ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να ξέρει σε τι σχέση βρίσκεται και να ξέρει τι πραγματικά συμβαίνει... Εγώ θα μιλούσα στη μάνα μου και θα της έλεγα οτι πρέπει να ξεκαθαρίσει τα πράγματα με τον πατέρα μου.. Μπορεί να έχει τους λόγους της να το κάνει αλλά δεν της δίνει κανένα δικαίωμα να κοροιδεύει κάποιον ο οποίος πιστεύει οτι έχει δίπλα του έναν άνθρωπο πιστό και αφοσιωμένο.. Εάν αρνιόταν θα του το έλεγα εγώ. Και όλα αυτά περί μην ανακατεύεσαι, οκ δεν θα ανακατευόμουν εαν τον άλλον δεν τον ήξερα και δεν με ένοιαζε να τον κοροιδεύουν πίσω απο την πλάτη του. Όχι όμως τον πατέρα μου. Και τα ίδια ισχύουν και στην αντίθετη περίπτωση που ο πατέρας μου απατούσε την μάνα μου. Οσο αφορά το τούβλο με όβομα ανώνυμος που είπε κατι βλακείες σε φάση "Πώς αισθάνεσαι που ο πατέρας σου θα γεράσει μόνος του?" Θα προτιμούσα να γεράσω μόνος μου γνωρίζοντας οτι τα παιδιά μου με σκέφτονται και με στηριζουν παρα να ξυπνήσω μια μέρα στα 60 μου να μάθω οτι η γυναίκα μου με απατούσε και ενώ το παιδί μου το ήξερε με άφηνε να εξευτιλίζομαι καθημερινά. Αυτά. Γνώμη μου.

Δε σου αρέσει η συμπεριφορά κάποιου άλλου. Περισσότερο μάλλον που αυτός ο άλλος είναι μάνα σου.Από κει και πέρα δεν έχει ο καθένας το δικαίωμα να πράττει όπως πιστεύει? Όπως πιστεύει ο ίδιος, όχι όπως νομίζεις εσύ ότι είναι το "σωστό".Δε μπορώ με κανένα τρόπο να καταλάβω γιατί αντιμετωπίζεις εσύ όλη αυτή την πίεση που λες και πόσο μάλλον γιατί φέρεσαι άσχημα σε κάποιον για τις επιλογές του.Καταλαβαίνω να διαφωνείς. Εγώ επίσης διαφωνώ. Αντί να μιλήσεις με το μπαμπά σου, γιατί δε μιλάς με την ίδια τη μάνα σου, αφού με αυτή έχεις πρόβλημα?Όχι, ωστόσο, για να της επιβάλεις την άποψη της σχετικά με το πως να ζήσει, Θα μπορούσα να μιλήσω πολύ χυδαία, αλλά για να καταλάβεις γιατί συμπεριφέρεται. Μπορώ να σκεφτώ ένα σωρό λόγους. Και στην τελική, ακόμα και στην περίπτωση που διαφωνείς, δε σου πέφτει λόγος. Με τον ίδιο τρόπο που δε θα έπεφτε σ αυτή αν κεράτωνες το γκόμενό σου.Η άποψη σου, δεν είναι αντικειμενική, δεν είναι σωστή, δεν είναι λογική, δεν είναι νορμάλ. Είναι η άποψή ΣΟΥ.

Έχω περάσει το ίδιο αλλά με τον πατέρα μου.Καταλαβαίνω απόλυτα πως αισθάνεσαι.Να είσαι δυνατή!Εγώ σε αντίθεση με εσένα μίλησα με την αδερφή μου στην μητέρα μου.Βέβαια ειμαστε 24 και 27.Η άποψη μου είναι να μιλήσεις στον πατέρα σου.Σαφώς είναι θέματα που αφορούν το ζευγάρι,αλλά αυτό επηρεάζει άμεσα και εσένα και θα βυθίζεσαι μέσα σου καθημερινά.Η μητέρα σου κάνει κάτι που δεν είναι ηθικό.Θα έπρεπε απο σεβασμό προς την οικογένεια της να το χειριστεί διαφορετικά.Η συμβουλή μου είναι να μιλήσεις.Δεν θα είναι εύκολο και δεν θα είναι εύκολοι ούτε οι επόμενοι μήνες.Τους ζω τώρα αυτούς τους "επόμενους μήνες".Είναι μεταβατική περίοδος,αλλά σε βάθος χρόνου πιστεύω θα είναι για το καλύτερο.Σου εύχομαι πραγματικά να βρεις την ψυχική σου ηρεμία.

