Δύσκολη κατάσταση η μοναξιά σε αυτή την ηλικία (σε μεγαλύτερες ηλικίες, λόγω φόρτου εργασίας, μπορεί, ακόμη και φίλους να έχεις, να κάνεις καιρό να τους δεις). Τι να κάνεις; Υπομονή, κατ'αρχάς. Κατά δεύτερον, προσπάθησε να διευρύνεις λίγο τον κύκλο σου στο χωριό. Σίγουρα δε μπορείς να επικοινωνησεις με κανέναν; Δε χρειάζεται να είναι ίδιας ηλικίας και φύλου. Τρίτον, ψάξου για δραστηριότητες στη γύρω περιοχή.Μιάμιση ώρα είναι ταλαιπωρία αλλά εγώ θυμάμαι παλιότερα και τη διαδρομή Κυψέλη-Ηλιούπολη, για να βρεθώ με μια συμφοιτήτρια και φίλη μου, τόση ώρα μου έπαιρνε να την κάνω με τα λεωφορεία! Μη τη βλέπεις ως εμποδιο την απόσταση. Τέλος, με τους παλιούς σου φίλους που μένουν μακρυά, δε μπορείτε να μιλάτε έστω στο τηλέφωνο τις καθημερινές και να κανονίζετε τα Σαββ/κα να βρίσκεστε στην πόλη; Μπορείς να κανονίζεις το Σάββατο να σε φιλοξενούν, τι πιο ωραίο!
15.4.2016 | 17:23
Δεν μ' αρέσει η ζωή μου.
Είμαι 19 χρονών φοιτητρια και μένω σε πολυ μικρό χωριο, στο οποιο δεν υπάρχει απολυτως τίποτα να κάνω για να περάσει ο χρόνος μου. Σπαταλώ κάθε μερα 1.5 ώρα στα μεταφορικά για να πάω σχολή και άλλη τόση να επιστρέψω, και τις περισσότερες μερες έχω σχολή μεχρι πολύ αργά. Όταν ομως ειμαι στο χωριό νιώθω οτι πλήττω και πνιγομαι από τους τοσο στενομυαλους ανθρωπους. Για συνομηλικους μου ούτε λογος, οι περισσότεροι σπουδάζουν αλλού και με όσους ειναι εδω δεν τα πάω καλά. Επίσης γενικά δεν έχω στενές φιλες ούτε και αγορι για να πάω καμιά βολτα ή εστω να περάσω τη μερα μου στην πολη. Τι προτείνετε; Με νιωθει κανείς;;
3
