1.
Λενα ειμαι 38 χρονων, χωρισμενος με δυο παιδια 10 και 11 χρονων που μενουν μαζι μου. Εχω μια σχεση 6 χρονια με μια κοπελα 26 χρονων. Αγαπιομαστε, αλλα εχουμε και εντονες συγκρουσεις. Τον τελευταιο χρονο συζουμε. Η κοπελα μου ειπε οτι η παντρευομαστε και κανουμε παιδι η χωριζουμε, γιατι ειναι σε φαση που θελει παιδι. Και πως αν εγω δεν θελω παιδι θα βρει αλλον να κανει. Θεωρει οτι την θελω μονο για το σεξ και οτι εχασε τοσα χρονια με καποιον που δεν την βλεπει σοβαρα. Με προβληματιζει το εξης: Τσαντιζεται και τσακωνομαστε γιατι λεει οτι τα παιδια μου, μας στερουν χρονο και χωρο. Επισης για οτιδηποτε αφορα τα παιδια, μου λεει δικα σου παιδια ειναι..., μαγειρεψε τους εσυ, κτλ. Και λεει οτι οταν θα εχουμε το δικο μας παιδι θα μαγειρευει και θα ασχολειται μαζι του, καθως και με τις δουλειες του σπιτιου. Ο κολλητος μου μου λεει οτι η κοπελα θελει απλα να αποκτησει παιδι και πως αν μεινει εγκυος, δεν θα εχει κανενα λογο να μενει μαζι μας και με την πρωτη ενταση που θα δημιουργηθει θα φυγει οριστικα, εξαλλου εχει δειξει οτι τα παιδια μου τα θεωρει βαρος. Α, δεν σου ειπα οτι το να με εγκαταλειπει οταν περναμε δυσκολιες, το συνηθιζει. Εσυ, σαν γυναικα, πως το βλεπεις;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Βρε καλέ μου άνθρωπε, σε ταινία βλέπεις τη ζωή σου;
ΕΣΥ τι θέλεις;
Τι σε τράβηξε σε αυτή; Γιατί είσαι μαζί της; Την θέλεις μόνο για το σεξ ή όχι; Την βλέπεις στα σοβαρά; Γιατί αποφάσισες να μείνετε μαζί; Πώς σου φαίνεται που βλέπει τα παιδιά σου ως βάρος; (Σε «προβληματίζει;» Η κατάσταση της Ευρώπης μας προβληματίζει. Η ψυχική υγεία των παιδιών μας θα έπρεπε να μας δημιουργεί άλλα συναισθήματα.) Θέλεις να την παντρευτείς; Θέλεις άλλο παιδί; Θέλεις άλλο παιδί μαζί της;
Τον κολλητό σου περιμένεις για να αποκτήσεις άποψη για τη γυναίκα που ζει μέσα στο σπίτι σου με τα παιδιά σου; Και ρωτάς τη δική μου, επειδή είμαι γυναίκα; Δεν είπε σε μένα να κάνουμε παιδί.
Δεν φαίνεσαι πουθενά μέσα στην ερώτηση, είναι σα να μην υπάρχεις. Σου λέει ότι ή παντρευόσαστε ή φεύγει, κι εσύ τι λες; Σε σένα το λέει. Ούτε στον κολλητό σου, ούτε σε μένα. Και αν είναι να αναρωτηθείς για το τι πιστεύει κάποιος άλλος για αυτή την ένωση, σκέψου τα παιδιά σου. Δεν είναι μικρά, αλλά δεν είναι και μεγάλα. Εξαρτώνται ακόμη από σένα, και δεν βλέπω να αναρωτιέσαι αν είναι σωστό να ζουν σε ένα σπίτι που ένας ενήλικας τα θεωρεί ανεπιθύμητα.
2.
