Ασυνέπειας εγκώμιο

Ασυνέπειας εγκώμιο Facebook Twitter
38
  • Συνήθως επαινούμε τους ανθρώπους που μένουν συνεπείς και ακλόνητοι στις απόψεις τους, χωρίς να υποψιαζόμαστε ότι αυτό μπορεί να είναι αποτέλεσμα βλακείας. Ένας έξυπνος άνθρωπος σπάνια είναι δογματικός. Αναγνωρίζει τα λάθη του και τα αποδέχεται.
  • Ομολογώ ότι προτιμώ τους ασυνεπείς, όταν βέβαια έχουν σοβαρούς λόγους. (Άλλο η εξέλιξη και άλλο η κωλοτούμπα). Η πραγματικότητα δεν είναι στατική – γιατί να είναι η σκέψη; Στον τελευταίο δημόσιο ιδεολογικό καυγά, ο Τάκης Θεοδωρόπουλος κατακρίνει τον Γιώργο Κιμούλη διότι τόσα χρόνια δεν άλλαξε απόψεις, ενώ ο δεύτερος τον κεραυνοβολεί διότι άλλαξε. Η διαμάχη τους μου θύμισε την (αμφισβητούμενης πατρότητας) ρήση: «Όποιος στα 20 δεν είναι κομμουνιστής, δεν έχει καρδιά – όποιος στα 40 εξακολουθεί να είναι, δεν έχει μυαλό».
  • Βέβαια, δεν είναι όλες οι ασυνέπειες προϊόν ωρίμανσης. Μερικές είναι σκόπιμες ή καιροσκοπικές. Ιδιαίτερα στην πολιτική, όπου η από αριστερά προς τα δεξιά κίνηση είναι κανόνας. Πολλοί σπούδασαν στην Αριστερά (καλό φροντιστήριο) και κατέληξαν αλλού. Μερικοί, μάλιστα, πολύ μακριά. Οι θεωρητικοί της Χούντας (Θεοφύλακτος Παπακωνσταντίνου, Σάββας Κωνσταντόπουλος, Γεώργιος Γεωργαλάς) είχαν κάποτε διατελέσει στελέχη του ΚΚΕ.
  • Ο στενότερος σύμβουλος του πρωθυπουργού μας, Χρύσανθος Λαζαρίδης, ξεκίνησε από την αριστερή νεολαία του «Ρήγα», έκανε όλη την ταλάντωση προς την ακροδεξιά (ιδρυτικό μέλος του υπερπατριωτικού «Δικτύου 21», που έγινε γνωστό για τις διώξεις δημοσιογράφων και την υπόθεση Οτσαλάν), για να καταλήξει τώρα στο λιμάνι της μετριοπαθούς λαϊκής Δεξιάς.
  • Ωστόσο, η πιο έντιμη και γενναία περίπτωση ασυνέπειας είναι άλλη: ο σημαντικότερος ζων  Έλλην φιλόσοφος, ο Στέλιος Ράμφος, είχε το θάρρος να κάνει στροφή 180 μοιρών και να τη διακηρύξει. Στον πρόλογο της επανέκδοσης ενός παλιότερου βιβλίου του (Ονομάτων Επίσκεψις) γράφει για τις «κεντρικές τοποθετήσεις» του παλαιότερου έργου ότι τις διαπερνά: «ένας σαφής αντιδυτικός και αντινεωτερικός προσανατολισμός, ο οποίος προ πολλού δεν υφίσταται στα γραπτά μου – το αντίθετο μάλιστα…». Θέλει κότσια αυτό «το αντίθετο μάλιστα»! Για τον άνθρωπο που υπήρξε ηγετική μορφή των «ελληνοκεντρικών» διανοούμενων, ακούγεται βλάσφημο και οι παλιοί του σύντροφοι ακόμα απορούν. Ο Ράμφος, πρώιμος αριστερός και αυτός, άλλαξε μετά το 1989.
  • Κι ας πάμε στο κορυφαίο παράδειγμα: ο άγουρος εθνικιστής που μας φόρτωσε το «Μακεδονικό» (το «πακέτο Πινέιρο» που απορρίψαμε το 1992 ήταν αυτό που επιδιώκουμε σήμερα), ο δογματικός αρνητής παντός Μνημονίου, μεταμορφώθηκε στον σώφρονα πρωθυπουργό Σαμαρά. Παλιά τον είχα ψέξει σκληρά. Τώρα αρχίζω να αναθεωρώ. Ελπίζω να συνεχίσω.
