ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έρχετε εκείνη η στιγμή στη ζωή σου που λες δε πάει άλλο... Αλλά κάθε φορά πάει άλλο λίγο.. Πάντα βρίσκεις την υπομονή και το κουράγιο να ξανα σταθείς στα πόδια σου.. και ας μοιάζουν με σπίρτα που προσπαθουν να στερεώσουν ένα βαρύ φορτίο καυσίμων.. Έκανα σχέσεις αρκετές.. Έδινα πάντα τον εαυτό μου..Έμαθα απο μικρός να κοιτάζω τους ανθρώπους στα μάτια.. Χωρίς φόβο, χωρίς λόγια, μπορούσα να τους πω πολλά.. Είμαι γνήσιος άνθρωπος ταλαιπωρημένος, όπως και όλοι μας κουβαλάω ένα καημό μέσα στην ψυχή μου..Δεν κορόιδεψα ποτέ σχέση μου, φίλο η ακόμα και άγνωστο.. Γιατί πολύ απλα πιστεύω οτι δε το αξίζει κανείς αυτό το πράγμα..Μετά απο πολλές φορές απογοήτευσεις, είχα πει τέρμα,δε πάει άλλο κλπ κλπ οπως λέμε όταν νιώθουμε αδικημένοι..Είναι όμως η κατάλληλη στιγμή της ζωής μου, το αποκορύφωμα της κραυγής του μέσα μου.. ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΟ... Κουράστηκα.. Κουράστηκε η καρδιά μου..Κουράστηκε ο εγωισμός μου.. Βαρέθηκαν τα μάτια μου να τρέχουν δάκρυα κοτζαμ μαντράχαλος.. Δε ντρέπομαι. Δεν είμαι καλά και ξεσπάω και με αυτό τον τρόπο.. Είχα πει πως είναι η μόνη που μπορεί να με κρατήσει άνθρωπο.. Γιατί ξεχώριζε, γιατί έδειχνε να με νοιάζεται.. Να κοιτάζει ψηλά και να βλέπουμε το ίδιο πράγμα.. Την ευτυχία μας..Τον τελευταίο καιρό δεν τα πηγαίναμε καλά γιατί αφου πήρε απόφαση να συγκατοικήσουμε, το έβαλε στα πόδια μετά απο 3 μέρες. Ειπα την καταλαβαίνω γιατί έχει κάποιες ιδιαιτερότητες και τις σέβομαι πλήρως.. είχε μάθει να μένει μόνη της και οι συνθήκες δε μου επέτρεψαν να την αφήσω καθόλου μόνη εκείνες τις μέρες.. οπότε της πρότεινα να πάει στο πατρικό της μέχρι να νιώσει εντάξει.. Σήμερα πήγα να την δω.. Μου είπε οτι δε της λείπω και αυτό την φοβίζει.. Μου είπε οτι με αγαπάει και οτι θα ήθελε η ζωή της να είναι όπως την έχει φανταστεί. Μαζί μου.. Ωστόσο όταν ρώτησα τι θα γίνει με εμάς μου είπε δε ξέρω.. Και οτι μια σχέση απο απόσταση δεν είναι καλό , πράγματι συμφωνώ και εγώ.. Αλλά δε θέλω να την χάσω.. Ξέρω πως δε θα αντέξω.. Είναι εκείνο το άτομο που όταν το σκέφτομαι χάνομαι.. χαμογελάω..Ξέρω πως είναι να είσαι ενθουσιασμένος, ερωτευμένος, να αγαπάς.. Αλλά ξεχώρισα πως είναι να νιώθεις οτι είναι ο ιδανικός άνθρωπος της ζωής σου.. Ο ανθρωπός σου..Δε της είπα ποτέ Σ αγαπάω.. Της το έδειχνα με κάθε τρόπο όμως.. Και της το "φώναξα" μετά απο ένα χρόνο..Βήμα βήμα της έλεγα.. φορά τη φορά.. Και ανέβαινε στα πόδια μου και χορέυαμε.. Χαμογελούσε κάθε φορά που της έδινα ένα γράμμα να διαβάσει απο "εκείνον".Πετούσε απο χαρά κάθε φορά που με έβλεπε να μπαίνω στο σπίτι..Ένιωθα την καρδιά της κάθε φορά που την κοίταζα στα μάτια και της έδειχνα την αγάπη μου..Πως φέυγουν όλα, πως γινόμαστε νεκροί.. Πως απο χρυσός για κάποιον γίνεσαι σκουπίδι? Ποτέ δε το κατανόησε η καρδιά μου, το μυαλό μου, τα μάτια που τους κοιτάζουν όλους αυτούς.Τελείωσα.. Πέθανε ότι με έκανε να νιώθω άνθρωπος που αγαπά..Δε περιμένω τίποτα πια.. Δε ξέρω που το χάνω.. Έμαθα να ζω με τη μοναξιά αλλά αυτή τη φορά νιώθω σαν να με εγκαταλείπει και αυτή..Είμαι ένας άνθρωπος ειλικρινής,πιστός,αληθινός.. Θέλω να σας πω τόσα πολλά αλλά δε βρίσκω κάποιο νόημα.. Σας κουράζω και εσάς που σας αγαπούν..Παραιτούμαι. Δεν έχω άλλο απο μένα.Η ευτυχία τελικά είναι ο μεγαλύτερος εχθρός μας.. Γιατί απο το τίποτα, ξαφνικά έχεις κάτι να χάσεις..