Θυμάμαι καθαρά πώς στην Ελλάδα στα 80s , που εγώ ήμουνα παιδί, το να έχει κάποιος τατουάζ ήταν κάπως ταμπού (αλλά συνηθισμένο για ορισμένες κοινωνικές ομάδες, όπως φυλακισμένους), στα 90s έγιναν λιγάκι πιο maistream (tribal σχέδια στον ώμο για τους άντρες, αστεράκι στον αστράγαλο για τις γυναίκες), τώρα πια είναι πιο συνηθισμένο κι από κουνούπι το καλοκαίρι, μια μορφή τέχνης που έχει πλέον την αποδοχή της κοινωνίας. Πιστεύεις όμως ότι, παρόλο που στη σύγχρονη εποχή έχει αλλάξει ο τρόπος θέασής τους, μπορεί να "ενοχοποιηθο'υν" και πάλι, να πάρουν αρνητικές διαστάσεις στο άμεσο μέλλον (δηλ να είναι ακόμη ζωντανοί όλοι αυτοί που σήμερα χτυπούν τα τατουάζ τους και να βιώσουν πάλι κάποιον ρατσισμό);
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Μπορεί, αλλά δε νομίζω ότι είναι κάτι που θα ζήσουμε εμείς. Η γρήγορη αλλαγή που παρατηρείς από το 80 ως σήμερα εξηγείται ιστορικά, γιατί η Ελλάδα έζησε μια απότομη απελευθέρωση και ανάπτυξη σε μια δεκαετία που άλλαξε πολλά. Αυτά δεν γίνονται συχνά στην ιστορία μιας χώρας. Αν δεν διαβάσατε αυτή την πολύ ωραία ανάλυση της δεκαετίας από δύο κοινωνιολόγους, είναι ευκαιρία να το κάνετε τώρα. Λένε όσα ξέραμε και αισθανόμαστε, αλλά δυσκολευόμαστε να εντοπίσουμε και να βάλουμε σε λόγια.
3.
Από τότε που συνειδητοποίησα ότι σε 1,5 μήνα φεύγω από το σπίτι μου και πάω για σπουδές αρκετά μακρια (Θεσσαλονίκη ) αν και θέλω να φύγω Έχω αρχίσει να αγχώνομαι. Δεν ξέρω τι με πρωτοαγχωνει. Αν θα βρω φίλους αν θα είμαι ευτυχισμένη και πλήρης και γενικά αν θα περάσω όμορφα ενώ ταυτοχρόνως τελώ τα σπουδαστικά μου καθήκον τα. Θέλω να είμαι πολύ καλή φοιτήτρια αλλά έχω διάσπαση προσοχής και ποτέ δεν ήμουν καλή στο σχολείο. Όλα αυτά με ταλανίζουν όμως πιο πολύ από όλα με ταλαιπωρεί το γεγονός ότι δεν έχω την ασφάλεια και τη θαλπωρή του σπιτιού μου. Αυτό με έχει ήδη αλλάξει ως άνθρωπο αφού έχω γίνει νοικοκυρά ξαφνικά μπας και φύγει αυτό το στρες. (Κάτι καλό βγηκε) Επίσης θέλω Να σπουδάσω Εκτός από φιλολογία γερμανική και θέατρο. Θεωρείς ότι υπάρχουν εκεί τέτοιου είδους ευκαιριες;- Lolitaki
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Με τρόμαξε λίγο το «θα τελώ τα σπουδαστικά μου καθήκοντα». Σαν λόγια απόστρατου αξιωματικού ακούγονται. Δεν ξέρω τι να πω σε μια δεκαοχτάχρονη που χρησιμοποιεί τις λέξεις «ασφάλεια» και «θαλπωρή» για το πατρικό της σπίτι. Τα λόγια μου λιγοστεύουν ακόμα λιγότερο αφού ο τρόπος για να το αντιμετωπίσει είναι να γίνει καλύτερη νοικοκυρά.
