Ταυτιζομαι απολυτως. Νιωθω σα ξενη μεσα στην ιδια μου την οικογενεια. Ποτε δε με καταλαβαν και ουτε προκειται. Οταν με βλεπει η μανα μου νταουν με ρωταει τι εχω,εινα αργα πλεον να της ανοιχτω. Δε με καταλαβε τοσα χρονια.Καταθλιψη δεν ξερω αν εχω δεν εχω παει ποτε σε ψυχολογο. Αν εχω μπορει να ειναι ηπιας μορφης. Φοβαμαι να παω να το ψαξω γιατι δε θελω να παρω επιβαρυνω τον οργανισμο μου χε χαπια.Παντα τη δυναμη απο τον εαυτο μου την εβρισκα αν και εχω κουραστει να απογοητευομαι ξανα και ξανα απο ανρπωπους.Δεν υπαρχει ενθουσισμος πια.Παλευω να μην αφησω τον εαυτο μου. Ειναι φορες που θελω μονο να κοιμαμαι για να μη σκεφτομαι, αλλα γινεται η ζωη προχωραει και εγω ειμαι ζωντανη.Συγνωμη που αυτα που διαβασατε δεν ειναι ευχαριστα. Ποτε δε μου αρεσε να μεταδιδω στους τριτους τη νταουνιλα μου.
3.7.2016 | 15:34
ειμαι περισσότερο δυνατη απο οσο νομίζετε!
Οι δικοί μου μου λένε συνέχεια πως δεν έχω θάρρος και ότι φοβάμαι ακόμα και την σκιά μου και ότι πρέπει να πάρω λίγο ζωντάνια γιατί πλέον είμαι μεγάλη κοπελα.ναι κάπως έτσι είμαι αλλα το πόση δύναμη κρύβεται μέσα μου εγώ το ξέρω..εχω περάσει πολλά άσχημα χωρίς να το πω και να το δείξω σε κανέναν,πάντα πάλευα μονη μου και επερνα δυναμη από τον εαυτό μου..καλα να μην μας γνωρίζουν οι ξένοι αλλα και η ίδια μας η οικογένεια;πέρασα βαρια καταθληψη τρέχοντας μονη μου στους ψυχολόγους και δε κατάλαβε κάνει τίποτα γιατι μπροστά τους έκανα τον καραγκιοζη και το ξεπέρασα και θα μου μιλήσουν για δυναμη και θάρρος;θέλει ψυχή μέσα σου να λιώνεις από θλίψη και ταυτόχρονα να γελάς
1
