Το θράσος της Βρετανίας σχετικά με την «Ανεξαρτησία» της. Από τον Άρη Δημοκίδη

Το θράσος της Βρετανίας σχετικά με την «Ανεξαρτησία» της. Από τον Άρη Δημοκίδη Facebook Twitter
19
Το θράσος της Βρετανίας σχετικά με την «Ανεξαρτησία» της. Από τον Άρη Δημοκίδη Facebook Twitter
Νομίζουν ότι δεν είχαν ανεξαρτησία; Ας ρωτήσουν λίγο μερικές απ' τις αποικίες τους τι σημαίνει να χάνεις την εθνική σου κυριαρχία. (Φωτ.: Reuters)

Μερικοί στην Ελλάδα ερμηνεύουν το Brexit ως απόφαση του βρετανικού λαού ενάντια στη νεοφιλελεύθερη και άδικη Ευρώπη, αλλά στην πραγματικότητα νίκησε επειδή πολλοί Βρετανοί δεν ήθελαν άλλους μετανάστες. Παρουσιάζεται δηλαδή ως μια αριστερή και προοδευτική μια κίνηση βαθύτατα φοβική και συντηρητική. 


Ο λαϊκισμός, οι υπερβολές, πολλά ψέματα και η ψευδαίσθηση μεγαλείου χάρισαν τη νίκη στο Brexit, μιας και μίλησε στην καρδιά του μέσου εθνικιστή που θεωρεί ότι η χώρα του είναι η καλύτερη στον κόσμο και πως δεν πρέπει να σκύβει το κεφάλι σε κανέναν ξένο. Δικαίωμα τής αγαπημένης μου χώρας μετά την Ελλάδα είναι το αν θα ανήκει σε μια Ένωση ή όχι, και αφού αποφάσισε να μην ανήκει, στο καλό.

Όμως οι ενθουσιώδεις δηλώσεις του Φαράτζ μού κάθισαν στον λαιμό:

 

«Σήμερα είναι η δική μας Μέρα της Ανεξαρτησίας! Η χώρα μας είναι πάλι Ανεξάρτητη!» κραύγασε. Και συμφωνούν σχεδόν όλοι οι ψηφοφόροι του Brexit. 

 

Ζώντας στην Ελλάδα, μια χώρα που σε μεγάλο βαθμό έχει πραγματικά απολέσει την εθνική της κυριαρχία, δεν μπόρεσα να μη σκεφτώ πόσο υπερβολικές ήταν τέτοιες λέξεις, από κάποιους τόσο ευνοημένους. Με όσα ακούστηκαν -τα περισσότερα λανθασμένα- τον τελευταίο καιρό, θα πίστευε κανείς ότι η καημένη η Βρετανία ήταν υποδουλωμένη χωρίς τη θέλησή της από φοβερούς κατακτητές που ρύθμιζαν την καθημερινότητά της ως άλλοι δικτάτορες.

Ποια; Η Βρετανία που ακόμη και στην Ένωση είχε ειδικό καθεστώς. Που επέλεξε να κρατήσει το δικό της νόμισμα, που διαπραγματεύτηκε πρόσφατα ακόμα πιο ευνοϊκούς όρους ώστε να μην περιορίζεται σε τίποτα ουσιαστικό απ' την Ευρώπη.

Η Βρετανία, το αυτόνομο κυρίαρχο κράτος που κατά καιρούς είχε πάμπολλες αποικίες και κατακτήσεις και υποδούλωσε πολλούς λαούς σε όλο τον κόσμο (πολλοί ακόμα έχουν τη Βασίλισσα των Βρετανών ως ανώτατο άρχοντα!), μας το έπαιζε θιγμένος σκλάβος της ΕΕ που πάσχιζε να αποτινάξει το ζυγό και είναι επιτέλους λεύτερη. Νομίζουν ότι δεν είχαν ανεξαρτησία; Ας ρωτήσουν λίγο μερικές απ' τις αποικίες τους τι σημαίνει να χάνεις την εθνική σου κυριαρχία. 

 

Η αυτόνομη και κυρίαρχη Βρετανία, που κατά καιρούς είχε πάμπολλες αποικίες και κατακτήσεις και υποδούλωσε πολλούς λαούς σε όλο τον κόσμο μας το έπαιζε υποδουλωμένο θύμα της ΕΕ που πάσχιζε για Ανεξαρτησία...

Η έμφαση στην «ανεξαρτησία» με την πομπώδη έννοια που της προσδίδει ο Φαράτζ- λες και μέχρι τώρα δεν είχαν δικό τους κυρίαρχο κράτος αλλά ήταν υποδουλωμένη αποικία- είναι προσβλητική σε όσους όντως παλεύουν για την ανεξαρτησία τους. Και, επίσης, είναι προσβλητική και σε όσους έχασαν κατά καιρούς τη δική τους ανεξαρτησία εξαιτίας της ίδιας της Βρετανίας.

19

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