  • Ευεργετικές α-συνέπειες της ωρίμανσης…
38

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

20 σχόλια
Η Ελληνική κοινωνία κατατρώγεται εδώ και δεκαετίες από κολλήματα σε περισπούδαστα τσιτάτα που αν τα κάνεις μία λογική αποτίμηση είναι γελοία και όμως γύρω από αυτά χτίζονται συμπεριφορές, ιδεοληψίες ακόμη και ιδεολογίες. Για να αναφέρω μερικά: "οι αριθμοί ευημερούν αλλά οι άνθρωποι δυστυχούν", "δεν είμαστε (οι άνθρωποι) αριθμοί", "άλλαξε τις απόψεις του". Ασυνέπειας εγκώμειο λοιπόν από το Νίκο Δήμου. Τιμή και δόξα σε αυτούς που έχουν τη νοημοσύνη και το θάρρος να αλλάξουν τις απόψεις τους, όχι για προσωπικό συμφέρον, να ανοίξουν το μυαλό τους και να σκεφτούν με καθαρή και συμπαγή σκέψη, χωρίς να καταδυναστεύονται από γελοία τσιτάτα. Πρέπει επιτέλους με αυτοπεποίθηση να σταματήσουμε τη δικτακτορία των ημιμαθών ηλιθίων.
Άλλο να έχεις αρχές και άλλο να έχεις ιδεολογίες.Όταν έχεις καλές αρχές και λες ας πούμε "δεν κλέβω επειδή δεν είμαι κλέφτης" ή "δεν λερώνω επειδή δεν είμαι γρουσούζης", τότε δεν έχει σημασία εάν αλλάζεις πολιτική τοποθέτηση ανάλογα με το πώς αλλάζουν οι εποχές και οι καταστάσεις.Στην Ελλάδα ξεχάσαμε τις αρχές και τις αντικαταστήσαμε με πολιτικές ιδεολογίες και κομματικά δόγματα. Αστεία πράματα.Δεν είναι ασυνεπής αυτός που αλλάζει προσέγγιση επειδή αλλάζουν οι εποχές. Συνεπέστατος είναι, επειδή "συνάδει με τις εκάστοτε εξελίξεις". Όλοι οι δρόμοι έχουν στροφές σε κάποια στιγμή και πρέπει να στρίψεις και το τιμόνι στις στροφές.Ασυνεπής είναι αυτός που καταπατεί τις αρχές του ως υπεύθυνος άνθρωπος απέναντι στους άλλους, που άλλα λέει κι άλλα κάνει την ΙΔΙΑ χρονική περίοδο.Κι εκεί ξέχασε ο κύριος Δήμου να βάλει τον όρο/μεταβλητή "ΧΡΟΝΟΣ". Είμαι ασυνεπής εάν δεν κάνω τα ίδια πράγματα που μου άρεσαν όταν ήμουν 15 χρονών; Όχι βέβαια. Άλλαξα εγώ, άλλαξε κι ο κόσμος.Όταν όμως λέω "δεν κλέβω" και μετά πάω και κλέβω στο ίδιο χρονικό διάστημα, τότε είμαι ασυνεπής.
Συμφωνώ με τον Λευτεράκη. Πιστός σε ορισμένες αρχές αλλά αδογμάτιστος στις απόψεις. Το πρόβλημα βέβαια με τους (Έλληνες) πολιτικούς είναι ότι πολύ λίγοι τελικά έχουν πραγματικές αρχές (τιμιότητα, πατριωτισμός, «χορτάτα μάτια») αλλά προσπαθούν να μας πείσουν περί του αντιθέτου. Όσο για τον κ. Σαμαρά όλοι περιμένουμε να κάνει κάποιες υπερβάσεις - αλλά δεν κρατάμε και την αναπνοή μας ...
