Ο κ. Κουράκης πρότεινε χτες τον διαχωρισμό εκκλησίας κράτους (όπως έχει συμβεί σε όλα τα κράτη της Ευρωπαικής ένωσης, πλήν του Ηνωμένου Βασιλείου, της Μάλτας, της Δανίας και της Ελλάδας). Εάν αυτό δεν είναι ακόμα εφικτό, λέει, να φορολογούμε τους πιστούς για τους μισθούς των κληρικών.
Προσωπικά πιστεύω ότι η εθελοντική φορολόγηση δεν είναι δίκαιο μέτρο, αν και θα ήταν μια αρχή. Ιδανικά οι πιστοί πολίτες πρέπει να χρηματοδοτούν μόνοι τους με δωρεές την εκκλησία. Το κράτος δεν έχει καμία δουλειά να μαζεύει αυτές τις δωρεές.
Όμως έμεινα έκπληκτος με τις αντιδράσεις.
Η Νέα Δημοκρατία απάντησε ότι αυτό θα συνιστούσε «επιβολή ειδικού φόρου» για το σύνολο του πληθυσμού, μιας και οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι ξεπερνούν το 90% στην Ελλάδα. Έπειτα χαρακτηρίζει την πρόταση αντίστοιχη σταλινικών και απολυταρχικών καθεστώτων, μιας και θα φορολογηθούν κατ’ αποκλειστικότητα οι Χριστιανοί.
Στα social media παρατήρησα αρκετούς χρήστες να υποστηρίζουν ότι με αυτή τη λογική θα έπρεπε να μπορούμε να επιλέγουμε, αν θα συνεισφέρουμε στην χρηματοδότηση των κομμάτων, το δημόσιο σχολείο (εφόσον στέλνουμε τα παιδιά μας σε ιδιωτικό), την περίθαλψη κ.ο.κ.
Καταρχήν, η επιβολή ειδικού φόρου θα σήμαινε και μείωση του φόρου που πληρώνουμε όλοι, πιστοί και μη, για την εκκλησία, ώστε να γίνει σωστότερη αναδιανομή του τέλους σε αυτούς που δηλώνουν πρόθυμοι να συνεισφέρουν στην μισθοδοσία των κληρικών.
Έμεινα έκπληκτος επίσης ακούγοντας το «φιλοευρωπαικό» κόμμα του «κοινωνικού φιλελευθερισμού» να ταυτίζει την προσπάθεια εκκοσμίκευσης του κράτους με το κύνηγι των πιστών στα σταλινικά καθεστώτα. Φαίνεται πως το «είσαι σταλινικός» είναι το καινούριο «εισαι φασίστας» που άκουν όλοι οι μη αριστεροί απο κάποιους δογματικούς τόσα χρόνια.
Παραπέμπουν στον Στάλιν και οι αντίστοιχες θέσεις του κυβερνητικού εταίρου κ. Κουβέλη που δηλώνει οτι «η μισθοδοσία των ιερέων καμίας εκκλησίας δεν μπορεί να βαραίνει τον κρατικό προϋπολογισμό»; Απο πότε η αποσύνδεση κράτους - εκκλησίας είναι συνώνυμη της Ε.Σ.Σ.Δ. και όχι του Διαφωτισμού;
Στη Δανία, το Σύνταγμα αναφέρει ότι :
«Κανένας δεν υποχρεώνεται να συμβάλει προσωπικά σε οποιαδήποτε μορφή θρησκείας εκτός απο τη δική του. [...] Η Εκκλησία της Δανίας λαμβάνει επιδοτήσεις πέρα απο τον φόρο της εκκλησίας που πληρώνεται απο τα μέλη της»
Δηλαδή οι πιστοί χρηματοδοτούν την εκκλησία με τον «εκκλησιαστικό φόρο» και από εκεί και πέρα συμπληρώνει το κράτος με κάποιες επιδοτήσεις.
Αντίστοιχες ρυθμίσεις ισχύουν και στη Γερμανία, όπου οι πιστοί συνεισφέρουν με ειδικό φόρο στο 70% των εσόδων της εκκλησίας, στην Αυστρία, τη Φινλανδία και αλλού. Στην Ιταλία μάλιστα οι πιστοί έχουν δικαίωμα να διαλέξουν ανάμεσα σε διαφορετικά θρησκευτικά ιδρύματα και ο φόρος αντιστοιχεί στο 0.8% του συνολικού εισοδήματος.
Τέλος, το επιχείρημα που μπλέκει τον εκκλησιαστικό φόρο με την επιλεκτική φορολόγηση υπέρ της χρηματοδότησης των κομμάτων, της παιδείας ή της υγείας, το αποδίδω στη βαθιά ριζωμένη πεποίθηση του Έλληνα ότι η εκκλησία είναι ένας «εθνικός» θεσμός, εξίσου σημαντικός με το πολίτευμα, το κοινωνικό κράτος ή την εκπαίδευση για την κοινωνική συνοχή.
Όχι, δεν μπορείς να επιλέγεις αν θα συνεισφέρεις, στο σύστημα υγείας και στην εκπαίδευση. Η ευελιξία στην εισφορά και η συνύπαρξη του ιδιωτικού τομέα είναι άλλη συζήτηση, αλλά η καθολική συμβολή είναι προυπόθεση του κοινωνικού συμβολαίου και της κοινωνικής ειρήνης. Επίσης η χρηματοδότηση των κομμάτων κατανέμεται με βάση την εκλογική τους επιρροή.
Η θρησκεία είναι κάτι βαθιά προσωπικό και η εκκλησία είναι ένας φορέας που οργανώνει τους πιστούς. Δεν απολαμβάνουμε εμείς οι μη Χριστιανοί κάποιο απο τα προνόμια που απολαμβάνουν οι πιστοί. Και είμαστε και εμείς Ελληνες πολίτες, μέλη αυτής της κοινωνίας.
Υ.Γ. Και ο κ. Στουρνάρας είναι σταλινικός;
σχόλια