Καταρχήν να σου πω κουράγιο!!!Έπειτα πως έκανα λογαριασμό μόνο για να σου απαντήσω, καθώς οι μόνες συμφωνες με μένα απόψεις που είδα δε φέραν παράδειγμα προσωπικό, παρα μόνο ουσιαστικές ερωτήσεις.Σε αντίστοιχη περίπτωση με τον πατέρα μου λοιπόν και στη δύσκολη φαση των πανελληνίων για την ακρίβεια,αρχικά τον μίσησα...Πολύ,πάρα πολύ...Ευτυχώς για μένα,άκουσα τη σχέση μου και περίμενα καλμάρωντας όσο ήταν δυνατό τον εαυτό μου...Δεν κράτησε πολύ...Ένα βράδυ τον έπιασα μόνο του και του είπα ότι τα ξέρω όλα και πόσο απαράδεκτος είναι...Φυσικά και αρνήθηκε τα πάντα,σβήνοντας κάθε πιθανη απόδειξη! Ένα μηνα περίπου αργότερα κ ενώ το μόνο που έκανα ήταν να προσπαθώ να προστατέψω το μικρό κ τη μάνα μου μ έπιασε εκείνος και μου είπε όλη την αλήθεια! Επισης μου εξήγησε πόσο μας αγαπάει και πως δεν αλλάζει κάτι στην πραγματικότητα της οικογένειας... Μου πήρε περίπου μια 2ετία να σταματήσω να τον μισώ,και μέσα στην οποία έγινα απιστευτα παρατηρητική και προς τις δυο πλευρές...Σε ψυχολόγο πήγα αργότερα και βοήθησε! Το αποτέλεσμα μετά απο σχεδόν μια 10ετία είναι πως έχω δυο γονείς που ερωτέυτηκαν ξανά στα ήντα τους που ξεπαίδιασαν κ είναι ευτυχισμένοι έχοντας ξεπεράσει τα προηγούμενα παροδικά τους προβλήματα! Αν τους είχα επιβάλει να επιλέξουν,απο αξιοπρέπεια,ή εγωισμό,όπως θες πες το θα ειχα δυο μιζερους ανθρωπους μόνους.Για να κλείσω δεν είναι δικό σου ζήτημα!Είναι των γονιών σου!Εγινε όμως δικό σου τη στιγμή που το έμαθες και κανείς δε μπορεί να σου πει το αντίθετο.Μιλα με την μαμά σου και προσπάθησε ει δυνατόν να αντιληφθείε τους λόγους που την έφτασαν εκεί.Για μια μάμα είναι πολύ πιο δύσκολο να κάνει κάτι τέτοιο.Να είσαι όμως προετοιμασμένοι να ακούσεις τα πάντα....Τελευταία είναι ας πουμε όλο και πιο συχνό φαινόμενο να γίνονται deal μέσα στο ζευγάρι για τα παιδιά...Σου εύχομαι ολόψυχα να περάσει ήρεμα η κατάσταση όσο γίνεται και κυρίως να το διαχειριστείς σωστά ώστε να μην επηρέασει τις δικές σου σχέσεις όλων των τύπων...

Ολοι εσείς που είστε σε φάση μην μιλήσεις ,δεν σε αφορά τι κάνουν στην σεξουαλική τους ζωή κλπ πάτε καθολου στα καλά σας?Απο την στιγμή που είσαι είτε μάνα είτε πατέρας είτε γιός και κόρη ο,τι κάνεις αφορά όλη την οικογένεια,και ειδικά όταν είσαι γονιός.Οταν αποφασίζεις να γίνεις μητέρα η πατέρας λοιπόν φέρσου και ανάλογα και μην τραυματίζεις τα παιδιά σου η δίνεις τέτοια παραδείγματα.Μίλα λοιπόν στην μάνα σου κορίτσι μου και πες της τι ξερεις.