Σίγουρα κάποιος που δεν αναθεωρεί τις απόψεις του όταν τα δεδομένα αλλάζουν, είναι μάλλον μικρονοϊκός. Αλλά νομίζω ότι δεν μπορεί να πάμε και στο άλλο άκρο: κάποιος που το θεωρεί ότι έσφαλε σε θεμελιώδη ζητήματα, μπορεί να εμπνεύσει εμπιστοσύνη όσον αφορά τις νέες του απόψεις; Μήπως η αλλαγή στάσης σε θεμελιώδη ζητήματα καταδεικνύει απλά μία ελαφρότητα αντίληψης;
Καταλαβαίνω τι θέλεται να πείτε, αλλά δεν είμαι σίγουρη οτι μπορούν να μπούν κανόνες ή βαθμίδες "ασυνεποσύνης." Αυτό γιατι εκτός απο τους ανθρώπους και τα δεδομένα τους, αλλάζουν φυσικά και οι μακρο-καταστάσεις -πολλές φορές ακόμα και σε θεμελιώδη ζητήματα.
ΤΟ ΓΛΩΣΣΑΡΙ ΤΗΣ ΣΥΜΦΟΡΑΣΑριστερος:ειναι κατα κανονα αυτος που θελει να γινει δεξιος, να βολευτει, αλλα δεν εχει καταφερει ακομα να κανει την αρπαχτη του. Παραδοπιστος και εθελοδουλος στον ιδιο βαθμο με τον δεξιο, δεν εχει κανενα προβλημα να πουλιεται (απεναντιας, το θεωρει ηθικο του χρεος), αρκει ο μισθος να ειναι καλος και να του κολανε τα ενσημα.Δε μπορει καν να διανοηθει οτι οι ανθρωποι μπορουν αμεσα να απορριψουν τις εμπορευματικες και ιεραρχικες σχεσεις. Συμμετεχει ολοψυχα στη θρησκεια της Ιεραρχιας, και στο κορυφαιο δογμα της, την Οικονομια. (Ιεραρχια= η Ιερη Αρχη. Οικονομια= το Ιερο Εμπορευμα.) Δεν θεωρει απανθρωπo ή εξευτελιστικo να πουλανε οι ανθρωποι τη ζωντανη τους δραστηριοτητα, να υποβιβαζονται σε μηχανες για τα κερδη των αρχοντων. Αντιθετως, την ιδιοτητα του εμμισθου ρομποτ τη θεωρει δικαιωμα και ευσημο. Ταυτοχρονα ρητορευει περι ελευθεριων και δικαιωματων.Αν στα νιατα του λιβανιζε τον Μπρεζνιεφ και τον κρατικο καπιταλισμο των γκουλαγκ, στα γεραματα του ομνυει στις εταιρειες, στον εκδημοκρατισμο της καταναλωσης, στη δημοκρατια των αφεντικων και των πουλημενων (ή/και στο ‘‘ελλας–ελληνων-χριστιανων’’).Αν ο μπατσος ή ο δημοσιογραφος ειναι το δεξι χερι του αφεντικου, το αριστερο του χερι ειναι ο αριστερος.https://keimena11.wordpress.com*
> «Πληρώνει τα λάθη και τις ανομίες των προκατόχων του»Το «μέγα» ζήτημα του ονόματος της FYROM δεν το κληρονόμησε από κάποιον προκάτοχο, αλλά το δημιούργησε ο ίδιος εκ του μη όντως ως υπουργός Εξωτερικών. Κι όχι μόνον αυτό, αλλά έριξε και μια κυβέρνηση που προσπαθούσε φιλότιμα να νοικοκυρέψει τα δημοσιονομικά της χώρας.
Ο Ν Δήμου είχε αναλύσει το ίδιο θέμα παλιά, στο βιβλίο του ''Οι Έλληνες'' και μάλιστα με κάποιο παράπονο για αυτούς που τον κατηγορούσαν ότι άλλαξε, ενώ ο ίδιος τους απαντούσε ότι δεν γινόταν αλλιώς. Το συμπέρασμα είναι ότι ο Ν Δήμου αντιπαθεί, όχι την συνέπεια, αλλά την εμμονή και την άρνηση της πραγματικότητας, που μεταβαπτίζονται δολίως σε ''συνέπεια'' από όσους τις υιοθετούν. Αλήθεια, τι θα λέγαμε για κάποιον ένορκο, ο οποίος θεωρεί τον κατηγορούμενο ένοχο και τον καταδικάζει ακόμα και μετά την εμφάνιση νέων στοιχείων που τον αθωώνουν πανηγυρικά; Στον αντίποδα φυσικά είναι η στάση κάποιων πολιτικών, οι οποίοι αλλάζουν θέσεις έχοντας σαν σημαία την θεωρία της ''επανόρθωσης του λάθους'', μόνο που η αλλαγή τους οδηγεί πάντα σε καρέκλες (μεγαλύτερες) και παραδάκι (περισσότερο)... Το πραγματικό δίλημμα επομένως δεν είναι ''συνέπεια-ασυνέπεια'', ούτε όμως και ''εμμονή-προσαρμοστικότητα'', αφού αυτονόητα οι θετικοί πόλοι κερδίζουν. Μάλλον ο Ν.Δήμου θα θαύμαζε έναν άνθρωπο, ο οποίος θα μπορούσε να είναι συνεπής αλλά και ευπροσάρμοστος ανάλογα με τις συνθήκες, λαμβάνοντας στην ζωή του αποφάσεις απαλλαγμένες από ιδιοτέλεια, φανατισμένο πείσμα και... χαζομάρα. Ιδανικό μοντέλο για άσκηση πάνω στο πρόβλημα είναι το ΚΚΕ της Παπαρήγα και η συνέπειά του σε κάποιες θέσεις από το 90 και μετά. Μεγάλη συζήτηση...
