ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σημαδιακή μέρα η σημερινή.Σαν σήμερα πριν τέσσερα χρόνια ξεκίνησε ό,τι πιο όμορφο έχω ζήσει.Κατέληξε βέβαια να είναι ταυτόχρονα και η μεγαλύτερη πληγή μου.Νιώθω να έχουν αλλάξει τόσα πολλά από τότε αλλά ταυτόχρονα κάποια άλλα να μένουν τόσο ίδια κ τόσο σταθερά.Ας πούμε δε νομίζω να σταματήσω να θυμάμαι ποτέ αυτή την ημερομηνία.Δε μιλάμε πια.Ούτε τα τυπικά.Κάποιες λίγες δειλές δικές μου (άκαρπες) προσπάθειες για να εισβάλλω λιγάκι στη ζωή σου,σε ένα απόγευμα ή σε ένα βράδυ σου για μια χαλαρή κ άνετη έξοδο.Αυτό που έχω καταφέρει να διαχωρίσω είναι ότι άλλη είναι η Α******* που νοσταλγώ και άλλη Α******* είσαι στην πραγματικότητα.Ναι,προφανώς θα ήθελα να το δεις αυτό και προφανώς θα ήθελα να σε αγγίξει έστω κ λίγο.Πολλά με τσαντίζουν κ με στεναχωρούν ακόμα,πολλά θα ήθελα να έχουν γίνει διαφορετικά.Αλλά δε μετανιώνω για τίποτα.Είναι άδικο όμως να μη μου έχει δοθεί η ευκαιρία να σου πω πρόσωπο με πρόσωπο όλα αυτά που θέλω.Δε θα αλλάξει κάτι.Αλλά στο χρωστάω.Τέσπα...Χρόνια μας πολλά...