Με μάλλον ξινό και τσαμπουκαλεμένο ύφος, η Γελένα Ισινμπάγιεβα πήγε στο Ρίο όχι για να αγωνιστεί, αλλά για να εκδικηθεί όσους δεν επέτρεψαν στην ίδια και τη ρωσική ομάδα του στίβου να αγωνιστούν.
Έδωσε μια αυστηρή συνέντευξη τύπου, κατηγόρησε την IAAF -«Ο Θεός θα τους κρίνει», είπε-, και λέγοντας ότι οι κατηγορίες για οργανωμένη κρατική, ρωσική επιχείρηση ντόπινγκ δεν έχουν αποδειχθεί επαρκώς. (Είναι βέβαια η προσωπική της άποψη, όμως ελάχιστοι απ' αυτούς που ερέυνησαν τα στοιχεία θα συμφωνούσαν μαζί της.)
Στο τέλος ανακοίνωσε και πως αποσύρεται απ' την ενεργό δράση.
Αυτό που έκανε όμως περισσότερη εντύπωση ήταν οι μάλλον μικροπρεπείς δηλώσεις της για τις συναθλήτριές της. Λίγες ώρες πριν τον τελικό, στον οποίο η Κ. Στεφανίδη κέρδισε το Χρυσό Μετάλλιο, η Ισινμπάγιεβα δήλωσε:
«Είμαι πεπεισμένη πως [αν με άφηναν να αγωνιστώ] θα νικούσα, όλα το έδειχναν αυτό. Όταν τα κορίτσια θα πηδήξουν απόψε χωρίς εμένα, πιστεύετε ότι θα είναι ειλικρινείς; Αν δείτε τη μεγάλη εικόνα θα καταλάβετε πως όταν αγωνίζεσαι χωρίς την Ισινμπάγιεβα δεν πρόκειται να κερδίσεις κανονικό χρυσό μετάλλιο.»
Και συμπλήρωσε πως όποια και να κέρδιζε «σίγουρα θα νιώσει πως δεν κέρδισε στ' αλήθεια ακριβώς το χρυσό, γιατί ο νούμερο ένα στόχος της θα ήταν να κερδίσει την Ισινμπάγιεβα.»
«Όταν αγωνίζεσαι χωρίς την Ισινμπάγιεβα», είπε η ίδια, «δεν πρόκειται να κερδίσεις κανονικό χρυσό μετάλλιο. Όποια και να κέρδιζε σίγουρα θα νιώσει πως δεν κέρδισε ακριβώς το χρυσό...»
Αν το δούμε ψυχρά και αντικειμενικά μάλλον έχει δίκιο. Στις 2 Ιουνίου, στην πρώτη της εμφάνιση μετά από τρία χρόνια αποχής (η γέννηση της κόρης της την είχε κρατήσει μακριά απ' τα γήπεδα) πέρασε με άνεση τα 4.90 μέτρα. Η ίδια και το προπονητικό της τιμ είναι σχεδόν βέβαιοι πως στο Ρίο θα περνούσε τα 5.10μ, τέσσερα εκατοστά παραπάνω απ' το δικό της παγκόσμιο ρεκόρ και πολύ πιο πάνω απ' το φετινό ρεκόρ του 4.92μ της Αμερικανίδας Sandi Morris.
Να υπενθυμίσουμε πως η Κατερίνα Στεφανίδηκατάφερε να πηδήξει τα 4.85μ (αλλά όχι τα 4.90μ) και έτσι πήρε το χρυσό μετάλλιο. Γνώστες του αθλήματος θεωρούν δεδομένο πως, εκτός αν συνέβαινε κάποια μεγάλη αναποδιά, η Ισινμπάγιεβα θα έπαιρνε με άνεση το χρυσό αν της είχε επιτραπεί να αγωνιστεί.
Παρ' όλα αυτά, δείχνει μεγάλη υπεροψία και κακοπροαίρετη διάθεση το να βγαίνει λίγο πριν τον τελικό μια αθλήτρια και με αλαζονικό τρόπο να απαξιώνει εκ των προτέρων τις υπόλοιπες. Κυρίως όταν βασίζεται σε εικασίες που, παρότι μοιάζουν πιθανές, ποτέ δεν θα τεσταριστούν στην πράξη.
Είναι άλλο, πιστεύω, να πουν οι ειδικοί ή οι θεατές «Μπράβο στην νικήτρια, αλλά αν αγωνιζόταν κι η Ισινμπάγιεβα εκείνη θα κέρδιζε» κι άλλο να το λέει και να το ξαναλέει, με ύφος, η ίδια. Το ότι μάλιστα μιλούσε για τον εαυτό της σε τρίτο πρόσωπο ("όταν αγωνίζεσαι χωρίς την Ισινμπάγιεβα δεν πρόκειται να κερδίσεις κανονικό χρυσό μετάλλιο", "νούμερο ένα στόχος τους θα ήταν να κερδίσουν την Ισινμπάγιεβα") θύμιζε περισσότερο πικρόχολη ψωνισμένη σταρ του σινεμά, παρά αθλήτρια που πιστεύει στο Ολυμπιακό Ιδεώδες και την αλληλεγγύη μεταξύ των αθλητών.
Μπορεί να έχεις σε ένα βαθμό δίκιο σ' αυτό που λες, και ταυτόχρονα να το χάνεις εντελώς λόγω του τρόπου σου ή του τάιμινγκ; Ναι κι αυτό, κατά τη γνώμη μου, συνέβη στην Ρωσίδα αθλήτρια, που η αναξιοπρέπειά της είναι το λιγότερο απογοητευτική. Παραμένει βέβαια η σπουδαιότερη αθλήτρια του επί κοντώ στην Ιστορία, αλλά ο τρόπος που αποχώρησε (προσπαθώντας κακόβουλα να καταστρέψει το πάρτι και για όλους τους άλλους) την αδικεί πραγματικά.
Με δυο λόγια, καλό θα ήταν να πάρει μερικά μαθήματα αθλητικού ήθους από τον Σπύρο Γιαννιώτη.
σχόλια