Ο Νίκος Δήμου συνδέει τη "συνέπεια" με το "δογματισμό" και την "ασυνέπεια" με την ορθολογίζουσα και ώριμη σκέψη που δεν αγνοεί την πραγματικότητα.Είναι τόσο καλά δεμένος ο συλλογισμός του (και τα τεκμήριά του), ώστε είναι σχεδόν μάταιο να επιχειρήσει κανείς την ανατροπή του. Θα είχε πολύ ενδιαφέρον να επιχειρήσει κάποιος εδώ μέσα έναν τεκμηριωμένο αντίλογο, έστω και για λόγους ισοσθένειας, όπως εξάλλου θα έλεγε και ο ίδιος ο Νίκος Δήμου. Για να δούμε...
Είμαι μεγάλος θαυμαστής του Νίκου Δήμου και ότι γράφει και έχει γράψει μέχρι τώρα με βρίσκουν σύμφωνο σχεδόν στο 100%, για τέτοια συνέπεια μιλάμε. Σήμερα "μ'έστειλε" κανονικά, με συνέπεια να γίνω ασυνεπής ως προς τη συνέπειά μου προς το θαυμασμό μου για τις απόψεις του. Τι ήταν αυτό το τελευταίο για το Σαμαρά, το διάβαζα κι έτριβα τα μάτια μου για μετατροπή του σε σώφρονα πρωθυπουργό, το βλέπετε κι εσείς έτσι γραμμένο ή μήπως έχει χαλάσει η οθόνη μου; Σωφροσύνη λέγεται ο απόλυτος τυχοδιωκτισμός, το θα κάνω τα πάντα να γίνω πρωθυπουργός και το όταν γίνω θα αναιρέσω όχι μόνο αυτά που έλεγα παλιότερα στην αντιπολίτευση, αλλά ακόμα κι αυτά που έλεγα μία μέρα πριν με κάνουνε πρωθυπουργό; Το να έχει μετατραπεί η χώρα σε ένα προτεκτοράτο, που όλες οι αποφάσεις λαμβάνονται με άνωθεν και έξωθεν εντολές και με το πιστόλι στον κρόταφο, για να πάρουμε την επόμενη δόση και με ελαφρώς αντισυνταγματικό και αντικοινοβουλευτικό τρόπο (πράξεις νομοθετικού περιεχομένου) και που όλες αυτές οι αποφάσεις αφορούν περαιτέρω φορολόγηση, μειώσεις μισθών και συντάξεων και που οδηγούν, όπως αναγνωρίζουν οι πάντες πλέον σε περισσότερη ύφεση, ανεργία, λουκέτα, απόγνωση, φτώχεια είναι σοφρωσύνη καιεπιτυχής ασυνέπεια σε σχέση με τα αντίθετα που υποστήριζε με θέρμη πριν από λίγο καιρό; Πείτε μου ότι έχει χαλάσει η οθόνη του υπολογιστή μου, σας παρακαλώ, δε μπορεί να το έγραψε αυτό ο Νίκος Δήμου.
To ερώτημα είναι: είχε εναλλακτικές λύσεις; Αν όχι, τότε η ωριμότητα είναι πως αναγνώρισε την αναγκαιότητα και αποδέχθηκε μία κατάσταση που σίγουρα δεν του άρεσε (όπως δεν αρέσει σε κανένα μας). Πληρώνει τα λάθη και τις ανομίες των προκατόχων του - από τον Ανδρέα μέχρι σήμερα. Κανείς δεν θα ήθελε να είναι στη θέση του...
