ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αρχικα να πας εκει που σου αρεσει. Επαγγελματικη αποκατασταση καλη δεν εχει καμια σχολη στην Ελλαδα αλλωστε. Σαν σχολη τα πολυτεχνεια ειναι πιο δυσκολα απο ιατρικη να ξες. Σαν αποκατασταση βλεπω πως η ιατρικγ ειναι καλυτερα γιατι σου δινει διεξοδο σε νοσοκομεια.

Μη πας καπου που δε σε πολυενδιαφερει για να μη παει χαμενη η βαθμολογια!!! Δε θα τη παρεις προικα σου τη βαθμολογια αγαπητη/ε. Εγω νομιζω οτι για αυτο σου το λενε μη πεσεις στη παγιδα κατ εμε.

Να κάνεις αυτό που θες εσύ να κάνεις...Δε μαθαίνεις να αγαπάς κάτι, σου συμβαίνει. Και αν δεν αγαπάς αυτό που κάνεις, δε θα το κάνεις με ικανοποίηση για το υπόλοιπο της ζωής σου.Οι γονείς και εσύ ας βλέπετε μπροστά, αλλά ενα-ένα τα βήματα: Κάνε τη φοιτητική ζωή σου όσο ευκολότερη γίνεται γιατί και αυτή δεν είναι καθόλου εύκολη, θέλει κόπο και διάβασμα. Ένα καλό πτυχίο θα σου εξασφαλίσει προοπτικές για εργασία και γνωριμίες για συνεργασίες. Κυρίως όμως η όρεξή σου για να ασκήσεις το επάγγελμα αυτό, θα σου δώσει τη δύναμη να συνεχίζεις με πείσμα, ο,τι δυσκολία και αν βρεις μπροστά σου.

Συμφωνώ πολύ με τα περισσότερα από αυτά που ειπωθηκαν.Εχω βρεθεί στο ίδιο δίλημμα όμως αντί για μηχανικούς ήμουν ανάμεσα σε αρχιτεκτονων (είχα δώσει και σχέδιο) και ιατρική.Εγω επέλεξα ιατρική οπότε μπορώ να σου μιλήσω για αυτό το κομμάτι.Το κύρος και το στατους το κοινωνικό ξέχνα το.Μολις μπεις στη σχολή κ κυρίως στο νοσοκομείο είσαι "είδος αναλωσιμο" ο κατώτερος στη βαθμίδα σε σχέση με όλους τους υπαλλήλους.Εγω τη διάλεξα γιατί την αγαπούσα αυτή την επιστήμη χωρίς να έχω ιδέα τι σημαίνει ιατρική στην πραξη.Ομως δε το μετάνιωσα ούτε για ένα λεπτό παρ όλες τις δυσκολίες.Αποκατασταση επαγγελματική έχεις και στην Ελλάδα της κρισης ακόμα.Απειρο διάβασμα που δεν τελειώνει,επίσης θα χεις για μια ζωή ολόκληρη.Για έναν μαθητή όμως, όπως εσύ, που ξέρει να αφοσιωνεται δεν είναι τόσο τρομερό.Οσο για τον τρόπο ζωής,μπορεί να είναι από πολύ χαλαρός μέχρι μονίμως στην πρίζα,ανάλογα την ειδικότητα!*Συγχαρητήρια για τη μεγάλη σου επιτυχία!!Μέσα σου πιστεύω ήδη ξέρεις τι θες και ο,τι και να ναι είναι το σωστό!!Καλή τύχη να έχεις!

Κατ'αρχήν συγχαρητήρια. Θα σου πω τη συμβουλή μιας καθηγήτριάς μου στο σχολείο σε μια συζήτηση λίγων λεπτών χωρίς καν να έχουμε κάποια ιδιαίτερη σχέση απλά μια γρήγορη συμβουλή στο δικό μου δίλημμα για ιατρική ή ηλεκτρολόγος μηχανικός. Μου είπε λοιπόν οτι επιλέγοντας ιατρική έπρεπε να επιλέξω και ένα τρόπο ζωής, μια πορεία που δεν θα μπορώ να αλλάξω. Πέραν των πολλών ετων σπουδών, επιλέγεις και τη μετέπειτα ζωή σου με ο,τι έπεται αυτού, καλά και κακά. Το σκεφτόμουν πολύ να γίνω γιατρός (ήθελα να προσφέρω στους συνανθρώπους μου) όμως η αλήθεια είναι πως δεν μου άρεσε η ιδέα να με στηρίζει η μητέρα για πολλά χρόνια. Το επιχείρημα της καθηγήτριάς μου χωρίς να το ξέρει έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην απόφασή μου. Είμαι ηλεκτρολόγος μηχανικός, δεν θα μπορούσα να είμαι τίποτα άλλο. Δεν είχα σκοπό να σε μπλέξω περισσότερο απλά σου λέω τη δική μου εμπειρία σε περίπτωση που σε βοηθήσει στην απόφασή σου.

Αν διαλέξεις την ιατρική θα πρέπει να είσαι έτοιμος/η για τουλάχιστον 10 χρόνια σκληρού διαβάσματος. Επίσης δε θα βρεις πιο εύκολα δουλειά. Αλλά αν γουστάρεις αυτό που σπουδάζεις και δουλέψεις σκληρά, θα βρεις δουλειά και από τις δύο σχολές. Από εκεί και πέρα σκέψου τι θέλεις ΕΣΥ και τι θέλεις να κάνεις για την υπόλοιπη ζωή σου. Μη σκέφτεσαι ούτε το κύρος, ούτε τίποτα. Επίσης δεν μπορείς να συγκρίνεις ούτε τη δυσκολία των σχολών, ούτε το ποιά είναι πιο ενδιαφέρουσα γιατί είναι τελείως διαφορετικές μεταξύ τους. Δες τι μαθήματα έχει η κάθε μια, σκέψου τι σ αρέσει περισσότερο να μάθεις, τι είναι πιο εύκολο για σένα και θα τον βρεις το δρόμο σου.

Οποιος σκεφτεται το κυρος που σου προσφερει η καθε δουλεια για μενα εχει iq μπανανας!!! Θα κανεις αυτο που θες εσυ γτ ΕΣΥ θα ασκησεις το επαγγελμα που θα επιλεξεις (αν ποτε το ασκησεις) και οχι οι γονεις σου! Και καλο θα ηταν να μην επιμενουν πολυ γτ προκειται για το δικο σου μελλον.. Ναι μεν να λενε την αποψη τους αλλα μεχρι ενα οριο.. Αυτα :) Καλη επιτυχια σε οτι και να επιλεξεις!!!