ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

μια από τις χιλιάδες ταράτσες της Αθήνας,παρέα με το λαπτοπ μου.Έχω ξαπλώσει χάμω και παρατηρώ γύρω μου.Στην απέναντι πολυκατοικία, στον 2ο όροφο, έχουν μαζευτεί μια παρέα νεαρών ανθρώπων και περνάνε όμορφα. Στην ταράτσα μιας άλλης πολυκατοικίας, μια άλλη παρέα ψήνει στα κάρβουνα. Σ' ένα μπαλκόνι μια γυναίκα απλώνει ρούχα.Βλέπω τον ουρανό.Υπέροχα αστέρια! Εντοπίζω την Μεγάλη Άρκτο και τον Πολικό Αστέρα!Δεν φαίνεται το φεγγάρι.Βλέπω αεροπλάνα να περνάνε. Προσπαθώ να φανταστώ πού πάνε και πώς μπορεί να είναι οι ταξιδιώτες μέσα σ' αυτά.Κι είμαι εδώ, ξαπλωμένη και μόνη.Πόσο θα 'θελα μια παρέα τώρα!Να ήτανε κάποιος μαζί μου, ξαπλωμένος δίπλα μου!Είτε κάποιος σύντροφος, είτε κάποιος/α φίλος/η.Και ν' αγκαλιαστούμε.Και να βλέπουμε τ' αστέρια, να λέμε αστεία και να ταξιδεύει το μυαλό μας!Ωπ!Μόλις άρχισαν πυροτεχνήματα από μια άλλη γωνιά της Αθήνας!!Είναι πανέμορφα!(Μάλλον το σύμπαν άκουσε ότι θέλω παρέα και μου 'στειλε αυτά για συντροφιά...)Σας χαιρετώ... προσπαθώ να φανταστώ πώς είστε εσείς που διαβάσατε αυτήν την εξομολόγηση... πού μπορεί να βρίσκεστε και τί μπορεί να σκεφτήκατε διαβάζοντάς την. Είστε η μοναδική μου παρέα απόψε κι ας μην σας ξέρω.Υ/Γ: Πήγαινα να πατήσω "Καταχώριση", και με την άκρη του ματιού μου είδα ένα αστέρι να πέφτει! Εύχομαι όλοι εμείς που είμαστε μόνοι μας αυτό το Σάββατο βράδυ, να βρούμε υπέροχους, θετικούς ανθρώπους να γεμίσουν την ζωή μας!