ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
7.5.2016 | 12:56

Προς ΜαριανναΘ.κ χαμόγελο..

Έκανα ότι μου είπατε..υπάρχει λίγο καλύτερο κλίμα..αλλα δεν σταματάω να μην σκέφτομαι αυτο που έγινε με τη μητέρα μου..οι συμβουλές σας μου έδωσαν μεγάλη δύναμη ευχαριστω...τωρα ειναι μαζί μου σαν να προσπαθεί να με καλοπιάσει άλλο πρόσωπο κ εχω απορήσει μετά από όλα αυτά τι σημαίνει αυτο?
11
 
 
 
 
σχόλια
Ναι αλλα Κ αυτος γιατί να μου εχει τους δικούς του καθε μέρα?εμενα με ρώτησε πως νιώθω?κ ακόμα πιο πολυ με αυτο που έκανε..μηπως ο στόχος του ήταν να με ξεκόψει από τους δικούς μου ώστε να μην ξανάρθουν?ειλικρινα θελω να δω αν αλλάξει τακτική Τα παιδιά μου να ειναι μόνο με τους δικούς του κ τους δικούς μου να μην τους ξέρουν πολυ..όσο τα σκέφτομαι αυτά που έκανε στεναχωριέμαι πιο πολυ..θελω να φτιαχτεί όλο αυτο γιατί κι εγω δεν ειμαι το χαλάκι του να τα ανέχομαι όλα από αυτόν κ να εχει πάντα μα πάντα δίκιο ..θελω να το καταλάβει....οπως αυτο που ανάφερα αυτος γιατί να μου εχει όλη μέρα τους δικούς του δεν καταλαβαίνει ότι αυτο με πληγώνει?
Έχεις δίκιο. Ειδικά αυτό που οι δικοί του επρψονται συνέχεια.. Πολύ εγωιςτής άνθρωπος, κακομαθημένος, μα πόσο χρονών είναι και συμπεριφέρεται σαν τετράχρονο; Κι εγώ το σκέφτηκα ότι προσπαθεί να σε αποξενώσει. Δυστυχώς θα πρέπει να μιλήσετε και γι´ αυτό :/Προσπάθησε να είσαι ήρεμη όταν του μιλάς, όχι θυμωμένη, γιατί περνάει πολύ πιο άμεσα το μήνυμα.
Το θεωρώ ότι θελει να με αποξενώσει με όλο αυτο..ίσως λέω εγω να ζηλεύει την σχέση που εχω κ είχα με τους δικούς μου..πάντως το κατάφερε αυτο που ήθελε να σκέφτονται οι δικοί μου ναδίρ όντας..κ λογικό ειναι..υπάρχει κ μια αξιοπρέπεια..πω πω τι περνάω κι εγω εγω το ξέρω..μόνο.αυτος μια χαρά αισθάνεται..θελω να καταλάβει.. Αλλιώς κι εγω δεν ξέρω ποσό θα τον ανέχομαι αν δω ότι αλλάζει κ συμβιβάζεται
Ελπίζω να φτιάξουν τα πράγματα.Θέλει προσπάθεια, κι από εσένα κι από αυτόν.Μακάρι να φτιάξουν γιατί θα είναι καλύτερο και για τα παιδιά σας. Και για το μέλλον τους, ώστε όταν μεγαλώσουν να φτιάχνουν ισότιμες σχέσεις, όχι υποτέλειας ή καταδυνάστευσης. Γιατί κι αυτά παίρνουν τα μηνύματα που προβάλλετε.Ελπίζω να τα καταφέρεις, και του χρόνου να είσαι με το καινούριο μωράκι σου και πιο ήρεμη.Θυμήσου ότι θέλει συ-νε-χή προσπάθεια κι επαγρύπνιση η συζυγική σχέση. Εμείς εδώ σε ακούμε, ελπίζω κι ο άντρας σου να σε ακούσει.Να είσαι δυνατή :)
Ειλικρινά μου δίνεις πολυ κουράγιο να δω κάποια πράγματα αλλιώς...θα ακολουθήσω τις συμβουλές αν κ οπως μου είπες όταν θα νιώσει ότι με εχει του χεριού του πάλι θα ξανακάνει το ίδιο..θα το λέω το δίκιο μου κι ας με διώξει..όσο για το θέμα των γονιών μηπως αλλάξει επειδή δείχνει ήρεμος..εμένα πάντως με εχει πληγώσει πολυ αυτο..ειναι ότι χειρότερο..τουλάχιστον τους ευχήθηκε ένα Χρόνια πολλά κατι ήταν κ αυτο...κάθε μέρα πάντως με περικυκλώνει αυτο το γεγονός που έγινε..και οι φωνές..οπως ξαναείπα τωρα δείχνει αλλαγμένος ..να μου κανει τα χατίρια κλπ.αλλα δεν ξέρω γιατί..μηπως εχει τύψεις?