Είμαι λίγο παραδοσιακός τύπος: πιστεύω ακόμα ότι οι δεκαοχτάχρονοι πρέπει να ασφυκτιούν με τους πατρικούς κανόνες, να βιάζονται να γνωρίσουν τα ξενύχτια, τους άλλους και τον εαυτό τους, και να κάνουν όσο πιο πολλά λάθη γίνεται. Χωρίς την αμφισβήτηση των κανόνων δεν καταλαβαίνω πώς θα έρθει η εξέλιξη.
__________________
4.
Το κορίτσι μου φαίνεται ότι είναι τέλειο. Εκτός από όταν είμαστε οι 2 μας τότε μου κάνει τη ζωή δύσκολη, νεύρα, κυκλοθυμία, σιωπή, ή μου λέει επίτηδες πράγματα που ξέρει ότι θα με κάνουν να ενοχληθώ, όταν την πιάνει μπορεί να μη μιλήσουμε για ώρες. άλλες φορές προσπαθεί να με κάνει να ζηλέψω είτε με κανένα σερβιτόρο είτε με τον πρώην είτε με έναν άσχετο που είδε και κάθισε λέει 2 ώρες και τον χάζευε γιατί ζωγράφιζε ωραία, μετά της χαμογέλαγε. Εγώ σε αυτά απογοητεύομαι γιατί βλέπω ότι το περιτύλιγμα είναι καλό μέχρι να είμαστε οι 2 μας και να μου βγάζει όλα τα σπαστικά της. Επίσης αυτά με τις ζήλιες δε ξέρω πόσο σοβαρά να τα πάρω, σίγουρα δε μ αρέσουν και τελικά νομίζω ότι απλά την κάνουν να φαίνεται τελείως ασοβαρη στα μάτια μου (ενώ η ίδια είναι ζηλιάρα πολύ).
Και αναρωτιέμαι να την τελειώσω αυτή τη σχέση ή να συνεχίσω να υποχωρώ και να σκέφτομαι έχει όμως και πολλά καλά.
Επιτέλους πέσαμε πάνω στην ανδρική βερσιόν του «κατά τα άλλα είναι καλό παιδί».
Αγαπητέ φίλε, αυτά που κάνει με σένα και σε σένα έχουν σημασία. Δεν χρειάζεται να σε απασχολεί πόσο τέλεια φαίνεται στους άλλους, ειδικά αν έχετε τόσα θέματα μεταξύ σας. Δεν είσαι ο υπεύθυνος του PR της.
Αναλύσαμε πρόσφατα την δήλωση «έχει όμως πολλά καλά» και δεν χρειάζεται να επαναλαμβανόμαστε. Έχει ενδιαφέρον μόνο ότι η πεποίθηση ότι τα «καλά» είναι κάποιο σπάνιο υπερατού που δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι, δεν έχει φύλο.
__________________
5.
Αγαπητη αμπα. Έχεις υποστηρίξει στο παρελθόν ότι δεν είναι και τόσο κακό να τρως κάτι νόστιμο όταν είσαι στενοχωρημένος ή όπως λες κ εσύ ή απάντηση μπορεί μερικές φορές να είναι ένα τζιν τόνικ. Σαν άτομο με χρόνια διατροφικών διαταραχων, βουλιμιας καθαρτικόυ κ μη τύπου και γενικά εξαιρετικά επιρρεπές στις εξαρτήσεις και impulsive,εχω βρει ότι ή μόνη Ιθακη στο να μην ζω με το φόβο του επικείμενου ultrabinge ,και τον κύκλο τυψεων, νηστείας, στερησης,αγχους κλπ είναι να αποκλειω τελείως και εντελώς οτιδήποτε επεξεργασμένο ,ζαχαρατο κ υδατανθρακατο (ψωμια,ζυμαρια,grains)απ τη διατροφή μου. Οταν το εφαρμοζω καταφέρω να φτανω σε κιλά μου με ικανοποιούν και κυρίως να τα διατηρω χωρίς απόλυτο