχρι εκεί ξέρεις, και ο στόχος είναι να φτάσεις μέχρι εκεί ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΟΝΤΑΣ, όχι τρέμοντας στον πάγκο αν σε διαλέξει, λες και πας για συνέντευξη για δουλειά.
Να μη σε νοιάζει αν βρει άλλη εν τω μεταξύ (γιατί να μην βρεις εσύ άλλον στο μεταξύ δηλαδή;) και να μην σε απασχολεί αν θα νιώσει αν τον πιέζεις. Να κοιτάς να διασκεδάσεις φλερτάροντας, και εν τω μεταξύ να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά αν τελικά σου αρέσει – ΑΚΟΥ τι λέει, και ΚΡΙΝΕ αν σου αρέσουν αυτά που λέει. Ξέρεις τι είναι το φλερτ, ναι; Φοβερή υπόθεση. Βάζεις το πόδι στο νερό, αλλά δεν βουτάς. Υπόσχεσαι, αλλά δεν δεσμεύεσαι. Αν δεν ξέρεις να το κάνεις, κοίτα να το μάθεις τώρα. Είναι απολύτως απαραίτητη ικανότητα για τη ζωή σου – δεν αστειεύομαι, για τη ζωή σου, το εννοώ. Οι σχέσεις δεν είναι στόχος, Χριστίνα. Οι σχέσεις είναι ένα στάδιο που δημιουργείται μόνο του, όταν κι εφόσον γίνουν όοοολα τα προηγούμενα στάδια με τεράστια, εκατό τοις εκατό επιτυχία. Δεν είναι κανένα βραβείο για να το επιθυμείς με τόσο πάθος. Δουλειά είναι, ακόμα και όταν πετυχαίνουν. Χαλάρωσε, και δες αν ο άλλος σε κάνει να περνάς καλά. Αν δεν μπορείς να κάνεις αυτό και βλέπεις τις σχέσεις σαν το τελικό στόχο και το Άγιο Δισκοπότηρο, θα πηγαίνεις από την μία λάθος σχέση στην άλλη, και μετά θα λες «πού πήγαν όλοι οι άντρες».
σχόλια