Μπορεί να έχει κάποιες τύψεις. Εγώ πάντως ως πιο πιθανό νομίζω ότι φοβήθηκε μη φύγεις(ή μην πάρεις τα παιδιά και φύγεις, γεννημένα κι αγέννητα). Καταλαβαίνω ότι επειδή έχεις επικίνδυνη εγγυμοσύνη χρειάζεσαι βοήθεια. Αυτό πρέπει να το καταλάβει κι αυτός. Αλλά να συμπαθήσει ξαφνικά τη μητέρα σου, αποκλείεται. Θα πρέπει να το αποδεχθείς. Όλοι θα θέλαμε το τέλειο, την οικογένεια από το Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι, αλλά δεν είναι πάντα εφικτό, δε θα τα βάψουμε και μαύρα!:)
Έχεις απόλυτο δίκιο..αλλα κ αυτο που έκανε ήταν ότι χειρότερο μπορούσε να μου κανει..εμένα δεν με υπολόγισε καθόλου ότι πληγώθηκα?κι από την άλλη μόνο οι δικοί του ειναι εδώ όποτε θέλουν κ δεν σηκώνει κουβέντα για τους δικούς του που εννοείτε ότι ποτέ δεν θα πέσω στο επίπεδο του γιατί για μένα οι γονείς ειναι πολλά..εγω θελω κατα βάθος να αλλάξει κ σε μένα αλλα να καταλάβει αυτο που έκανε.ποτε οι δικοί μου δεν ανακατευτηκαν ειναι πάντα διακριτικοί κ τον αγαπούσαν..αυτος ειναι ο παράλογος που το κάθε τι το παρεξηγεί κ αρχίζει την υστερια
Kiki12, όμως ήξερες όταν τον πήρες για σύζυγο ότι είναι πάνω κάτω έτσι, παράλογος σε κάποια θέματα και κάπως δεσποτικός, σωστά; Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν εύκολα. Όμως αλλάζουν· με θέληση. Σε καταννοώ. Αλλά δίνε λίγες μάχες κάθε φορά, όχι όλες μαζί. Υπομονή. Και μην τον φοβάσαι. Μίλα με τους γονείς σου από το τηλέφωνο, εξήγησέ τους και σε αυτούς πώς αισθάνεσαι. Αν μη τι άλλο, αυτοί σε αγαπάνε χωρίς αντάλλαγμα (φαντάζομαι, επειδή είπες ότι είσαστε δεμένοι).Βέβαια είσαι ενήλικη και μητέρα η ίδια, όχι πια το παιδάκι τους.
Σε ευχαριστω παρά πολυ για τις συμβουλές σου..με κάνουν να νιώθω πιο δυνατή κ να μην φοβαμαι...να μιλήσω..δεν λέω ότι το ξεπέρασα απλά μίλησα κ είπα κάποια πράγματα..μετά από αυτή τη συζήτηση ειναι μαζί μου πιο μαλακός σαν να με καλοπιάνει..μήπως εχει τύψεις?δεν ξέρω..εφόσον τον βλέπω ήρεμο προσπαθώ να μην του ξαναπώ για το γεγονός αυτο..πως θα το καταφέρω όλο αυτο ..να με σέβεται?κ πάνω από όλα να νιώθω ότι εκτιμάει τους γονείς μου..
