ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν 8 χρόνια ήμουν πολύ ερωτευμένος με την καθηγήτρια ιταλικών. Μου εξεφρασε και αυτη τα ιδια συναισθηματα ,ομως δεν συνεχισαμε γιατι ήμασταν παντρεμενοι. Συνεχίσαμε τη ζωή μας με σποραδικές συναντήσεις πάντοτε σε οικογένειακες φιλικες συγκεντρώσεις. Πριν ένα χρόνο σχεδόν την ίδια περίοδο αντιμετώπισαμε σοβαρά προβλήματα με τους γάμους μας και πριν 4 μήνες μου τηλεφώνησε για να με ενημερώσει ότι χωρίζει. Έπεσε από τα σύννεφα όταν της είπα ότι το ίδιο συμβαίνει και με εμένα. Τώρα έχουμε κάνει δεσμό είμαστε πολύ ερωτευμένοι και προσπαθουμε να διατηρησουμε αυτη την σχεση μεσα απο τα διαφορα προβληματα που υπαρχουν. Καταρχας δεν εχει χωρισει αλλά τουλάχιστον μένει μόνη της. Το ίδιο συμβαίνει και με μένα αλλά η δικιά μου γυναίκα συγκατοικεί μαζί μου μια και έχουμε το παιδί μας που πάει λύκειο και προσπαθούμε να μην τον στεναχωρησουμε με τον επικείμενο χωρισμό μας. Εννοείται ότι αυτή κάνει την δικιά της ζωή και εγώ την δικιά μου κατι που οπως ειναι λογικο το καταλαβαινει ο γιος μας αλλα εμεις κανουμε τις παπιες και σφυριζουμε δηθεν αδιαφορα. Υποκριτες θα μου πειτε. Τι να κανω και εγω ο έρημος οπως τα εχω καταφερει. Αυτό σημαίνει τουλάχιστον δύο χρόνια ακόμα μαζί κάτι που όπως είναι φυσικό δεν αρέσει στην ερωμένη μου. Χαμός στο ίσιωμα!! Τελικά θα καταφέρουμε να αντέξουμε , η πατάτα το καρπούζι; Υπάρχει περίπτωση να τα ξαναφτιαξουμε εγώ και η γυναίκα μου μια και συνεχίζουμε να ζούμε μαζί και όπως και να το κάνουμε γνωριζόμαστε καλύτερα και η συνήθεια ίσως επικρατήσει; Θα με πλακώσει στις σφαλιάρες η ερωμένη αν βλέπει ότι δεν περνώ αποφασεις; Η θα την κάνω με μικρά πηδηματάκια και από τις δύο και ότι βγει; Αντρέας (μάλαμα παιδι).