Αγαπητή καταλαβαίνω τους προβληματισμούς σου μιας και είμαστε περίπου τα ίδια στην ηλικία ( εγώ 31 που ευτυχώς μοιάζω για 26 και παρηγοριέμαι ), είμαι άνεργη 6 χρόνια παρακαλώ ( εδώ να δεις που έχω νεύρα ), αλλά ευτυχώς έχω σχέση ( αρραβωνιασμένη αλλά σε απόσταση δυστυχώς ). Να σου πω την αλήθεια δεν είμαι και γω πολύ ευχαριστημένη από τη ζωή μου, είμαι πολύ στεναχωρεμένη επειδή ναι μεν βρήκα τον άνθρωπό μου που αγαπιόμαστε και δεν αναλώθηκα σε σχέσεις να με φθείρουν ( ο πρώτος μου και ο τελευταίος), αλλά με λυπεί πολύ το γεγονός που δεν προχωρά παρακάτω η ζωή μας λόγω έλλειψης χρημάτων. Ο χρόνος περνά και χάνουμε στιγμές που θα ήμασταν μαζί και είμαστε μακριά :(. Δηλαδή θα μου πεις για τι αναφέρω τα προσωπικά μου, απλώς θέλω να σου πω με το δικό μου παράδειγμα ότι δεν σημαίνει ότι και αν έχεις δεσμό δεν έχεις άλλους προβληματισμούς. Για παράδειγμα αναφέρεις πως έχεις δικό σου σπίτι για να μείνεις με τον άνθρωπο που θα παντρευτείς, εγώ όμως θα νοικιάσω όταν έρθει η ώρα γιατί το σπίτι της προίκας μου είναι μια οικοδομή που θέλει χρήματα για να γίνει. Πού θα τα βρω άραγε? Θα περιμένω το τζόκερ να κερδίσω ή το σκρατς :p. Η αλήθεια είναι πως μετά τα 28 χτυπάνε τα γυναικείας μας καμπανάκια για γάμους και παιδιά, ζηλεύουμε όταν ακούμε πως κάποιοι παντρεύτηκαν, έχουν ή περιμένουν παιδί αλλά δεν πρέπει κανονικά. Προσπαθώ να απορρίπτω τέτοιες σκέψεις. Και μένα η ξαδέρφη μου είναι 41 και θα παντρευτεί φέτος. Η αλήθεια είναι πως άργησε, αλλά τι να κάνουμε τώρα? Κάποιοι παντρεύονται νωρίς και κάποιοι αργά. Εύχομαι να μην αργήσουμε εγώ, εσύ και όποιος το επιθυμεί. Αλλα ένα μυστικό που μου είπε μια ψυχολόγος ( μιας και αυτό ήθελα να σπουδάσω ) το καλό είναι να καλοπαντρευτείς. Να μην παρασυρθείς από το τι κάνουν οι άλλοι, να μην παντρευτείς για να λες απλά ότι παντρεύτηκες αλλά όταν νιώσεις αμοιβαία αισθήματα. Καλή τύχη σε όλους και όλες μας...
16.8.2016 | 10:56
....
Μόνη μου και άνεργη, κοντά στα 30. Θεωρούμαι ότι είμαι σε μια ηλικία γάμου και πολλοί συγγενείς ή ακόμα και απλοί γνωστοί θέλουν να μου γνωρίσουν παλικάρια για να παντρευτώ, χωρίς όμως να τους έχω ζητήσει κάτι τέτοιο. Πολλοί δε, το κάνουν με το σκεπτικό πως μιας και έχω δικό μου σπίτι ο γαμπρός θα μείνει στο δικό μου και το λένε ξεκάθαρα και κάπου εκεί σκέφτεσαι αν το προξενιό θέλει εμένα σαν γυναίκα ή την σίγουρη κατοικία.Πριν λίγο η μάνα μου μου είπε ότι πρέπει και εγω να παντρευτώ γιατί τα χρόνια περνάνε και θα μείνω μόνη μου και ότι θα κοιτάνε τις μικρότερες και το τι άκουσε δεν λέγεται:τι το ότι δεν είμαι 60 χρονών για να φοβάται ότι έμεινα μόνη μου, τι το ότι δεν θα κάνω κάποιον γάμο λόγω μοναξιάς και να ψάχνομαι ταυτόχρονα για να βρω αυτό που θέλω, τι το ότι σαν μάνα πρέπει να λέει να είμαι καλά και ευτυχισμένη και αυτό δεν σημαίνει ότι θα γίνει σίγουρα με το αν παντρευτώ. Είναι και μια θεία της μάνας μου που έχει μια κόρη ηλικίας 43-44 ανύπαντρη και όποτε βλέπει την μάνα μου της λέει ότι έμεινε μόνη της η κόρη της και ότι όταν ήταν μικρότερη έπρεπε να παντρευόταν τον οποιονδήποτε για να μην είναι μόνη της, και επηρεάζεται και η δικιά μου.Βγαίνω ραντεβού, γνωρίζω άνδρες αλλά με κανέναν δεν έχει φτάσει στο σημείο για κάτι πιο σοβαρό. Δεν σας κρύβω όμως το γεγονός ότι έχω ψιλοαγχωθεί για το τι θα γίνει στο μέλλον, για το αν θα βρω κάποιον άνδρα που θα έχουμε αμοιβαία συναισθήματα και δεν θα είμαστε μαζί για να λέμε ότι παντρευτήκαμε αλλά και λόγω μοναξιάς. Από την άλλη, μερικές-οί θα πείτε ότι δεν είναι κακό να γνωρίζεις ανθρώπους μέσω προξενιού(ξέρετε τα προξενιά που πηγαίνει όλη η οικογένεια και όχι μέσω φίλων που γίνονται γνωριμίες και όπου βγει), αλλά όσους μου έχουν πει με αυτόν τον τρόπο, μιας και ήξερα τα παιδιά αυτά, δεν μου άρεσαν και έτσι δεν ξεκίναγα ούτε καν για καφέ. Έχω και μια τρελή εμπειρία όπου συγγενής 45 χρονών ήθελε να μου γνωρίσει έναν ξάδερφό του στην ηλικία μου και δέχτηκα να τον γνωρίσω και να τον δω, όταν αρνήθηκα για κάτι παραπάνω μετά όποτε με έβλεπε στον δρόμο μου το έλεγε ξανά και ξανά ότι δεν έκανα κάτι με τον ξάδερφό του… 45 χρονών άνθρωπος που παντρεύτηκε την γυναίκα του μετά από δεσμό πολλών χρόνων από εφηβική ηλικία άρα την ήθελε και πίεζε εμένα να κάνω κάτι με κάποιον που δεν μου άρεσε, άρα φανταστείτε τι θα λένε οι 70-75χρονοι και πως θα με πιέζουν με το αν δω κάποιον ‘’γαμπρό’’ και τον απορρίψω!Τέλος πάντων, το θέμα είναι ότι μαζί με την ανεργία και τον μικρό κύκλο γνωστών, σκέφτομαι μήπως όντως μείνω μόνη μου.Κάπου είχα διαβάσει το εξής: ο έρωτας κυκλοφορεί παντού και πάντα όλες τις ώρες και σε όλα τα σημεία(ακόμα και στον δρόμο, σε σούπερ μάρκετ, στην στάση), αλλά το θέμα είναι να τον αντιληφθείς εγκαίρως.
3