Αμφιβάλλω ότι αυτή η μεταστροφή του θα είναι μόνιμη. Εάν έχει μάθει να επιβάλλεται με φωνές και φοβέρες, είναι δύσκολο να αλλάξει ολοσχερώς· μπορεί όμως να αλλάξει τόσο όσο να γίνει η συμβίωσή σας πιο ευχάριστη. Γι´ αυτό είναι σημαντικό να εντείνεις την επικοινωνία. Όταν είσαστε μόνοι, χωρίς τα παιδιά, πες του για παράδειγμα αυτό που σου είπα παραπάνω, δηλ ότι σου αρέσει όταν είναι ήρεμος. Αν τον δεις δεκτικό να ακούσει ή και να μιλήσει, πες του ότι τον προτιμάς έτσι αλλά, επειδή θέλεις να τον καταλάβεις αλλά και να είναι και η δική σου καθημερινότητα καλύτερη, να αου πει για ποιο λόγο σου έχει φερθεί τόσο απότομα τόσες φορές. Στην αρχή μικρές προσπάθειες. Ρώτα τον για τη μέρα του, αν έχει παράπονα από σένα, γενικώς μίλα του. Μίλα του για σένα. Τι θέλεις και τι δε θέλεις από αυτόν. Με μέτρο κι όταν είναι κατάλληλη η στιγμή. Με τον καιρό, θα βελτιωθεί η σχέση σας και θα αποκατασταθεί η όποια επικοινωνία είχατε παλιότερα (εάν είχατε βέβαια ποτέ ουσιαστική επικοινωνία για βαθύτερα θέματα. Αυτό το ξέρεις εσύ, γιατί εδώ δε μας το έχεις πει αν και σε έχω ρωτήσει, ίσως φοβάσαι την κριτική, δεν ξέρω. Αν είναι έτσι, φίλη μου, μη φοβάσαι. Όλοι έχουμε κάνει λάθη. Μέχρι να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και τι θέλουμε μπορεί ο καθένας να μπλέξει σε έναν γάμο που τελικά δε θέλει αλλά νόμιζε ότι θέλει. Εάν εγώ είχα παντρευτεί στα 24 π.χ. σίγουρα θα ήμουν με το λάθος άτομο γιατί ακόμη δε με γνώριζα τόσο καλά).Υπομονή. Θα πάρει χρονο να διεκδικήσεις μια ισότιμη σχέση. Ή έστω σχεδόν ισότιμη.Όλοι μπορούμε να κάνουμε λάθη στη σχέση μας. Κι ο άντρας σου, κι εσύ, κι όλοι μας. Το σημαντικό είναι να επικοινωνούμε ώστε όλοι να προσπαθούμε, όσο είναι δυνατόν, να βελτιωνόμαστε και να κάνουμε πιο εύκολη την καθημερινότητά μας. Μην ξεχνάς κι εσύ να κάνεις την αυτοκριτική σου!Και μην τον φοβάσαι. Εάν δε διεκδικήσεις, δε θα λάβεις τίποτα γιατί ο άντρας σου μπορεί να έχει βολευτεί να βγάζει τα απωθημένα του στην οικογένειά του. Εάν δε διεκδικήσεις, δύσκολα θα σταθεί να πει "βρε μήπως της έχω κάνει το βίο αβίωτο;". Εάν του το επιτρέπεις να σου φέρεται άσχημα, το μήνυμα που στέλνεις είναι "αντέχω, χτύπα". Εάν του πεις πολλάκις ότι δε θα το δεχτείς, θα πει "καλύτερα να συμμορφωθώ λίγο· θα ήθελα να ήμουν Πασάς στα Γιάννενα αλλά δεν είμαι οπότε δε με παίρνει να το φτάνω στα άκρα".Είμαι σίγουρη ότι θα βρεθούν ευκαιρίες να σου φωνάξει. Όταν γίνει, να είσαι ήρεμη· ατάραχη. Πες του, "για ποιο λόγο μου φωνάζεις; Νομίζεις ότι θα μου επιβληθείς έτσι; Δε βλέπεις ότι μου κάνεις κακό και με κάνεις δυστυχισμένη μαζί σου; ΕΣΥ, είσαι ευχαριστημένος με το να μου φωνάζεις; Τι σου συμβαίνει; Δεν είναι φυσιολογικό να μην μπορείς να φερθείς ήρεμα.". Να είσαι ειλικρινής μαζί του για τις βαθύτερες σκέψεις σου. Οι άνθρωποι δεν περιμένουν την ωμή ειλικρίνεια συνήθως. Μπορεί να περιμένει ένα κλάμμα ή ένα "σε παρακαλώ μη φωνάζεις" αλλά όχι μια σοβαρή απάντηση που τον περιλαβάνει ("ΕΣΥ είσαι ικανοποιημένος με το να μου φωνάζεις;").Οπότε ναι, να του ξαναμιλάς γι ´ αυτό το θέμα. Αλλιώς θα το "ξεχάσει" (επειδή τον βολεύει να το "ξεχάσει").Όσον αφορά στη μητέρα σου, δεν είναι υποχρεωμένος ούτε να την εκτιμά, ούτε να τη συμπαθεί, ούτε τίποτα. Αποδέξου το ότι δεν την εκτιμά και κράτα τις σχέσεις τους τυπικές. Εάν είναι απολύτως απαταίτητο να μείνει μαζί σας κάποιες μέρες, εξήγησέ του.
