ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
24.9.2016 | 17:29

Όχι άλλο τόση "ανθρωπιά" μπουχτισαμε.

* Πως θες να λέγεσαι άνθρωπος οταν με την πρωτη ευκαιρία μειωνεις ,κριτικαρεις και προσβαλλεις τους αλλους;;; *Παραδειγμα 1 Βλέπεις έναν άνθρωπο εθισμένο απο ναρκωτικά (πρέζα κτλ). Αμεσως τον χαρακτηριζεις ως : - τελειωμένο πρεζακια - αποβρασμα της κοινωνίας - τρελός - βρωμιαρη κτλ κτλΑμέσως λες : - Φυγε παιδάκι μου απο εδω....- γεμισαμε απο δαυτους- μανα δεν έχει κτλ κτλ Οι ανθρωποι αυτοι είναι άρρωστοι. Χρίζουν αμεση βοήθεια. Επέλεξαν εναν λαθος δρόμο στη ζωη τους ( δεν αντιδρουμε ολοι το ιδιο στις δυσκολίες, δεν έχουμε όλοι το ιδιο περιβάλλον, κάποιοι ειναι πιό αδύναμοι απο τις αδυναμιες τους ). Το τελευταίο πραγμα που θέλουν είναι εσένα να τους δείχνειςμε το δαχτυλο. Δεν θελουν φυλακές (γίνονται χειρότεροι ολοι το ξερουμε ). Θελουν τη βοήθειά σου, οχι να τους κατακρινεις,κοροιδευεις .Παράδειγμα 2 Βλέπεις εναν αστεγο . Αντι να κανεις στροφη 60 μοιρων για να αποφυγεις την " ενοχλητικη" εικονα που εμποδίζει τη ροζ πραγματικοτητα σου. Μπορείς να του δωσεις κατι να φάει, ενα ρουχο ζεστό που εσυ δεν το θες γιατι δεν ειναι πια της μόδας η' δεν σου κανει , ενα νερό ακομα και πεντε λεπτα απ το χρόνο σου πχ αν τύχει και κατσις σε ενα παγκάκι μην φύγεις κάτσε κια πες του μια καλημέρα, εχει αναγκη απο κουβέντα, ενημέρωσε τον για τυχον μερη που μπορεί να βρει βοήθεια. Σταματα επιτέλους να του βάζεις μια ταμπέλα (βρωμιαρη κτλ) δεν ξερεις ποιος ηταν και τι έκανε και γιατι κατεληξε εκεί. Σε καποιους ο δρομος παρα ειχε αγκάθια. Παραδειγμα 3Βλεπεις ενα άνθρωπο με αναπηρία ειτε κινητικη ειτε όχι. Δωσε του χώρο, μηνωτο δυσκολευεις. Βοηθα τον στο μέτρο, σε σκάλες η' οπουδήποτε δυσκολεύεται και τύχει να είσαι εκεί κοντα. Πρόσφερε τη θέση σου στο λεωφορείο να κάτσει αυτος που εχει ανάγκη. Οχι απο λυπηση απο σεβασμό. ΜΗΝ ΠΑΡΚΑΡΕΙΣ ΣΕ ΘΈΣΕΙΣ ΓΙΑ ΑΝΆΠΗΡΟΥΣ. Δεν ειναι ολες οι θέσεις δικες σου Ελληναρα!!!!! Παράδειγμα 4Αποφυλακίστηκε κάποιος. Πριν βιαστεις να τον κρινεις ακου την ιστορία του. Οχι αυτη που σ έμαθαν, οτι όποιος μπαίνει ειναι εγκληματίας. Αυτη που εχει να σου πεί αυτος γιατι το έκανε πως το εφθασε εκεί, ειχε κανενα να του διξει το σωστό; Δωσε του την ευκαιρία να φύγει ,να αλλάξει τη ζωη του. Μην τον δείχνεις με το δάχτυλο. Γιατι μετα θα εχεις βάλει και εσυ το χερακι σου για αυτο που θα ξαναγίνει. Υπαρχουν μεσα άνθρωποι που θα εκπλαγειτε για το μυαλο τους που επελεξαν τον λαθος δρόμο γιατι ποτε δεν έσπρωξαν τον εαυτο τους στο σωστό (αλλοι ήθελαν αλλα δεν βρηκαν ανταπόκριση). Υπαρχουν μεσα και αυτοι που πρέπει να μην ξαναβγουν ποτε. Αλλα τι θα γινει με το ποσοστό εκεινων ππυ θελουν να αλλαξουν;;;. Πχ ενα παιδί που ειχε μαθει στο εύκολο χρήμα (κλεψιά) ειναιωτοοοσο απιθανο να μετανοιωσε και να θέλει να αλλάξει; ;;; ΠΟΙΑ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ ΠΟΥ ΘΑ ΚΡΙΝΕΙΣ ΑΝ ΑΞΊΖΕΙ Η ΌΧΙ; ;;.Εισαι σίγουρος οτι εσυ τα εχεις κανει ολα σωστα στη ζωη σου;;; Και αν ναι πως τα καταφερες;;; Μηπως ειχες το σωστο περιβαλλον γυρω σου;;;; Μηπως η δικη σου ζωη τα εφερε λιιιιγο πιο εύκολα; ;;Βοηθα μην κάθεσαι. Υπαρχουν απειρα παραδείγματα ανθρώπινων ομαδων που χρίζουν βοήθεια απο σενα που μπορείς. Μην σηκωνεις το δάχτυλο για να δείξεις /κατακρινεις /κοροιδεψεις, σηκωσε το χέρι για να βοηθησεις. Δεν ειναι η ζωη ενα ροζ συννεφάκι για ολους . Και επειδη εσυ τα καταφέρες και δεν έγινες έρμαιο των παθών σου , μην το κανεις κανόνα για όλους. Καθε ανθρωπος λειτουργεί, σκέφτεται, πράττει διαφορετικά. Μην σνομπαρεις. Κοιτα το προβλημα κατάματα. Σταμάτα να λέγεσαι ανθρωπος , γινε !!!!!!!!!
5
 
