Δεν είναι καινούριο ότι μετά από χρόνια στα catwalks διάσημα μοντέλα έχουν πολλά να αποκαλύψουν για τον κόσμο της μόδας και τις περισσότερες φορές φυσικά το κάνουν μέσα από ένα βιβλίο. Πλέον, όμως, οι συγγραφικές αναζητήσεις φαίνεται ότι έχουν μετατραπεί σε κάτι που μοιάζει με επιδημία και απειλεί να μολύνει τον πλανήτη του στιλ με λίγη διανόηση παραπάνω, όπως επισημαίνεται και σε σχετικό άρθρο του Guardian.
Αυτή η τάση, κατά το ίδιο ρεπορτάζ τρέφεται από την τριβή που εδώ και καιρό έχουν αποκτήσει τα μοντέλα με το να βάζουν ευφάνταστες λεζάντες στις φωτογραφίες τους στο Instagram και εκτός από selfies και στιγμιότυπα από φωτογραφίσεις και editorial μόδας, να μοιράζονται και πιο προσωπικές σκέψεις, που όπως είναι φυσικό αυξάνουν τους followers τους, δημιουργούν μια πιο προσωπική σχέση και τους βάζουν στη διαδικασία να πιάσουν χαρτί και μολύβι.
Η Naomi Campbell μόλις είχε εκδώσει το πρώτο της βιβλίο και τότε ήθελε να το διαφημίζει ως μία "χαριτωμένη ιστορία". Όταν, μάλιστα, τη ρωτούσαν πώς και αποφάσισε να αναζητήσει τη συγγραφέα μέσα της το κακό κορίτσι της πασαρέλας συνήθιζε με μία κάποια έπαρση (και με τις στοίβες των βιβλίων της από δίπλα) να λέει ότι το έκανε μόνο και μόνο για να αποδείξει στους δημοσιογράφους ότι δεν ήταν τόσο στρίγγλα όσο ήθελαν να την περιγράφουν στις tabloids εφημερίδες.
Τελευταίος σε αυτό το στρατόπεδο μοντέλων - συγγραφέων προσχώρησε ο Lucky Blue Smith, μοντέλο και διάσημη περσόνα του Instagram, ο οποίος αποφάσισε -όπως ανακοίνωσε - να ξεκινήσει το πρώτο του βιβλίο με συμβουλές προς εφήβους και σκέψεις για τα άγχη και την πίεση που υφίσταται στη σύγχρονη εποχή η πιο τρυφερή ηλικία του ανθρώπου.
Φυσικά ούτε λόγος για το ότι ένα από αυτά τα άγχη είναι ξεκάθαρη η εξωτερική εμφάνιση και τα αψεγάδιαστα πρότυπα που λανσάρει η βιομηχανία της μόδας, γιατί απλώς δεν είναι αυτό το θέμα. Το θέμα είναι ότι ο Lucky Blue Smith έρχεται να προστεθεί στη μακρά λίστα μοντέλων που το προηγούμενο διάστημα τύπωσαν τις σκέψεις τους και αμείφθηκαν πολύ καλά γι' αυτό, φέρνοντας και αντίστοιχη κερδοφορία και στους εκδοτικούς οίκους που επέλεξαν να τους χρίσουν συγγραφείς.
Πρώτη την πόρτα προς τη συγγραφική καριέρα είχε ανοίξει η Sophie Dahl. Plus - size μοντέλο σε μια δεκαετία - τα 90s- που προέβαλε το heroin-chic έκανε σχεδόν τα πάντα: φωτογραφήθηκε γυμνή για το άρωμα "Opium" του Yves Saint Laurent, γύρισε πάρτι και ντεφιλέ όσο καμία και όταν αποφάσισε να γράψει ένα μυθιστόρημα εμπνευσμένο από τη σχέση της με τον Mick Jagger, οι εκδοτικοί οίκοι κάτι είχαν να κερδίσουν από αυτό που οι κριτικοί χαρακτήρισαν "παραμυθάκι". Μετά το γύρισε στις εικονογραφήσεις και μετά ξέχασε ότι για καιρό κυνήγησε καριέρα συγγραφέα και άρχισε να προωθεί τον εαυτό της ως... chef.