ψυχαναγκασμο. Ωστοσο το θέμα είναι κοινωνικό, οσο πιο παχουλη είσαι τόσο το θεωρούν σωστό να κάνεις διατροφή, ενω ειδικά όταν εισέρχομαι Σ έναν καινούργιο κοινωνικό χώρο ούσα στα αδύνατα μου ακούω συνεχώς αηδίες τύπου "δεν έχεις ανάγκη εσύ φάε το χψ τάδε" "τα κάιςε" (ωιμε και να ξέρες)και δεν έχω την παραμικρη όρεξη να εξηγω στον καθ ένα ότι ήμουν χοντρή παλιά, οτι ο μεταβολισμός μου είναι για κλάματα και ότι ναι ρε κ@***λη στερουμαι, δεν είμαι απ τις elusive αδύνατες που τρώνε αν αλογα και απλώς το να τρώω μεγάλα κ τακτικά γεύματα μου είναι πολύ πιο εφικτό ψυχολογικά απ το να μετράω διαρκώς θερμίδες ή να τρώω τζανκ για την παρέα κ μετά ν κάθομαι νηστικη όλη μερα. Σ αυτά τα πλαίσια το θεωρεις κακό να εφευρίσκω φαντασιακές αλλεργίες ,δυσανεξιες κλπ για να μην περναω προς τα έξω ως αυτή που πάντα κάνει δίαιτα/π ροσεχει, πράγμα που προφανώς είναι το μόνο αποδεκτό όταν έχεις 1 κιλό παραπανω αλλά απαράδεκτο όταν δεν το εχεις? Επιρρεπής ψωναρα :Ρ
Αγαπητή φίλη, όσες φορές πρότεινα ένα τζιν τόνικ ως λύση, το πρόβλημα ήταν πάρα πολύ μικρό, και επιπλέον δεν το έλεγα στα σοβαρά. Έχεις διαταραχές διατροφής, και αν καταλαβαίνω καλά, προσπαθείς εδώ και χρόνια να τις γιατρέψεις μόνη σου, χωρίς βοήθεια, με προγράμματα που είναι αδύνατον να τηρήσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα, με περιορισμούς που σου δημιουργούν προβλήματα στην κοινωνική σου ζωή, και κατά πάσα πιθανότητα κάνουν κακό στην υγεία σου. Η διαταραχή είναι επικίνδυνη, και πρέπει να την αντιμετωπίσεις μαζί με έναν ειδικό που ξέρει από διατροφικές διαταραχές. Αυτή είναι η προτεραιότητα σου αυτή τη στιγμή. Δεν λες πόσο χρονών είσαι, αν είσαι ανήλικη, πρέπει να το πεις στους γονείς σου και να ζητήσεις βοήθεια. Δεν λες και πού μένεις, για να σε παραπέμψουμε από εδώ.
Η απορία που έχεις είναι εντελώς ασήμαντη αυτή τη στιγμή. Κοίταξε την υγεία σου, την σωματική και την ψυχική. Δες αυτό κι αυτό
__________________
6.
Χώρισα τον φίλο μου πάνω σ' έναν καυγά και μου είπε πως δεν αξίζω τίποτα και καλύτερα να πέσω εκείνη τη στιγμή στις γραμμές του τρένου. Εύχομαι να είχα το κουράγιο να το έκανα εκείνη την ώρα μπροστά του για να του μείνει αξέχαστο. Ξέρει ότι νιώθω άχρηστη και ότι είμαι σε αδιέξοδο, οπότε πιστεύω ότι το εννοούσε, αν και μετά ζήτησε συγγνώμη. Αλλά δεν μπορώ να σταματήσω να το σκέφτομαι ότι ίσως έχει δίκιο και θα έπρεπε να βρω το θάρρος να το κάνω. Ξέρω ότι είναι ανησυχητικό αυτό που γράφω αλλά είμαι πολύ δειλή για να το κάνω. Απλά θα συνεχίσω να υποφέρω...
