ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
9.9.2016 | 12:58

...

Μπαίνω στα 60 χωρισμένη, με σύνταξη της πείνας, με απίστευτη ανία και να σκέφτομαι τι έκανα στη ζωή μου. Αποφάσισα να ξεκινήσω μια σχέση με κάποιον κύριο συνομήλικο η οποία κατέληξε από τους πρώτους μήνες να συζούμε και να είναι χειρότερη από μόνη μου. Όλη μέρα εγώ να καθαρίζω να μαγειρεύω αυτός μπροστά στην τηλεόραση και να κλαιγόμαστε όλη μέρα για τα λεφτά για τα χάλια της Ελλάδας. Ένα βήμα πριν τον ψυχίατρο κάνω το μεγάλο βήμα, χωρίζω και με την παρότρυνση μιας φίλης ψάχνω στο ιντερνετ για μικρότερο. Ξεκίνησα επικοινωνία με κάποιον κύριο 40αρη βγήκαμε αλλά δεν έγινε τίποτα μετά βγήκα 2ο ραντεβού πάλι μ έναν γύρω στα 40 πάλι ένας καφές και μετά τίποτα. Δεχόμενη μηνύματα από ένα νεαρό 28 ετών και αφού μιλήσαμε αρκετά και επέμενε να βγούμε τελικά δέχτηκα. Πήγαμε για ένα καφέ στο οποίο μιλάγαμε για ένα σωρό ασχετα πράγματα δε θύμιζε ραντεβού. Προθυμοποιήθηκε να με πάει σπίτι με το αυτοκίνητο και εκεί άρχισε να με φιλάει με απίστευτο πάθος καταλήξαμε σπίτι μου να ζω σκηνές που νόμιζα ότι δεν τις ζούσα εγώ και ότι δε θα τις ξαναζούσα ποτέ. Η ζωή μου απέκτησε και πάλι νόημα και ευτυχία. Συναντιόμαστε αρκετά συχνά εδώ και 5 μήνες και το πάθος δεν έχει μειωθεί καθόλου. Έχει πολύ δύσκολη δουλειά, έχει μια απαιτητική σχέση και γενικότερα αρκετά καθημερινά θέματα όποτε έρχεται σπίτι τον χαλαρώνω, τον ηρεμώ του δίνω αυτό που πραγματικά θέλει δεν ακούει σε τίποτα όχι (ακόμα και σε πράγματα που ποτέ δεν περίμενα να κάνω καταλαβαίνεται τι εννοώ) αλλά και αυτός για μένα είναι πηγή ζωής. Την τελευταία φορά μου εξομολογήθηκε ότι έχει απίστευτα αισθήματα για μένα και ότι νιώθει ερωτευμένος μαζί μου (άλλωστε τον τελευταίο μήνα που έρχεται όλο και πιο συχνά κάνουμε έρωτα κοιταζόμαστε στα μάτια κατά τη διάκρεια φιλιόμαστε ώρες και είναι πολλές φορές που έρχεται και απλά καθόμαστε αγκαλιά και μιλάμε χωρίς να κάνουμε τίποτα άλλο) Πραγματικά δεν ξέρω που θα βγει και πως να το διαχειριστώ. Σας έχει συμβεί τίποτα παρόμοιο??
17
 
 
 
