ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα σε όλα τα μέλη!Παρακαλώ όσο γίνεται περισσότεροι, να διαβάσουν και να με συμβουλεύσουν για όσα θα σας περιγράψω, διότι αυτό το θέμα είναι πολύ σημαντικό για εμένα και με έχει προβληματίσει πολύ αυτόν τον καιρό.Δε θέλω να έχει επίδραση στην οικογένεια μου ή στην τελευταία σχολική χρονια που θα έρθει.Θέλω η ψυχολογία μου να είναι καλή σε γενικές γραμμές φέτος για αυτό θέλω να μαζέψω όσο περισσότερες γνώμες μπορώ.
Λοιπόν,καταρχήν είμαι η Ντένια ετών 17 από Κρήτη.Από την περσυνή σχολική χρονιά είχα κολλήσει με ένα αγόρι,τον Π.Αυτός μου είχε στείλει πρώτος,καθώς είχε κολλήσει μαζί μου.Τα φτιάξαμε αφού,ένοιωσα κ εγώ μια έλξη που εξελήχθικε σε έναν πολύ μεγάλο έρωτα.Με τον Π. ήμουν για περίπου 5 μήνες αν εξαιρέσεις τα μικρά σύντομα "διαλειμματάκια" που κάναμε,τα οποία διαρκούσαν για 1-3 μέρες..(ξέρετε,ανωριμότητες).Τέλος πάντων τον Ιούλιο εμείς χωρίσαμε,ήταν πολύ επώδυνο,ο πόνος μου μεγάλος,έφτασα σε σημείο να αυτοτραυματίζομαι πάνω στα κλάματα μου.Έκλαιγα για τουλάχιστον 2-3 ώρες την ημέρα κατ' εξακολούθηση έναν ολόκληρο μήνα.Καθημερινά τον βομβάρδιζα με μυνήματα τύπου "δε μπορώ χωρίς εσένα" κ τα σχετικά.Δεν τον συγκινούσε τπτ από αυτά,με ξεφορτονόταν με σύντομες απαντήσεις όπως οκ,ντάξει και αυτά τα σπαστικά ΧΕΡΑΚΙΑ του fb (πολλές θα ταυτίζεστε με αυτά)..πρέπει κάποτε να τα καταργήσουν γτ κλείνουν σπίτιααα!Τέλος πάντως.Δε με άντεχε έτσι που έκανα.Ούτε εγώ θα με άντεχα.Απαξιωνόταν μαζί μου και μέρα με την μέρα όλο και αγρίευε, και αυτός και οι απαντήσεις του.Αρχικά με έγραφε,μετά άρχισε να μ λέει για μια άλλη κοπέλα και ότι έχει κολλήσει μαζί της και δεν μπορεί να κάνρι κάτι,αλλά η αλήθεια είναι ότι είχα κλάψει τόσο μέχρι εκείνη τη μέρα που με το να μ πει αυτό δε μ έβγαιναν δάκρυα..μετά απλά ήθελα να τον σκυλοβρίζω και να βγάζω τα απωθημένα μου.Όσο ξέσπαγα πάνω του τα νεύρα μου τόσο πιο καλά ένοιωθα μέσα μου..έλα όμως που είναι κι αυτός άντρας..και μάλλον είχα παρατραβίξει το σχοινί σε μια φάση..οπότε άρχισε και αυτός να αντιδρά..όπως εκεινος λοιπόν σπάστικε π τον έβριζα,έτσι κ εγώ όταν αντέδρασε "γυρνόντας μου πίσω τις βρισιές"τον συχάθικα..οπότε με λίγα λόγια όταν είδα τον πραγματικό εαυτό του άρχισα κάπως να τον ξεπερνάω.Αυτή τη στιγμή δεν τον έχω ανάγκη.Απλά στεναχωριέμαι και αναπολώ τις στιγμές μας που πέρασαν.Αλλά μπορώ επιτέλους να πω ότι δεν τον θέλω πια.Είχα όμως μια μεγάλη ανάγκη.Να τον κάνω να ζηλέψει.Όλες θα έχουμε περάσει από το στάδιο "εκδίκηση".Όπως ζήλεψα κ εγώ εκείνη π ήθελε,έτσι ήθελα όχι να ζηλέψει,αλλά να με προσέξει κ αυτός ότι και καλά "κοίτα με,σε ξεπέρασα κ άντε γεια".Σας είπα,δεν έκλαψα.Μα ότι ζήλεψα, ζήλεψα.Λοιπόν εγώ βρίκα τον κατάλληλο για εμένα.Για αρχή δεν έψαχνα να ερωτευτώ κάποιον.Έψαχνα ένα αγόρι για να έχω δίπλα μου και να με προσέξει ο Π.Έλα όμως που ερωτέυτικα.Αυτό είναι το θέμα.Καθώς έψαχνα βρίκα κάποιον που δε περίμενα ποτέ ότι θα νοιώσω έτσι.Είναι ένα πολύ ωραίο αγόρι που είχα απλά φίλο στο fb και που δεν του έιχα δώσει ποτέ κάποια ιδιαίτερη σημασία.Απλά λόγω της εξερεύνησης μου αυτής τον έψαξα καλά και μπορώ να πω ότι τον θέλω πάρα πολύ.Ξέρω πως πολλοί από εσάς θα μου πείτε ότι δεν ήταν σωστό που ήθελα να χρησιμοποιήσω κάποιον.Αλλά ευτυχώς δε το έκανα και ερωτεύτικα στ'αλήθεια.Το θέμα μου δεν είναι αυτό όμως.Το θέμα είναι πως αυτός έχει κορίτσι.Περιμένω να χωρίσει τώρα γτ ξέρω πως αργά ή γρήγορα θα γίνει κι αυτό γιατί από πηγές ανακάλυψα ότι δεν τα πάνε καλά.Οπότε θέλω να ρωτήσω:Πως θα τον πλησιάσω;-αφότου χωρίσει τελικά-.Έχω σκοπό όταν χωρίσει να του στέιλω..αλλά αν με απορρίψει;Δεν αντέχω άλλη απόρριψη.Σύμφωνα με φίλες μου έχω τις προδιαγραφές των κοριτσιών που του αρέσουν πάνω-κάτω αλλά δεν ξέρω.Τον θέλω.Είναι ο κατάλληλος που θα μου γεμίσει το κενό.Αγάπη χρειάζομαι.Αυτόν χρειάζομαι.Τι να κάνω;Τι να του πω;Άραγε θα του αρέσω;Είμαι σαν αυτές που περιτρυγιρίζεται;Μπορώ να πω σύμφωνα από φίλες και φίλους και γενικά από πολλούς ανθρώπους,ότι είμαι εμφανίσιμη καθώς είχα πολλές σχέσεις στο παρελθόν.(δε ψωνίζομαι απλά σας λέω δεν είμαι μπάζο)το λέω γτ θέλω μια γνώμη.Αχ κορίτσια φοβάμαι.Λίγη βοήθεια παρακαλώ.