Ομοίως, το 1994 ήταν ένα έτος ορόσημο για τη μαύρη γαζέλα της πασαρέλας. Η Naomi Campbell μόλις είχε εκδώσει το πρώτο της βιβλίο και τότε αγαπούσε να το διαφημίζει ως μία "χαριτωμένη ιστορία". Όταν, μάλιστα, τη ρωτούσα πώς και αποφάσισε να αναζητήσει τη συγγραφέα μέσα της το κακό κορίτσι της πασαρέλας συνήθιζε με μία κάποια έπαρση (και με τις στοίβες των βιβλίων της από δίπλα) να λέει ότι το έκανε μόνο και μόνο για να αποδείξει στους δημοσιογράφους ότι δεν ήταν τόσο στρίγγλα όσο ήθελαν να την περιγράφουν στις tabloids εφημερίδες. Φυσικά, πολλά γράφτηκαν τότε για το αν το μοντέλο είχε τέτοιου είδους ικανότητες, μέχρι που η ίδια παραδέχθηκε ότι δεν είχε τον χρόνο για να κάτσει να γράψει ένα βιβλίο. Η επόμενη προσπάθεια της ήταν κάτι πιο... κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της, μία εκδοτική ρετροσπεκτίβα με τις καλύτερες φωτογραφίες της από το θορυβώδες πέρασμα της από τον χώρο της μόδας. Τουλάχιστον, έστω και υπό πίεση υπήρξε ειλικρινής.
Yπάρχει, βέβαια και η περίπτωση της πολυάσχολης Tyra Banks, του πρώτου μαύρου μοντέλου που κατάφερε να χωρέσει στο εξώφυλλο του GQ. Ήταν επίσης και το πρώτο μοντέλο που κατάφερε να γράψει μία τριλογία, ένα saga για την ακρίβεια, που δεν ήταν παρά οι περιπέτειες ενός μοντέλου σε έναν κόσμο επιστημονικής φαντασίας. Η... τριλογία ό,τι πούλησε και ό,τι κέρδη απέφερε στον εκδοτικό οίκο που είχε τη γενναιότητα να την εκδώσει, το πούλησε δια της δυσφήμισης. "Είμαι σίγουρος ότι αυτό είναι το χειρότερο πράγμα που έχω διαβάσει", ανέφερε μεταξύ άλλων καθόλου κολακευτικών για το συγγραφικό τάλαντο της Banks μία από τις κριτικές που φιγουράριζε εκείνη την εποχή στις λίστες της Amazon.
Τελευταία στη λίστα των επίδοξων μοντέλων - συγγραφέων, η νικήτρια του βρετανικού Next Top Model, Abbey Clancy. To μοντέλο, νωρίτερα μέσα στο έτος έγραψε ένα μυθιστόρημα για μία νεαρή φιλόδοξη τραγουδίστρια που προσπαθεί να χωθεί στη μουσική βιομηχανία. Από τις περιγραφές της πρωταγωνίστριας που έμοιαζε πολύ σ' εκείνην, οι κριτικοί - όσοι άντεξαν να ασχοληθούν - υπέθεσαν ότι γράφει για τις δικές της προσπάθειες στον χώρο της μόδας. Μικρό το κακό σχολίασαν, με την ίδια να παραδέχεται λίγο καιρό μετά, ότι δεν το έγραψε ολομόναχη το μυθιστόρημα, αλλά είχε και λίγη βοήθεια από ανθρώπους που κάτι περισσότερο γνώριζαν.
Όπως επισημαίνεται στο συγκεκριμένο άρθρο του Guardian δεν φοβάται κανείς τη συγγραφική καριέρα αυτών των γυναικών, δεν απειλούνται τα γράμματα, τελοσπάντων, και η λογοτεχνία αξιώσεων από τέτοιες απόπειρες. Ωστόσο, η τάση του να καταφεύγουν στις εκδόσεις, ως κίνηση έξτρα κέρδους στο pick της καριέρας τους (και φυσικά η προθυμία των εκδοτικών οίκων να προχωρήσουν σε εκδόσεις ακριβώς σε αυτό το pick, γνωρίζοντας τα έσοδα που θα ακολουθήσουν, ειδικά σε κάποιες σούπερ διάσημες περιπτώσεις) παρουσιάζεται πιο αυξημένη από ποτέ, τη στιγμή που αρκετοί νέοι και ταλαντούχοι συγγραφείς περιμένουν ένα πράσινο φως για να δουν το πρώτο τους βιβλίο να εκδίδεται. Το λες και άδικο...
Με στοιχεία από τον Guardian