 
σχόλια
Εγώ προσωπικά έχω ακούσει αρκετές τέτοιες ιστορίες και με γυναίκες μεγάλες που δεν τους φαίνεται καθόλου ότι κάνουν τέτοια κι' όμως τα κάνουν και πολλές φορές περισσότερο από τους άντρες! Η διαφορά ποια είναι; Ότι ξέρουν πολύ καλά να το κρύβουν σε αντίθεση με τους άντρες που με το που ρίξουνε τη μικρή τη βγάζουν έξω, την δείχνουν σαν τρόπαιο, το λένε σε όλους και κερδίζουν τεράστια ηθική ικανοποίηση. Ο μικρός έρχεται μαζί σου γιατί έχει ορμές λόγω ηλικίας και κάπου θέλει να τις βγάλει ή απλά μπορεί να του αρέσουν οι μεγαλύτερες (να ναι το γούστο του αυτό). Επίσης, όταν λες τον περιμένεις να έρθει και του κάνεις ότι ζητήσει λογικό να έρθει και να ξαναέρθει (άμα του κάνει όλα αυτά που του λείπουν και έρχεται να ξεχνιέται με σένα. Να ξέρεις όμως ένα πράγμα ότι κάποια μέρα θα βαρεθεί όλα αυτά που του δίνεις ή πολύ απλά θα βρει την επόμενη η οποία μπορεί να ναι σεξυ 40αρα άμα του αρέσουν οι μεγαλύτερες ή κάποια μικρότερη. Εσύ τι θα κάνεις που λες ότι είναι η ζωή σου αυτό πρέπει να το ξέρεις!!
Προσωπικά θεωρώ τις ηλικίες θέμα που αφορά στους ληξίαρχους και όχι στις ανθρώπινες σχέσεις. Οπότε, είναι δεν είναι ψεύτικη η εξομολόγηση, δε θα σχολίαζα σε καμιά περίπτωση με βάση την ηλικία. Είναι σα να λέμε ότι η όρεξη για ζωή (με όσα αυτή συνεπάγεται) έχει ημερομηνία λήξης κι αυτό είναι κάτι που απορρίπτω ως άποψη αρτηριοσκληρωτική κι απαρχαιωμένη. Το μόνο "μεμπτό" που μπορώ να διακρίνω στη συγκεκριμένη εξομολόγηση είναι η γνωστή τριφασική σχέση που καταδικάζει το σμίξιμο των ανθρώπων στην οδύνη, την ενοχή και την ασχήμια. Και πάλι, όμως, ποια είμαι εγώ που θα κρίνω τον οποιοδήποτε; Συνελόντι ειπείν, φάουλ στην εξομολόγηση αν είναι τρολιά, φάουλ σε μια σχέση που στηρίζεται στο ψέμα(προσωπική άποψη που δε θεωρώ ότι όλοι οφείλουν να ασπαστούν), αλλά φάουλ και στις προκαταλήψεις που σχετίζονται με τα ηλικιακά όρια, την ερωτική ζωή και την αέναη ανάγκη μας να συνυπάρχουμε παντοιοτρόπως με τους συνανθρώπους μας.Ακόμη κι αν για τους προσωπικούς μας λόγους είμαστε πεπεισμένοι ότι πρόκειται για τρολιά -πράγμα όχι αυταπόδεικτο και άρα τα όποια συμπεράσματα αυθαίρετα- το να συνδέουμε τα 60 χρόνια με τα ΚΑΠΗ εν είδει άνοστου αστεϊσμού, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, καταδεικνύει την άποψή μας περί απόσυρσης των μεγαλύτερων ανθρώπων από τα ωραία της ζωής.Πάντως, εύχομαι στον εαυτό μου, όσο κι αν μεγαλώσει και στο πλαίσιο πάντα της προσωπικής μου ηθικής κι αξιοπρέπειας, να μη σταματήσει ποτέ να επιδιώκει και να τείνει προς τα όμορφα της ζωής, σε πείσμα κάθε κοινωνικής προκατάληψης.
Η μια 55 χρονών και μας έλεγε ότι "χτύπησε" 25χρονο μέσα σε λεωφορείο, η συγκεκριμένη 60 χρονών και τα 'χει με 28χρονο! Τρώω τη φράντζα μου ότι αυτές οι δυο κάπως σχετίζονται μεταξύ τους...
Πάντως εάν κοιτάξεις λίγο στην Αθήνα παλιά είχαμε τα ζευγαράκια τον παππού με την πιτσιρίκα τώρα βλέπεις τις 40αρες (τόσο δείχνουν τουλάχιστον) με πιτσιρικάδες (γυμνασμένοι-τατου-μούσια)!
Scroll to top icon