ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

τα παιδιά το μόνο που θέλουν απ τους γονείς είναι μια ζεστή αγκαλιά που θα είναι πάντα ανοιχτή καιθα τα περιμένει με πολύ αγάπη !!να είναι σίγουρα πως όταν την χρειαστούν θα έρθουν να κρυφτούν για να πάρουν δύναμη να συνεχίσουν μόνο μια αγκαλιά!! κυριολεκτικά και μεταφορικά μη πιέζεται την κατάσταση φτάνει να ξέρει ότι θα είστε εκεί και όταν σας χρειαστεί θα σας μιλήσει

Σας απαντώ, αφού το ζητήσατε, ως μητέρα.Το παιδί σας έπραξε άριστα που πήγε σε ψυχολόγο. Αυτό σημαίνει πως αντιλήφθηκε πως έχει κάτι που θέλει να κουβεντιάσει με κάποιον επιστήμονα και να βρεί την άκρη.Απολύτως ώριμη στάση εκ μέρους της. Και θα τη βρεί την άκρη.Όσο για σας, δεν έχω λόγια. Της είπατε ότι γι΄αυτό θα μείνει μόνη της? ΣΟΒΑΡΑ ΤΩΡΑ? Είναι κουβέντα μητέρας προς κόρη αυτή? Σε ποια δεκαετία ζείτε? Ακούσατε "ψυχολογικά" και το μυαλό σας πήγε πού? ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΑΣ ΜΙΛΑΕΙ! Εσείς το μόνο που σκέφτεστε είναι που είναι 27 ετών και δεν έχει σχέση? Μη "σας μείνει στο ράφι ε"? Λυπάμαι πολύ για ό,τι διάβασα...

Δεν ειμαι μητερα,οποτε σιγουρα δεν ειμαι και το πιο καταλληλο ατομο για να σας συμβουλευσω... Παρολα αυτα, θα μπορουσα να ειμαι η κορη σας και εκεινο που θα λαχταρουσα απο το γονιο μου θα ηταν πρωτα απο ολα να με αποδεχτει οπως ειμαι,με τα ψυχολογικα μου θεματα,οποια και αν ηταν. Θα ηθελα να με στηριζει και να με ενθαρρυνει να μην τα παρατησω,να συνεχισω την προσπαθεια και τη δουλεια με τον εαυτο μου,γιατι στο κατω κατω ειναι το μονο που εχουμε..Πιστευω οτι η κορη σας εχει το γνωθι σαυτον,οποτε μια κριτικη παραπανω,ειδικα απο εσας,δεν της προσφερει κατι.Ισως πρεπει να αναθεωρησετε και εσεις η ιδια καποιες αποψεις για το παιδι σας,και αν μη τι αλλο να αναγνωρισετε την προσπαθεια και την υπευθυνοτητα που εδειξε,παρολο που σας φαινεται περιεργη!

Να λες πάλι καλά που αποφάσισε και κατάφερε να μείνει μόνη της στα 24, που είχε την ωριμότητα να δει ότι χρειάζεται ψυχολόγο και είχε την ικανότητα να καταλάβει ότι ούτε την ενθαρρύνεις ούτε την προστατεύεις ούτε της δίνεις την αυτοπεποίθηση που χρειάζεται. Αλλά και να τα έκανες όλα αυτά, πάλι θα έπρεπε να φύγει απ΄το σπίτι και να στηριχτεί στον εαυτό της γιατί αυτό είναι μέρος της προσωπικής μας εξέλιξης. Δεν έχεις ιδέα τι μαρτύριο είναι και πόσο πίσω σε πάει να μένεις αναγκαστικά με τους γονείς σου στα 25 σου. Αυτά.

Από την στιγμή που δεν είναι καλά , θέλει να ξέρει ότι είστε εκεί για να την στηρίξετε και όχι για να την κρίνετε όπως οι άλλοι. Αν δεν μπορεί να στηριχτεί σε σας , που είστε οι μητέρα της, πώς θα μπορεί να εμπιστευτεί κάποιον άλλον; Αυτό που μπορείτε να κάνετε είναι να της δείξετε ότι είστε εκεί για εκείνη και να μην την κρίνετε για τις αποφάσεις της.

Κατά πρώτον, για κοπέλα μιλάει. Κατά δεύτερον, αντί να προσπαθείτε να βοηθήσετε το παιδί σας, το φορτώνετε ενοχές και άγχος; Ότι έχει "ψυχολογικά" και θα μείνει μόνη της;Γνωρίζει ήδη πολύ καλά την κατάστασή της, αφού αποφάσισε να πάει μόνη της σε ειδικό. Από εκεί και πέρα, χρειάζεται στήριξη, όχι σπρωξιές για να πέφτει και να γίνεται χειρότερα.

Αντρας 20 χρονων ειμαι αλλα πρεπει να καταλαβεις οτι το παιδι σου ειναι 27 μαντραχαλος και σου εδειξε πως δεν χρειαζεται την βοηθεια σου.Ειναι ολοκληρος αντρας με το να χωνεσαι στην ζωη του χαλας την σχεση σας.Ξερω ειναι στεναχωρο να βλεπεις το παιδι σου να μην ειναι καλα αλλα δεν μπορεις να κανεις κατι αν χρειαζοταν την βοηθεια σ απλα θα στην ζητουσε.