¨Να κάνεις στους άλλους αυτό που θα ήθελες να κάνουν και αυτοί σε σένα, και αντίστοιχα μην τους κάνεις ό,τι δεν θα ήθελες να σου κάνουν¨, αυτή είναι η συμβουλή μου προς εσένα τόσο για τη συγκεκριμένη περίπτωση όσο και γενικότερα στη ζωή σου.Ο λόγος που το αναφέρω αυτό είναι επειδή δεν πιστεύω πως θα έπρεπε να πάρεις ως παράδειγμα προς μίμηση τα σχόλια. Ανεξάρτητα από τα όσα κοινά στοιχεία εντοπίσεις στις παρόμοιες καταστάσεις που αναφέρονται δεν πρέπει να ξεχνάς πως όλες οι οικογένειες, οι άνθρωποι που τις απαρτίζουν, οι συνθήκες υπό τις οποίες ζουν καθώς και οι λόγοι που οδήγησαν σε αυτές είναι διαφορετικές αλλά και απρόβλεπτες.Όταν προσωπικά υποψιάστηκα πως ο πατέρας μου μπορεί να έχει εξωσυζυγική σχέση δεν μπορούσα να πω τίποτα γιατί δεν είχα απτό λόγο να το πιστεύω. Το γεγονός ότι οι τσακωμοί στο σπίτι μου συνεχώς αυξάνονταν, το ότι ο πατέρας μου περνούσε ανησυχητικά περισσότερο χρόνο με το κινητό του δεν ήταν αρκετά ώστε να ανοίξω συζήτηση με κάποιον από τους δύο. Μετά από 4 μήνες με την ίδια δουλειά, ύστερα από δική μου βλακεία(;) χαλάω το κινητό μου. (Ξεχνώντας πως το έχω στο μαγιό και μπαίνοντας στη πισίνα) Σαν προσωρινή εναλλακτική ο πατέρας μου μου προσφέρει μια παλιά συσκευή που είχαμε στο σπίτι. Μετά από λίγες εβδομάδες χρήσης τυχαία πέφτω πάνω σε μηνύματα που δεν ήταν δικά μου. Αφού διαβάσω τα λεπτομερών αναλύσεων σεξουαλικού τύπου μηνύματα δεν αργώ να καταλάβω περί τίνος πρόκειται. Επαφή παραλήπτη δεν υπήρχε, μονάχα ο αριθμός. Πέραν όμως των γραφικού περιεχομένου μηνυμάτων διαβάζω άλλα περισσότερο ανησυχητικά. Μηνύματα του στυλ "Ας πάρουμε ό,τι χρήματα έχουμε, ας παρατήσουμε τους συζύγους μας, πάρε τα παιδιά σου (καθότι αυτή σαν μάνα δεν μπορεί να τα εγκαταλείψει) και ας ζήσουμε μακριά."Αναπόφευκτο δίλημμα, τι κάνω; Το λέω ή όχι;Χρησιμοποιώ τη λογική που ανέφερα στην αρχή μπαίνοντας στην θέση του υποψήφιου θύματος, της μητέρας μου.Θα ήθελα, στην περίπτωση που δεν γνωρίζω ήδη, να μάθω ότι ο άντρας μου με απατάει; Θα ήθελα να μάθω ότι ο άνθρωπος που εμπιστεύομαι περισσότερο από όλους, τόσο ώστε να τον κάνω πατέρα των παιδιών μου, όχι μόνο με απατάει αλλά σκοπεύει να με εγκαταλείψει; Να μάθω ότι προτίθεται να μας αφήσει μόνους χωρίς χρήματα για τα οποία δουλεύω σαν σκυλί να τα αποκτήσω, ώστε να εξασφαλίσω ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μου; Ακόμα και αν έπρεπε να το μάθω από τον γιο μου; Θα με ενοχλούσε αν μάθαινα ότι ο γιος μου το ήξερε και δεν είπε τίποτα;Η απόφαση που πήρα τότε, και που πιθανότατα θα έπαιρνα και τώρα ήταν ΝΑΙ.Το μόνο που την ρώτησα μετά ήταν αν το γνώριζε. Από την αντίδραση της κατάλαβα πως όχι.Τελικά ήταν η κουμπάρα! (κλισέ)6 χρόνια μετά ύστερα από διαζύγιο και επανειλημμένες προσπάθειες να τα βρουν ξανά, η μητέρα μου είναι με έναν άνθρωπο που δείχνει να την κάνει ευτυχισμένη, και ο πατέρας μου μάλλον διατηρεί σχέση με την ίδια καθώς τώρα έχει και αυτή χωρίσει. Έχουμε πολύ καλές σχέσεις και με τους δύο. Η αδερφή όχι τόσο, έχει επηρεαστεί λίγο, αλλά θα σταθώ δίπλα της και με την συμβολή ειδικού ευελπιστώ πως θα ξεπεράσει τυχόν προβλήματα.Εύχομαι σύντομα να απαλλαγείς από την δυσάρεστη κατάσταση και είμαι σίγουρος πως θα πάρεις την κατάλληλη απόφαση.Καληνύχτα..

