Το γιορτάζουν και ζητούν να παραμείνει πεζόδρομος η Αγίας Σοφίας.
Με σύνθημα "ευχαριστούμε που δεν θα ξηλώσετε τον πεζόδρομο" μικροί και μεγάλοι διοργανώνουν σήμερα Δευτέρα μια μεγάλη γιορτή στον πεζόδρομο της Αγίας Σοφίας και διατρανώνουν το αίτημά τους να παραμείνει ο δρόμος στα χέρια των πεζών.
Στην πρόσκληση αναφέρεται: "Προσκαλούμε παιδάκια κάθε ηλικίας να φέρουν τα βιβλία τους, τις φωτογραφικές μηχανές, τα πινέλα, τους καμβάδες, τις κιθάρες, φυσαρμόνικες, μπάλες, μπαλόνια, κουβαδάκια, mp3, cd-player, κασετόφωνα και να απολαύσουμε τον πεζόδρομο της Αγίας Σοφίας δείχνοντας σε αυτούς που θέλουν να τον κλείσουν ότι προτεραιότητα της Θεσσαλονίκης είναι οι κάτοικοί της".
Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου, από τις 17.00
----------------------
Οπότε, όπως το καταλαβαίνω εγώ:
Ο Μπουτάρης θέλει την Αγίας Σοφίας πεζόδρομο, αλλά ο νέος Περιφερειάρχης Τζιτζικώστας αποφάσισε να ξαναδοθεί στην κυκλοφορία. (Ακόμα προσπαθώ να καταλάβω πώς είναι δυνατόν να αποφασίζει κάποιος άλλος εκτός του Δημάρχου για ένα τέτοιο θέμα.)
Ήταν όντως πρόχειρος - ακριβώς επειδή θα ήταν προσωρινός, μέχρι να αποφασιστεί το αν θα τον κρατήσουν - φτιάχτηκε έτσι ώστε να μπορεί να ξηλωθεί σχετικά ανέξοδα, αν χρειαστεί. Είναι προφανές ότι αν αποφασιζόταν πως θα γίνει για πάντα πεζόδρομος θα φτιαχνόταν αλλιώς, και θα γινόταν επιτέλους και οι μόνιμες, σχετικές ρυθμίσεις στους γύρω δρόμους.
Δεν ήταν όσο καλός μπορεί να γίνει, αλλά ο πεζόδρομος της Αγίας Σοφίας, δίπλα στην πολύβουη Τσιμισκή, ήταν ένα τροπικό, γαλήνιο νησάκι μέσα στο καμίνι του κέντρου. Ήταν μια μικρή νησίδα Ευρώπης.
Το κυκλοφοριακό πρόβλημα της Θεσσαλονίκης θα βελτιωνόταν αν όσοι βολεύονται με τα αστικά λεωφορεία τα χρησιμοποιούσαν στα αλήθεια αντί να κατεβαίνουν με τα αμάξια τους, αλλά και αν γινόταν κι άλλες ρυθμίσεις.
Πριν από μερικές μέρες είδαμε τα σχέδια του Δήμου στην Πλατεία Αριστοτέλους - εχθροί και φίλοι τα θαύμασαν. Πόσος καιρός άραγε θα περάσει μέχρι ο νέος Ψωμιάδης ονόματι Απόστολος Τζιτζικώστας θα ξηλώσει την ανάπλαση και της Αριστοτέλους και θα την ξαναγεμίσει ασφυκτικά με τραπεζοκαθίσματα και αυτοκίνητα;
------
[+] Από την parallaxi
Και τελικά νίκησε η παράνοια. Η απόφαση του νέου περιφερειάρχη Απόστολου Τζιτζικώστα να ξηλώσει τον πειραματικό πεζόδρομο της Αγίας Σοφίας, έμοιαζε σαν το χρονικό ενός προαναγγελθέντος εγκλήματος. Δεν τον συμπάθησε ποτέ, δεν τον πίστεψε ποτέ, δεν τον κατανόησε ποτέ και φυσικά υπάρχει πάντα και η φιλοδοξία και το αντιπολιτευτικό μένος.
Για τον πεζόδρομο αυτόν όπως λειτούργησε είχαμε ενστάσεις από την αρχή και τις γράψαμε. Σχεδιάστηκε στο πόδι, η αισθητική του ήταν επιεικώς πρόχειρη, δεν αστυνομεύθηκε ποτέ σωστά, με αποτέλεσμα τη μισή και πλέον μέρα να γίνεται πάρκινγκ για αυτοκίνητα τροφοδοσίας και μηχανάκια, δεν ενισχύθηκε αρκετά με δράσεις που θα τον έκαναν οικείο και δεν συνοδεύτηκε από παράλληλες γενναίες ρυθμίσεις στους γύρω δρόμους, αστυνόμευση Παύλου Μελά, αντίθετη μονοδρόμηση Καρόλου Ντιλ για να διοχετεύεται η κίνηση προς την Τσιμισκή από κει και να μην πήζει η Ερμού κλπ.
Ακόμα βρήκε αντιδράσεις από τον εμπορικό κόσμο, πράγμα εξαιρετικά παρανοϊκό, διότι του αποδόθηκε το κλείσιμο καταστημάτων. Πουθενά στον κόσμο σε εμπορικούς πεζόδρομους δεν κλείνουν καταστήματα λόγω της πεζοδρόμησης, το αντίθετο, ανθίζουν. Τα καταστήματα κλείνουν λόγω της κρίσης. Τελεία. Απλά κάποιος θα έπρεπε να μιλήσει μαζί τους και να συνεργαστεί για το κοινό καλό.
Στον πεζόδρομο αυτόν έπρεπε να εφαρμοστούν καινοτόμες ιδέες. Να υπογειοποιηθούν κάδοι, να μπουν πάρκινγκ ποδηλάτων, να ενημερωθεί καλύτερα ο κόσμος και οι μαγαζάτορες, να συμβαίνουν διαρκώς πράγματα. Δεν έγιναν. Παρόλα αυτά αν τον διέσχιζες με όλα του τα προβλήματα ένιωθες ξαφνικά μια απίστευτη γαλήνη. Σαν κάτι να σταματούσε την αστική συνέχεια και να επέβαλε το υφάδι μιας όμορφης ζωής. Το Σεπτέμβρη οργανώσαμε εκεί ένα απόγευμα γιόγκα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτό που ζήσαμε.
Η βάρβαρη απόφαση της αποψίλωσης του φέρνει στην επιφάνεια την τρομακτικά μπερδεμένη διαρχία στη λήψη των αποφάσεων. Είναι απορίας άξιο τι δουλειά έχει η περιφέρεια να αποφασίζει για κεντρικούς δρόμους πόλεων. Όλοι καταλαβαίνουμε γιατί γίνεται αυτό το έγκλημα.
Το θέμα είναι αν μπορούμε να το σταματήσουμε με κάθε τρόπο. Κάθε υπαναχώρηση στα ζητήματα ποιότητας ζωής και δημόσιου χώρου είναι καταστροφική και κάθε παράδειγμα βελτίωσης που αποτυχαίνει βήμα για ακόμα χειρότερες πόλεις. Δεν πιστεύω ότι οι πολίτες της πόλης πρέπει να μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια. Σε λίγες μέρες θα είναι πάλι γεμάτος διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα. Σας αρέσει η ιδέα; Τι λέτε;
-----
σχόλια