Μια φορά την εβδομάδα βάζω τη μουσική και τα λόγια σε ένα δίωρο ραδιοφωνικό πρόγραμμα στο web radio Amagi. Με αφορμή τη νέα ώρα (η Δευτέρα παραμένει σταθερή ως μέρα), ρώτησα αυτό:
Ξεκίνησα εγώ γράφοντας:
Θα κρατούσα το Frozen, γιατί συμβολίζει την περίοδο της ενηλικίωσής μου: πρώτη φορά μακριά απ' το σπίτι, ζωή στο Λονδίνο, όλο το μέλλον μπροστά μου.
Ήρθαν πάνω από 170 σχόλια, και θυμηθήκαμε πάρα πολλά τραγούδια. Πολλά απ' αυτά θα ακουστούν στη σημερινή εκπομπή, και τα υπόλοιπα στις επόμενες φυσικά.
Σχεδόν τυχαία, βάζω μερικά απ' αυτά, μαζί με τους λόγους που έγραψαν οι φίλοι μου.
1. Creep
Glikeria Basdeki: (για την πλήρη ταύτιση με τους στίχους)
2. Where the Wild Roses Grow
Katerina Igoumenaki: Ωχ, πολύ δυσκολο. Μόνο ένα, ε; Αυθόρμητα θα πω το Where the Wild Roses Grow, επειδή μου θυμίζει εφηβεία και αθωότητα.
3. Smells Like Teen Spirit
Christos Poulakis: Μόνο ένα; Ευκολάκι! Εκείνο που με διαμόρφωσε ...
4. Good Vibrations
Panos Michail: Πωπω, όντως δύσκολο αλλά θα επιλέξω χωρίς δεύτερη σκέψη τον λατρεμένο Μαρκυ Μαρκ και το υψικαυλο πηγάδι του Good Vibrations. Επιτέλεσε κοινωνικό έργο με αυτό το βιδεοκλιπ και ο Μαρκ δε το συζητώ. Συμφιλίωσε εκατομμύρια στρεητακια με τα γκευ σλανγκ σημαινόμενα ,-)
5. I saw you dancing
Alex Napolean Kavdas: Με εκφράζουν πολλά από τα παραπάνω / θα πω κ μια καμμενια για να χεις και κάτι άλλο / το χορεύαμε σε ΟΛΑ τα πάρτι
6. Space Cowboy
Konstantinos Zilfos: Απογευματινά, σαββατιάτικα πάρτυ στο Άρωμα, στην παραλια, πρωτοετής στο πανεπιστήμιο, the world was mine, αχ...
7. Freedom
Eliza Benveniste: Freedom για πάντα. Το έβαζε στο καλοκαιρινό Μπουντρούμ back to back με το Kiss του Prince και το Sympathy for the devil των Rolling Stones και χορεύαμε μανιασμένα. Σε περίοδο εξετάσεων.
8. Nothing compares 2U
Angelina Siozou: Sinead O'Connor, 1991. Γιατί ήμουν ερωτευμένη ρε φίλε!!!!
9. This is your life
Giannis Drakos: Αφού ήμουν για 40 λεπτά ανάμεσα σε τουλάχιστον 20 τραγούδια από τότε που είδα το ποστ σου (Να πω το Being Boring; Το Vogue; Το Unfinished Sympathy ή το Londinium; Μήπως το Dirty Epic;), αποφάσισα αυτό Γιατί είναι τόσο απόλυτα '90s, γιατί όλο το (ένα και μοναδικό) άλμπουμ τους ήταν πραγματικά καλό κ παραμένει παραγνωρισμένο, γιατί μου θυμίζει τον εαυτό μου να το ακούει μπρος-πίσω από μια συλλογή του Smash Hits τότε, άλλα και για να έχεις ποικιλία στην εκπομπή
10. All that she wants
Ilias Nick: Ace Of Base - All that she wants, γιατί απλά είναι το απόλυτο τραγούδι των '90s!!!
11. One
Μενέλαος Γκάρτζιος: Για το drama. Και τα αγγλικά lower. First lip sync.
12. Unfinished Sympathy
Nikos Rakkas: Unfinished Sympathy, dear Άρη! Για τους ίδιους λόγους που είπες κι εσύ...το μέλλον ήταν μπροστά!
+ Ioanna Zontanou: Unfinished Sympathy, επειδή δεν είχαμε ξανακούσει κάτι τέτοιο ως τότε.
13. Common People
Thaleia Karafyllidou: Common People - "the greatest sociopolitical floor-filler of all time"
14. 7 Seconds
Betty Kaklamanidou: Γιατί Μύκονος 1994 (να ξεχάσω κάποιον πρώην - ήμουν μικρή κ ερωτευμένη διαρκώς)... Η μόνη φορά που έχω πάει Μύκονο... Σωστή επιλογή για να ξεχάσεις... ;P
15. Missing
Eliza Baxevani: Everything but the girl - Missing (Οriginal version). Eίναι το αγαπημένο μου τραγούδι. Τόσο απλό μα συνάμα αριστουργηματικό. Έχει πολυδιασκευαστεί και χιλιομιξαριστεί αλλά σε κάθε μα κάθε εκδοχή του παραμένει υπέροχο. Απλώς το λατρεύω και θα το λατρεύω. Σ'ευχαριστώ που μ'έκανες να το ξανακούσω απόψε.
16. Losing my Religion
Σταύρος Γκουγκουλούδης: Νομίζω ότι το losing my religion των REM είναι το πιο χαρακτηριστικό τραγούδι των '90s
17. Under The Bridge
Lena Fou: Εγώ ψηφίζω το under the bridge των Peppers. Και όποιος έχει πάει στο ΛΑ, ξέρει και πόσο τεράστιος αντι-ύμνος είναι αυτό για την πόλη. Είναι ένα τοπικό τραγούδι που καταφέρνει να αφορά τους πάντες.
[+]Του Αιγαίου τα blues
Zubizarreta Di Torra Leni: Του Αιγαίου τα blues από Κώστα Μπίγαλη. Όποιος έχει ταξιδέψει με το Δημητρούλα ξέρει πόσο υπερβατικό είναι αυτό το τραγούδι.
*Πείτε κι εσείς στα σχόλια :)
Κι αν θέλετε, ακούστε τα Ραδιοφωνικά Μικροπράγματα σήμερα Δευτέρα, 16:00-18:00, live εδώ
σχόλια