Καλησπέρα! Πολύ χαίρομαι που είσαι λίγο καλύτερα!Προφανώς τον ταρακούνησαν λίγο αυτά που του είπες και φοβάται μη σε χάσει (ή απλώς μη χάσει τη βολή του). Μην επαναπαύεσαι. Κράτα το παρελθόν ως υπενθύμιση και συνέχισε να διεκδικείς ισότητα μέσα στη σχέση σου. Πάντως μια σχέση θέλει κι από τους δύο συμβιβασμούς. Ένας από τους δύο θα κάνει συμβιβασμό στο θέμα της μητέρας σου. Εάν υπάρχει εναλλακτική, εάν μπορεί η μητέρα σου να μείνει π.χ. με κάποιο συγγενή τις μέρες που σε επισκέπτεται, ίσως είναι καλύτερο. Συνέχισε την επικοινωνία με τον άντρα σου.Δε βλέπω τίποτα κακό να τον ρωτήσεις π.χ. "Δεν είναι καλύτερα τώρα που είσαι πιο ήρεμος με μένα και τα παιδιά;" ή να τον ευχαριστήσεις που προσπαθεί. Οπμως θέλει συνεχή προσπάθεια κι επικοινωνία και συζητήσεις αλλιώς όπου να ´ναι θα ξαναγυρίσει στην προηγούμενη κατάσταση. Όταν λέω συζητήσεις, εννοώ για το αν είστε ευχαριστημένοι κι οι δύο και τι μπορείτε να αλλάξετε ο καθένας εάν όχι.Δε θα είναι όλα μέλι γάλα, δηλ θα συνεχίσει πού και πού να είναι απότομος, αλλά σίγουρα καλύτερα από πριν.Δεν ξέρω για ποιο λόγο συμπεριφερόταν άσχημα. Ή θα βρει την αιτία ή θα αποφασίσει απλώς ότι σας κάνει κακό και θα κοντρολλάρει λίγο τη συμπεριφορά του χωρίς να το ψάξει βαθύτερα.Κράτα τα τηλέφωνα που σου έδωσαν οι έτεροι σχολιαστές στο πρώτο μήνυμα κάπου. Ενημέρωσε τη μητέρα σου και κάποια φίλη εμπιστοσύνης για την κατάσταση. Να έχεις κι άλλες επιλογές εκτός της ψυχολογικής κακοποίησης. Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να κάτσει κάπου που του συμπεριφέρονται άσχημα.Να είσαι δυνατή και να προσπαθείς να βλέπεις την κατάσταση αποστασιοποιημένα, από ψηλά. Επίσης, να προσπαθείς να τον καταλάβεις, πέρα από τις φωνές, γιατί συμπεριφέρεται έτσι. Έτσι έμαθε από τους δικούς του; Θεωρεί φυσιολογικό τις φωνές; Οι άνθρωποι μας κάνουν αυτό που τους επιτρέπουμε. Εάν του δώσεις να καταλάβει ότι δεν του επιτρέπεις, δεν θα το κάνει.:)
Scroll to top icon