 
 
 
σχόλια
Τουλάχιστον ξεστόμισε κάποιος και κατι καλο εδω μεσα εκτος απο τα ψυχολογικά και τις καβλοκλαψουρες . Ετσι οπως τα λες ειναι !! Μονο που δυστυχώς η ελληνική κοινωνία ήτανε παντα μαθημένη στο οτι ΦΑΣ ΟΤΙ ΠΙΕΙΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΡΠΑΞΕΙ Ο ΚΟΛΟΣ ΣΟΥ . Φιλη μου Ινανα οχι δεν δείχνει με το δάχτυλο . Ενημερώνει μπας και θυμηθούμε λιγο πιοι ήμασταν και που φτάσαμε . Μπορει να μην ξερω αν αυριο θα εχω ενα ζεστο φαη . Αλλα ξερω πως οποτε μπορουσα βοήθαγα τους ανθρωπους που πραγματικα υποφέρουν . Δεν γνωρίζω με τι αξίες και ιδανικά μεγάλωσες παντος εμενα με μάθανε να πονάω τον συνάνθρωπο μου . Βλεπε πρόσφυγες , υπάρχουν χιλιάδες Έλληνες που μισουν τους πρόσφυγες . Τους πειράζει το χρώμα . Η ράτσα τους . Ομως εαν κανουν μια αναδρομή πισω και θυμηθούν απο που κατάγονται οι γονείς των γωνιών τους θα πέσουν απο τα σύννεφα . Οταν εμεις οι Ελληναραδες μεταναστεύαμε σε Γερμανίες ηταν καλα ε? Τα καναμε τα φράγκα μας γυρίσαμε και επενδύσαμε . Αλλα οπως βλέπεις και εσυ δεν υπαρχει ΠΑΙΔΙΑ ουτε μόρφωση . Εσωτερική...
Την κριτική και το ύψωμα του δαχτύλου το ένιωσαν στο πετσί μου τουλάχιστον μέχρι την ηλικία των 16 που άλλαξαν γειτονιά. Ως τοτε ήμουν η κόρη ενος αλκοολικού που μπαινοβγαινε σε φυλακές (+ την άσχημη κακοποιητικη συμπεριφορά προς στην μάνα μου και σε μας) και η αδελφή ενός πρεζακια που ακόμα και όταν πέθανε το στόμα τους δεν τον κλεινανε. Στο σχολείο λιγα άτομα κοντά μου. Κανεις δεν ρωταγε πως τα φερναμε βόλτα. Κανεις δεν ήξερε οτι ο πρεζακιας (όπως τον αποκαλούσαν συχνά) ηταν ενα παιδί που είχε φάει τοσο ξύλο απ τον πατέρα μας τόσο λεκτική κακοποίηση τοση αποξένωση απο τα αλλά παιδιά της γειτονιάς . Ατάκες τύπου μην κανεις παρέα με αυτά τα παιδια (εμενα και τα δυο μου αδέλφια), μακριά τους , ελα ταδε μεσα οταν μας εβλεπαν με τα παιδια τους, σκατοοικογενεια και αλλες τετοιες περίτεχνες εκφράσεις!!! Ναι , βέβαια μην τους μολυνουμε!!!. Καμια βοηθεια ακομα και οταν εβλεπαν την μανα μου με μολωπες. Μετα απο τα 16 χρόνια μου εγω η μανα μου και ο μικρός μ αδελφός αλλαξαμε γειτονιά. Αλλοι άνθρωποι λαθος. Αλλοι Άνθρωποι. Πηγαμε οικογενειακως σε ψυχολόγο, ηρθαμε πιο κοντα με παππου και γιαγιά, εκανα καποιες αλητειες αλλα μεχρι εκει που με