ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 27. Κοπέλα. Μορφωμένη. Με δουλειά. Δηλαδή μια φυσιολογική γυναίκα για την ηλικία μου. Έχω ένα θέμα όμως.. Πέρα από μια σχέση 2 ετων που έκανα όταν ήμουν 19 ετών δεν έχω καταφέρει να βρω κάποιον για σοβαρή σχέση. Έχω την τάση να μου αρέσει να αποκτώ εμπειρίες και να δοκιμάζω τον έρωτα, ακόμα και όταν δεν είμαι σίγουρη αν αυτό θα με οδηγήσει σε σχέση. Ωστόσο, θέλω να πω ότι έχω ανάγκη το συναίσθημα, να νιώσω ότι κάποιος ενδιαφέρεται και να ενδιαφερθώ και εγώ, να δώσω αγάπη και να πάρω αγάπη.. Βλέπω όμως ότι στην εποχή μας το σεξ έχει γίνει αυτοσκοπός.. Και κυρίως οι άντρες δεν ενδιαφέρονται για κάτι παραπάνω.. Ή καλύτερα οι άντρες που κάνουν τέλειο σεξ δεν ενδιαφέρονται για σχέση ενώ αυτοί που με ελκύουν λόγω χαρακτήρα και μυαλού και τους θέλω για σχέση , απέχουν πολύ απ'το να με ικανοποιήσουν σεξουαλικά... Δυστυχώς η πνευματική έλξη δεν φτάνει για να κάνει μια σχέση υγιή και ολοκληρωμένη.. Αποτέλεσμα; Τραβιέμαι με κάποιον εδώ και ένα χρόνο που είναι εξαιρετικός άνθρωπος, με φροντίζει, με νοιάζεται, με κάνει να περνάω καλά και να μην νιώθω μόνη ( γιατι 5 χρόνια βίωσα μεγάλη μοναξιά λόγω των καταστάσεων), άλλα παράλληλα διατηρώ σεξουαλικές σχέσεις με άλλους για να απολαμβάνω το σεξ- και αυτό γιατί με τον άνθρωπο που θέλω να είμαι δίπλα του, το σεξ είναι μέτριο χωρίς περιθώρια βελτίωσης- δυστυχώς. Με λίγα λόγια, έχω καταλάβει ότι απ'τους ανθρώπους που συναντάς στη ζωή σου, πρέπει να κρατάς τα θετικά... Τι γίνεται όταν δεν μπορείς να βρεις αυτά που θέλεις μόνο σε ένα άτομο;