ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Συζήτηση με πρόσωπο που γουστάρω (κάτι το οποίο γνωρίζει, κι εγώ αντίστοιχα γνωρίζω ότι ο ίδιος δεν γουστάρει εμένα, απλώς κάνουμε παρέα κάποιες φορές).Εκείνος: Δεν υπάρχουν πολλές γυναίκες, έως καμία, σε επαγγέλματα όπως ηλεκτρολόγος, οδοκαθαριστής, διανομέας φαγητού ή και αντικειμένων, και λοιπές παρόμοιες εργασίες. Γιατί λες να συμβαίνει αυτό; Είναι βιολογικό;Εγώ: Όντως δεν υπάρχουν πολλές, μάλλον είναι κοινωνικό το θέμα, δηλαδη οι γυναίκες ωθούνται απ' την κοινωνία να ασχολούνται με την εμφάνισή τους και αργότερα με τα παιδιά και το σπίτι. Ωστόσο, κάποιες εργασίες είναι όντως βαριές. Πχ. ο ηλεκτρολόγος δεν δουλεύει και στην οικοδομη; Δεν πρέπει να κουβαλάει τα εργαλεία του κτλ; Η γυναίκα θα κάνει και αυτό αλλά και θα κάνει ολες τις δουλειες του σπιτιού και θα φροντίζει και τα παιδιά;Εκείνος: Το ποσοστό των γυναικών-γλαστρων είναι μεγαλύτερο από το αντίστοιχο των αντρών. Και οι νεαρές γυναίκες θα πανε να γινουν σερβιτορες στην καφετέρια, ενώ οι νεαροί άντρες μπορεί να πάνε και στην οικοδομή ή να γίνουν delivery, ενώ οι γυναίκες οχι. Επίσης, περισσότεροι άντρες ασχολούνται με το να μάθουν ενα μουσικό όργανο, παρά γυναίκες.Εγώ: Οκ, δεν το εχω ψαξει το θεμα, δεν ξέρω τι άλλο να πω.Εκείνος: Ενταξει, αφου δεν θες να κάνεις αυτη την συζήτηση, θα φύγω, γιατί νιώθω οτι σε κανω να νιώθεις άσχημα.Επειδή έχουν ξανασυμβεί παρομοιες καταστάσεις, τον σταματάω, τον αγκαλιάζω και του λέω "Γιατί τσαντιστηκες; Συγγνωμη αν σε προσέβαλα, ειλικρινά απλως δεν ξερω τι αλλο να πω πανω στο θεμα." και συνεχίζει λέγοντας ότι τον κάνω να νιωθει άσχημα για τις αποψεις του, τον κανω να νιωθει κακός, λες και είναι ο Χίτλερ.Και συνεχίζω να του ζητάω συγγνώμη, κλαίγοντας (αν είναι δυνατόν) γιατί έχω φρικάρει που τον εκανα να νιωσει έτσι χωρίς καν να το καταλάβω. Πράγμα που ακομα δεν εχω καταλάβει πώς το έκανα.Έφυγε τελικά, αλλά ο τσακωμός συνεχίστηκε μέσω μηνυμάτων, όπου τον αποκαλεσα κομπλεξικό, εκείνος με την σειρά του με αποκάλεσε παράλογη (ότι γενικά ειμαι παραλογη, οχι ειδικά για την συζήτηση που είχαμε) και συνέχισε αναφέροντας κάποια περιστατικά στο παρελθόν όπου εγώ του είχα μιλησει απότομα (του τύπου "και τι θες τωρα;" η αληθεια ειναι χωρίς να μου φταιει εκείνος). Και αναρωτιεμαι τωρα εγω το σχεση έχουν αυτά του παρελθόντος και δεν τα 'χει αφήσει στο παρελθόν.Ε λοιπόν, τι πηγε στραβά στην παραπάνω συζήτηση και ειχαμε αυτο το ξεσπασμα;Το ξέρω, την ιστορία της ζωής μου έγραψα, και φυσικά θα μου πείτε να μην ασχολούμαι με αυτό το άτομο αφού δεν τα βρίσκουμε...Το θέμα μου είναι να καταλάβω εγώ τι κάνω λάθος ώστε να προσπαθήσω να μην το ξανακάνω...Ευχαριστώ όποιον ασχοληθεί να δώσει μια απάντηση.