Ας μην μπλέκουμε τους πολιτικούς με τους διανοητές καλύτερα. Οι πρώτοι έχουν συμφέρον να αλλάζουν γνώμη - για την ακρίβεια, έχουν συμφέρον να μην αποκαλύπτουν εξ αρχής την πραγματική τους.
Η ουσία του άρθρου συνοψίζεται στην τελευταία παράγραφο: το λιβάνισμα του "σώφρονα πρωθυπουργού Σαμαρά". Μη τυχόν και δεν υποστηρίξουμε το alma mater μας (βλ. Κολέγιο)...Τα υπόλοιπα περί του μεγάλου φιλοσόφου Ράμφου (σύντομο ανέκδοτο) κ.λ.π. αναφέρονται ως πρόσχημα.
Καθόλου λιβάνισμα. Ο Δήμου έχει γράψει πολύ αρνητικά πράγματα για τον Σαμαρά (σχεδόν υβριστικά) και εδώ απλά λέει (με επιφύλαξη) ότι "αρχίζει να αναθεωρει - και ελπίζει να συνεχίσει").
Γιατι αναθεωρει; Επειδη ο Σαμαρας αφησε τον στειρο και σε λαθος κατευθυνση υπερπατριωτισμο κι επιασε την εφαρμογη του μνημονιου με μεγαλυτερη σκληροτητα απο οτι ζητουν οι δανειστες μας;Οχι, ευχαριστω, δεν θα παρω!
δεν ειναι ομως λιγο υποπτο που αυτη η μεταστροφη γινεται συνηθως απο τα αριστερα προς τα δεξια; οσο για το ραμφο , σιγα το μεγαλο φιλοσοφο.
Κε Δήμου Διαβάζοντας και εγώ το άρθρο σας αισθάνθηκα άσχημα.Αισθάνθηκα άσχημα διότι, στη σκέψη μο,υ κατέκρινα τους πολιτικούς μας. Τις τελευταίες μέρες έλεγα μέσα μου "Πόσα ψέμματα λέει αυτός ο Ευάγγελος" , πριν λίγο καιρό σκεφτόμουνα ότι ο τέως πρωθυπουργός μας κοροιδεψε όταν είπε ότι "λεφτά υπάρχουν". Κατέκρινα τον νυν πρωθυπουργό για την εντυπασιακή ανακυβίστιση (μεταξύ μας τώρα... κολοτουμπα το έλεγα) που έκανε όταν είπε "ουδείς αναμάρτητος" και ξέχασε αυτα που είπε ν φορές στο Ζάππειο. Ήμουν έτοιμος να πω το ίδιο για τον Αλέξη που πήγε στο στόμα του λύκου και τους τα "ψαλλε. Και ο σεβάσμιος κύριος Φώτης σκέφτηκα ότι ευλογεί τη συγκάλλυψη φοροφυγάδων με τη στάση του και πρότασή του για τρείς κάλπες.ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΟΜΩΣ ΜΕΧΡΙ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΛΙΓΟ ... ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΓΡΑΨΑΤΕ (ΓΙΑ ΑΛΛΕΣ ΒΕΒΑΙΑ ΠΡΩΣΟΠΙΚΟΤΗΤΕΣ... ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΚΡΑΤΩ, ΟΠΩΣ ΤΟ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΙ)ΑΛΛΑΞΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ... ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΟΣΑ ΕΓΡΑΨΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΣΩΣΤΟ ... ΕΛΠΙΖΩ ΜΟΝΟ ΝΑ ΠΕΙΣΤΗΚΑ ΣΩΣΤΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ!
ΝΑΙ , ΣΩΣΤΑ... μόνο που ο συγκεκριμένος όρος ("ανανήψας") στην Ελλάδα από το 1950 που πρωτοχρησιμοποιήθηκε μέχρι το 1981 που έπαψε να χρησιμοποιείται , σημαινε κάτι άλλο .... ΑΝΑΝΗΨΑΝΤΕΣ λοιπόν .... ΑΝΑΝΗΨΑΝΤΕΣ .-
Ας πάρουμε σαν παράδειγμα την επιστήμη: βασίζεται στην δοκιμή, το λάθος και την αναθεώρηση. Αν έπρεπε να βασίζεται στη συνέπεια, θα πιστεύαμε ακόμα πως η γη είναι επίπεδη...