Γιατί παίρνεις ως αξίωμα ότι οι μαμάδες θέλουν πάντα το καλό μας; Πολλές φορές θέλουν απλά να γίνεται το δικό τους. Επίσης, για να γνωρίζει κάποιος το καλό σου πρέπει να είσαι εσύ. Και καμία μαμά, ούτε και κανένας άλλος, είναι "εσύ".
13.9.2016 | 14:24
Οικογένεια και σχέση
Ζούσα σε μια μικρή πόλη στην Κρήτη, μέχρι πέρυσι που χρειάστηκε να μετακομίσω για σπουδές. Έχω δύομιση χρόνια σχέση με έναν άνδρα 8 χρόνια μεγαλύτερο μου. Οι γονείς μου ποτέ δεν συμπάθησαν το αγόρι μου. Η μητέρα μου πριν από 3 μέρες μου είπε ότι ακούγεται στην πόλη μας ότι το αγόρι μου τα έχει με άλλη μια γυναίκα πολύ μεγαλύτερη του. Αυτή η γυναίκα είναι φίλη της μητέρας του και πολύ γνωστή στην πόλη μου. Με το αγόρι μου έχουν βγει για ποτό/ρακές κάποιες φορές με κοινή παρέα. Η μητέρα μου είναι γνωστή για τις "παραπληρωφορήσεις" της και με αυτό εννοώ ότι βάζει πολύ συχνά σάλτσες και λέει μικροψεμματάκια για να πετύχει αυτό που θέλει σε πολλές καταστάσεις.Εγώ με το αγόρι μου δεν έχουμε την πιο τέλεια σχέση αλλά είμαι χαρούμενη μαζί του και τον αγαπάω. Δεν έχω αποδείξεις ότι με απατάει. Όταν του μίλησα γι αυτά που μου είπε η μητέρα μου, που δεν είναι η πρώτη φορά που μας δημιουργεί πρόβλημα, νευρίασε πολύ και μου είπε ότι δεν είναι δυνατόν να πιστεύω τα κουτσομπολιά του κόσμου. Έχοντας όμως μια σχέση από απόσταση, δεν μπορώ να ξέρω τι κάνει, που πάει και με ποιους είναι ανά πάση στιγμή. Δεν μπορώ να πιστέψω την μητέρα μου 100% γιατί οι "σάλτσες" της μας έχουν βάλει σε μπελά πολλές φορές (ακόμα και οικογενειακώς). Το αγόρι μου το τελευταίο εξάμηνο είναι πολύ πιεσμένος λόγω κάποιων προβλημάτων που έχει μου είπε ότι το τελευταίο πράγμα που θέλει είναι να έχει την παράνοια της πόλης και της μητέρας μου πάνω από το κεφάλι του. Μου ζήτησε να μείνουμε για λίγο χώρια για να ηρεμήσει και να αποφασίσω τι θέλω. Λέει πως θέλει να του δείχνω έμπρακτα την εμπιστοσύνη μου γιατί με το να πιστεύω ότι με απατά ενώ δεν έχω αποδείξεις, δείχνω πως δεν του έχω καμία εμπιστοσύνη. Είμαι πολύ μπερδεμένη, δεν ξέρω τι να πρωτοσκεφτώ. Εγώ θέλω να είμαστε μαζί αλλά δεν μου πολυμιλάει από το συμβάν. Μόνο την πρώτη βραδιά που με πήρε τηλέφωνο και μου είπε πως με αγαπάει και το γεγονός ότι δεν τον εμπιστεύομαι τον σκοτώνει. Δεν έχουν περάσει πολλές μέρες. Η απόσταση που μας χωρίζει είναι μεγάλη. Η μαμά του είναι πεπεισμένη ότι πρέπει να μείνουμε χώρια. Είναι δεκτικός να συζητήσουμε γενικά αλλά επιμένει πως θέλει έμπρακτη απόδειξη της εμπιστοσύνης μου. Πως θα το κάνω αυτό αν δεν μιλάμε;Πως θα του δείξω ότι τον εμπιστεύομαι αν δεν μου δίνει την ευκαιρία να του μιλήσω;Μου λέει πως με αγαπάει και δεν μπορεί μακριά μου αλλά δεν αλλάζει την απόφαση του.Να πιστέψω την μαμά μου γιατί μια μαμά θέλει το καλό μου;Να πιστέψω το ένστικτο μου και να πάρω το πρώτο αεροπλάνο και να πάω να τον βρω;Ευχαριστώ που με ακούσατε.
5