Όχι, δεν χρειάζεται να συνεχίσεις να υποφέρεις. Για τον φίλο δεν ξέρω τι να πω, εκτός του ότι χαίρομαι που δεν είσαστε πια σε επαφή (ελπίζω). Είναι ανησυχητικό, αλλά υπάρχουν λύσεις. Δεν είσαι η μόνη που αισθάνεται έτσι, και δεν χρειάζεται να νιώθεις έτσι για πάντα. Μπορείς να βοηθήσεις τον εαυτό σου να αντιμετωπίσει αυτό που αισθάνεσαι τώρα, δεν είσαι καταδικασμένη. Αυτό που θα κάνεις είναι να πάρεις τηλέφωνο στο 1018, τώρα. Τα υπόλοιπα θα σου τα πουν άνθρωποι που ξέρουν και θα σε καθοδηγήσουν για τα υπόλοιπα βήματα.
__________________
7.
Το παρακάτω είναι για όλους όσους βιάζονται να βγάλουν κάποια ερώτηση τρολ επειδή βασικά, δυσκολεύονται να ταυτιστούν με μια ιστορία. «Αφού δεν βλέπω ούτε κάτι ελάχιστα κοινό με τη ζωή μου, αυτό που διαβάζω δεν υπάρχει». Όμως η ζωή έχει περισσότερη φαντασία από όλους μας μαζί, και υπάρχουν πολλές και διάφορες ζωές, και πολλές και διάφορες εξηγήσεις για μια ή μια άλλη πορεία. Δεν είναι η πρώτη φορά που έρχεται μια κάπως τρομαγμένη αντίδραση από κάποιον που τον θεώρησαν τρολ, αλλά νομίζω ότι είναι ώρα να δούμε πώς εξηγείται κάτι που μας φαίνεται με την πρώτη ματιά, ανεξήγητο, και το κατατάσσουμε «ανύπαρκτο».
Προς όλους τους σχολιαστές: ποτέ μην θεωρείτε μια ερώτηση τρολ, αν δεν έχετε συγκεκριμένες αποδείξεις. Κατά πάσα πιθανότητα κάνετε λάθος, γιατί κάνετε λάθος υποθέσεις που βασίζονται στις δικές σας εμπειρίες. Οι δικές σας εμπειρίες δεν είναι αρκετές για να κρίνετε τις ζωές των άλλων. Υπάρχει περίπτωση να πληγώνετε έναν συνάνθρωπο σας με πολύ σκληρό τρόπο. Εξάλλου, ακόμα και η ερώτηση ενός τρολ έχει μέσα της την αγωνία του αποστολέα.
Η συγκεκριμένη επεξηγηματική επιστολή, θα έλεγα, αφορά την ερώτηση δύο που βρίσκεται εδώ.
Αχ Λενα μου σου ξαναγράφω γιατι ανησύχησα πολύ που κάποιος βρήκε την ιστορία μου τρολ. Αυτό είναι σοβαρό ,γιατι πιστεύει ότι δεν μπορεί να γίνονται αυτά τα πράγματα. Είμαστε παντρεμένοι και έχουμε και ένα παιδάκι. Την ημέρα που έγραψα την ερώτηση παραδέχτηκε επιτέλους ότι έχει πρόβλημα (γιατι γενικά στη ζωή του έχει την μότο ότι πάντα φταίνε οι αλλοι).Και τον ρώτησα ευθέως πως ήταν με τις άλλες σχέσεις και μου απάντησε ότι ποτέ δεν είχε έντονη σεξουαλική ζωή αλλά πιο παλιά μπορεί να έβλεπε κοπέλα στο δρόμο και να φ τιαχνοταν.Και τον ρώτησα ποτε ήταν αυτό.Προσοχή τωρα:Μέχρι τα 19 μου λέει.What the fuck λέω μέσα μου.Ένιωσα ηλίθια.Την πρώτη φορά που το κάναμε ήταν όλα μια χαρά,περίεργο.