επαιρνε σπουδασα, ο μικρος τωρα μπηκε σε σχολή, βρηκαμε και χασαμε δουλειέ, πεσαμε σε λουκια με αρρώστιες τα ξεπερασαμε ομως ολα. ΕΦΥΓΕ Η ΤΑΜΠΕΛΑ "ΣΚΑΤΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ" απο πανω μας . Χαθηκαμε απο τον πατέρα μας. Τερας οχι γιατί μπαινοβγαινε σε φυλακες γιατι αν ηταν μονο αυτο θα τον στηριζαμε αλλα για την τρισαθλια συμπεριφορά του σε μας. Τωρα στα 26 πηγα στη παλια μου γειτονιά και μάντεψε, τωρα που είμαστε πιο ψηλα στα ματια τους μας μιλάνε. Να την χεσω την ψευτοκαλοσυνη σας. Οι ιδιοι ειμαστε οπως παλιά. Οι ιδιοι χαρακτηρες χωρις τα πρόβληματα που είχαμε. Τωρα που πεθανε ο "πρεζακιας" μπορείτε να αφησετε ελεύθερα τα καμαρια σας να παιξουν δεν θα μολυνθούν απο μας . Αλλα πραγματικά τωρα να τα προσεχετε και να τα αγαπάτε. Μην τους μαθαίνεται να είναι απάνθρωπα. Προστατεψε τα
Αγαπητή Rosemary, η προσωπική σου ιστορία ειλικρινώς με άγγιξε πάρα πολύ, διότι μου ανασκάλισε μνήμες από άλλου είδους ''κοινωνικό αποκλεισμό'' για άλλου επιπέδου πρόβλημα. Κάποιες φορές προβλήματα της οικογένειάς μας στιγματίζουν ανεξίτηλα εμάς τους ίδιους και οι ''γύρω'' είναι αμείλικτοι χωρίς να σκεφθούν ο,τιδήποτε.
Διογένη εχω δυστυχως και αλλα παραδείγματα πιο ηχηρα. Θα μπορουσα να γραψω σελιδες για την καθε μερα που βιωνα σε εκεινο το σπιτι αλλα και σε εκεινη τη γειτονιά. Υπηρχαν φορες που ηθελα να μπλεξω και εγω , που η αυτοκτονία ηταν η μονη λυση αλλα δεν τους εκανα τη χαρη. Αν η μανα μου δεν επαιρνε την αποφαση να μιλήσει, να σπασει το φοβο της δεν ξερω που θα ειχαμε καταληξει . Ισως το θεαμα ενος περιπολικού να μαζευει το πατερα μου για πολοστη φορα ηταν η αρχη της λύτρωσης. Οσο για την απάθεια των αλλων μερικες φορες κλεινουν τα ματια και τα αυτια σε οτι τους χαλαρι την ωραια τους καθημερινοτητα
Συμφωνώ απόλυτα με την τελευταία παράγραφό σου. Είμαι πεπεισμένος πως το να μιλάς σε ''φίλους'' για τα προβλήματά σου, μάλλον τους χαλά την ωραία καθημερινότητα και εκτός αυτού δύσκολα (έως καθόλου) δεν αντιλαμβάνονται αυτά που τους λες. Επίσης, είμαι πεπεισμένος πως εάν κάποιος δεν βρεθεί στη δική σου θέση (γενικώς ομιλώντας), δεν σε αντιλαμβάνεται και μάλλον θεωρεί ότι του μιλά εξωγήινος.

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Scroll to top icon