Σημερα,2.30-3 παρα το μεσημερι βρισκομουν στη σταση Αγγελακη και περιμενα το 7 οπως σχεδον καθε μερα.Ειδα οτι εγραφε 12 λεπτα και σκεφτηκα οτι ειναι πολυ για να περιμενω ορθια, καλυτερα να περπατησω λιγο. Θα πηγαινα προς το κατω, να το περιμενω στην προηγουμενη σταση Μουσεια,να κανω και μια βολτα. Τελευταια στιγμη ομως αλλαξα γνωμη, ηθελα να περπατησω και αλλο και πηγα στη σταση του Λευκου Πυργου να παρω αλλο αστικο τελικα. Δεν καταλαβα οτι εγινε ατυχημα οταν ημουν στο λεωφορειο απλα σε ενα σημειο ειχε κολλησει το αστικο και κανενα αμαξι δεν προχωρουσε για λιγη ωρα. Οταν ηρθα σπιτι το διαβασα και ανατριχιασα. Θα μπορουσα να ειμαι σε αυτο το σημειο, να ειχα χτυπησει και εγω και δεν ξερω τι αλλο. Τελευταια στιγμη αλλαξα γνωμη και δεν πηγα.Τυχη,θεος,μοιρα, οτι τελος παντων, και δεν επαθα τιποτα ουτε ειδα αυτο το τραγικο συμβαν.Πως μπορει να αλλαξει η ζωη του ανθρωπου σε λιγα λεπτα? Πραγματικα λυπαμαι για την γυναικα που εχασε τη ζωη της, ειναι τραγικο. Ευχομαι οι αλλοι τραυματιες να γινουν καλα.
17.3.2016 | 18:18
Είδα ένα ατύχημα σημερα
Στην Αγγελάκη, στην Θεσσαλονίκη... Είδα δυο γυναίκες αναίσθητες, νεαρές και οι δυο νομίζω, η μία αιμόφυρτη, η άλλη εγκλωβισμένη κάτω απο ένα κόκκινο αυτοκίνητο. Ήμουν στο λεωφορειο εκείνη την ωρα. Άρχισα να κλαίω με την διπλανή μου. Ακόμα σκέφτομαι πόσο χλωμές ήταν οι γυναίκες αυτές, πόσο απρόσμενα έγινε όλο αυτο. Πως κάποιοι τις περίμεναν σπίτι όπως εμένα. Έψαξα κι έμαθα πως η μια κατέληξε και η άλλη είναι κρίσιμα. Απ το μεσημέρι το σκέφτομαι συνέχεια. Ήθελα κάπου να το πω. Και όσο σκέφτομαι ότι πριν το δω αυτό στο λεωφορείο στεναχωριόμουν για τα χάλια οικονομικά μου με πιάνει ακόμα πιο πολύ ψυχοπλάκωμα. Σοβαρός λόγος...
2