Την δεύτερη φορά απλά δεν λειτούργησε γιατι ήταν μετά από 2 ημερες (μετα απο 3 χρονια κατάλαβα ότι πρέπει να περάσει πολύς καιρός για να μπορεσει).Την επομενη κατηγόρησε εμένα για την ανικανοτητα του επειδή λέει ότι εγώ θέλω το φως κλειστό ενω αυτος ανοιχτο,βλακεις ουτε που μου ειχε πει τιποτα.Πάντα ήμουν ανασφαλής αλλά σ αυτό το θέμα όχι.Γι αυτό ανέφερα τον πρώην.Μην έχοντας σεξουαλική εμειρια παρα μονο με τον πρωην νομιζα ότι έτσι είναι το σεξ,δηλαδή 2 φορές ,κάθε φορά και κάθε μέρα.Πραγματικα ετσι νομιζα.Μην τα πολυλογώ μ έπιανε κάθε φορά και τα τουμπαρε με κάποιο τροπο.Γιατι τον παντρευτηκα?Γιατί γενικά ήμουν πολύ ντροπαλή (και Ή προσωποποίηση του *μήπως είμαι υπερβολικη;*) και μεγάλωσα σε μια πολύ συντηρητική οικογένεια ,ακούγοντας από πολύ μικρή οτι να η τάδε ειχε σχέση πριν παντρευτεί και κάθε φορά που τσακώνεται με τον άντρα της,της το θυμιζει.Τον γνώρισα 3 μέρες μετά τον χωρισμό με τον πρώην(προχωρήσαμε σε σχέση πολυ αργοτερα) και όλα τα αρνητικά που έβλεπα σ αυτόν νόμιζα ότι είναι στο μυαλό μου επειδη ήμουν κολλημενη με τον πρωην. Και ήθελα να ξεκολλησω γιατι ήταν ακριβώς η σχέση που περιέγραψε η άλλη κοπέλα με χωρισμούς κάθε τρεις και λίγο και πολύ ,άνευ λόγου, ζηλεια και μη αποδεκτη κοινωνικά.Ο άντρας μου ειναι πολύ όμορφος ακριβώς όπως μου άρεσε,κοινωνικά πολυ αποδεκτος και πολύ αγαπητός από την οικογένεια μου που έμαθε πολύ πολύ νωρίς για την σχέση μας και πίεσε αρκετά έως ασφυκτικά τα πράγματα.Κι εγώ όντας ανασφαλής σκεφτόμουν (κραξε με οσο θες ,αντεχω)ότι αφού δεν είχα σχέση μέχρι τα 26 έτσι όπως πάω δεν θα παντρευτώ ποτέ.Αυτα!Γενικά έζησα τα δύο άκρα,μια πολύ έντονη σχέση με πολύ πάθος,ένταση,ζήλεια και μια πολύ χλιαρή σχέση εξαρχής και οχι μονο σεξουαλικα.Μου λεει οτι μ αγαπαει πολυ και ο καθενας το δειχνει με διαφορετικο τροπο.Και κάτι τελευταίο για όσους σχολίασαν,σχεδόν πάντα εγω κανω την πρώτη κίνηση για να κάνουμε κάτι και του λέω στην πλάκα έλα ήρθαν τα Χριστούγεννα θα το κάνουμε και γελαει (αλλά είναι η αληθεια).Ότι λέω το έχω πει και σε κείνον.Δεν μπορώ να καταλάβω πως είναι τόσο ήρεμος και δεν κάνει τίποτα γι αυτό.Λέει ότι όσοι το κάνουν κάθε μέρα είναι σεξομανεις!!!!!Αχρηστε πληροφοριες:ειμαι σε πολυ μεγαλη πολη,μορφωμενη και απ οτι μου λενε ολοι εμφανισιμη(μονο που εγω δεν το νιωθω).Σε φιλώ!
Αγαπητή φίλη, για μένα εξακολουθεί να ισχύει η απάντηση που σου είχα δώσει τότε.
σχόλια