Έχεις σκεφτεί ότι αυτό μπορεί να το κάνει η μητέρα σου επειδή αναγκάστηκε; Ξέρεις πως της συμπεριφέρεται ο πατέρας σου όταν εσείς δεν βλέπετε; Ξέρεις ότι μπορεί ο πατέρας σου να είχε πριν κάποια άλλη και όλο αυτό να ήταν αντίδραση της μητέρας σου; Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να μιλήσεις στη μητέρα σου όχι για να την κατηγορήσεις, αλλά για να μάθεις ΓΙΑΤΙ το κάνει. Γνώρίζω κυρία που κεράτωνε και τελικά χώρισε τον άντρα της γιατί ανακάλυψε ότι ακόμη και τη μέρα του γάμου της ο άντρας της την κεράτωνε και μάλιστε με άντρες. Εννοείται ότι τα παιδιά της δεν ξέρουν και δεν θα μάθουν ποτέ τίποτα.

ΠΕΣΤΗΣ ΤΟ!

Στα 15 μου ανακαλυψα οτι η μητερα μου απατουσε τον πατερα μου για τουλαχιστον 6μηνες. Το κρατησα για λιγες μερες μεσα μου, της πετουσα συνεχως σποντες και εκανε οτι δεν καταλαβαινε. Εν τελει την επιασα μια μερα και της ειπα οτι ξερω τι γινεται και να σταματησει να πιστευει οτι ειμαι χααζη και να κοροιδευει και εμας αλλα και τον εαυτο της. υποσχεθηηκε οτι θα το σταματησειΓια τους επομενους 3 μηνες ολο με καλοπιανε -την λυπηθηκα (με την κακη εννοια). Ηταν τραγικη η κατασταση. Πιστεψε οτι θα μιλησω στον πατερα μουΜετα απο ενα χρονο ο μπαμπας μου το ανακαλυψε. Τσακωμοι, συζητησεις για χωρισμο κλπ ...εγω εκανα το κοροιδο , οτι δεν ηξερα τι συνεβαινε. Πηγα σε ψυχολογο για 3-4 μηνες και ηρεμησα.Σου προτεινω να κανεις το ιδιο αν εχεις τη δυνατοτητα.Μιλα της. Εχεις καθε δικαιωμα. Καν το για την αδερφη σου. Ισχυει οτι δεν ξερεις πως ειναι η σχεση της με τον μπαμπα σου αλλα ειναι κριμα η μικρη. Στην περιπτωση μου , ο αδερφος μου( μεγαλυτερος) δεν ειχε παρει χαμπαρι για το οτιδηποτε. Σκεφτομουν να του το πω μπας και ελαφρυνθει το βαρος που χα. δεν το κανα. ευτυχως. γιατι αυτος τουλαχιστον ηταν ηρεμος. Κι ας το περασα ολο αυτο μονη μουΚαλη τυχη σου ευχομαι και προσπαθησε να σαι εσυ καλα

Στα 15 μου ανακαλυψα οτι η μητερα μου απατουσε τον πατερα μου για τουλαχιστον 6μηνες. Το κρατησα για λιγες μερες μεσα μου, της πετουσα συνεχως σποντες και εκανε οτι δεν καταλαβαινε. Εν τελει την επιασα μια μερα και της ειπα οτι ξερω τι γινεται και να σταματησει να πιστευει οτι ειμαι χααζη και να κοροιδευει και εμας αλλα και τον εαυτο της. υποσχεθηηκε οτι θα το σταματησειΓια τους επομενους 3 μηνες ολο με καλοπιανε -την λυπηθηκα (με την κακη εννοια). Ηταν τραγικη η κατασταση. Πιστεψε οτι θα μιλησω στον πατερα μουΜετα απο ενα χρονο ο μπαμπας μου το ανακαλυψε. Τσακωμοι, συζητησεις για χωρισμο κλπ ...εγω εκανα το κοροιδο , οτι δεν ηξερα τι συνεβαινε. Πηγα σε ψυχολογο για 3-4 μηνες και ηρεμησα.Σου προτεινω να κανεις το ιδιο αν εχεις τη δυνατοτητα.Μιλα της. Εχεις καθε δικαιωμα. Καν το για την αδερφη σου. Ισχυει οτι δεν ξερεις πως ειναι η σχεση της με τον μπαμπα σου αλλα ειναι κριμα η μικρη. Στην περιπτωση μου , ο αδερφος μου( μεγαλυτερος) δεν ειχε παρει χαμπαρι για το οτιδηποτε. Σκεφτομουν να του το πω μπας και ελαφρυνθει το βαρος που χα. δεν το κανα. ευτυχως. γιατι αυτος τουλαχιστον ηταν ηρεμος. Κι ας το περασα ολο αυτο μονη μουΚαλη τυχη σου ευχομαι και προσπαθησε να σαι εσυ καλα