Κι όμως, ο Παττακός δεν ήταν «ο τελευταίος χουντικός»

Κι όμως, ο Παττακός δεν ήταν «ο τελευταίος χουντικός» Facebook Twitter
Η σιωπηλή πλειοψηφία προσπάθησε να επωφεληθεί απ' την χούντα, και όταν αυτή έπεσε, εκ των υστέρων όλοι το έπαιζαν αντιστασιακοι (Φωτ.: Getty Images)
9

Καιρός ήταν να πεθάνει και ο Στυλιανός Παττακός, ο μισητός δικτάτορας που έζησε μέχρι τα 104 χρόνια του (οι αδικίες της ζωής...). 

Προσωποποιούμε όμως το Κακό μόνο σε μερικούς πραξικοπηματίες ξεχνώντας και όσους τους στήριξαν ή τους αποδέχτηκαν με τη σιωπή τους - η σιωπηλή πλειοψηφία προσπάθησε να επωφεληθεί απ' την χούντα, και όταν αυτή έπεσε, εκ των υστέρων όλοι το έπαιζαν αντιστασιακοί.

Δεν έχουν φυσικά όλοι το ίδιο μερίδιο ευθύνης. Όμως να μην παραβλέπουμε ότι εκατοντάδες άνθρωποι που στελέχωσαν ή τη χούντα, ξεπλύθηκαν στη συνέχεια και ανέλαβαν υψηλές κρατικές θέσεις, έγιναν Αρχιεπίσκοποι, μπήκαν σε κόμματα, πήραν εκπομπές, επιλέχθηκαν για επιτροπές συνταγματικής αναθεώρησης και πάει λέγοντας...

Ανάμεσα σ' όλα τα αναμενόμενα στάτους τύπου «ΨΟΦΑ», χάρη στην Πία Μπακογιώργου διάβασα ένα πολύ ενδιαφέρον που διευκρινίζει κάτι που μας βολεύει να ξεχνάμε. Είναι του Χάρη Χεϊζάνογλου:

Η χούντα δεν ήταν ο Παπαδόπουλος κι ο Παττακός.

Ήταν ένα ολόκληρο σύστημα, ένας τεράστιος μηχανισμός ρουφιάνων, βασανιστών, συνεργατών, χειροκροτητών, αυλοκολάκων, φανερών και σιωπηλών υποστηρικτών που αποτελούσαν ένα πολύ μεγάλο μέρος του Ελληνικού λαού.

Ένας μηχανισμός που "ιδεολογικά" προϋπήρχε της 21 Απριλίου του '67 και που συνέχισε να υπάρχει, ως κράτος εν κράτει, και μετά το '74, μέχρι και σήμερα.

Ο φασισμός και το παρακράτος στην Ελλάδα έχουν πολύ βαθιές ρίζες και πολλά διαφορετικά πρόσωπα, χθεσινά και σημερινά.

Έχε το στο μυαλό σου αυτό όταν ακούσεις στις ειδήσεις ότι "πέθανε ο τελευταίος χουντικός".

9

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών - Μικροπράγματα

Mικροπράγματα / Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών

«Υστερικές» όσες μιλούν συνεχώς για τα γυναικεία δικαιώματα και «τα θέλουν» όσες είναι θύματα καταπίεσης και δεν το καταγγέλλουν, μάς ενημερώνει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, Δημήτρης Παπανώτας.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ

σχόλια

6 σχόλια
Καιρός ήταν να πεθάνει και ο Στυλιανός Παττακός, ο μισητός δικτάτορας που έζησε μέχρι τα 104 χρόνια του (οι αδικίες της ζωής...). Πηγή: www.lifo.grΚυριε Δημοκιδη σαν να διαβαζα αρθρο που το ειχε γραψει η Λουκα!!! Εισαι "αντισεξιστης", "αντιρατσιστης", αντιομοφοβικος και οτι αλλο "αντι" υπαρχει...παιζει να εισαι και "αντιανθρωπιστής"?Που ειναι ο "ουμανισμος" που σε αλλα αρθρα σου ειναι το "λαβαρο" της ιδεολογιας σου? Απ οτι βλεπω εισαι γεννημενος το 1978, δηλ. εσυ και η χουντα καμια σχεση, τοσο μισος λοιπον ωστε να ευχεσαι για καποιον να ειναι νεκρος απο που πηγαζει?Μακρυα απο εμενα η υπερασπιση οποιουδηποτε Χουντικου ή αλλου ακραιου καθεστωτος, αλλα επισης μακρυα και το "ευχολογιο" θανατου σε οποιαδηποτε ζωσα υπάρξη, ειδικα οταν εχει και συγγγενεις εν ζωη! Σκεψου λιγο το αρθρο σου να το διαβασει η κορη του? Εκτος και αν θεωρεις οτι επειδη ειναι κορη του Παττακού, ειναι χουντικη...αρα "εις θανατον" κ αυτη!Οι Ανθρωποι και δει οι Δημοκρατικοι δεν πρεπει να ξεχνουν, για να διαφυλλατουν τη Δημοκρατια, αλλα σιγουρα θα πρεπει να συγχωρουν, ειδικα οταν η Πολιτεια εχει τιμωρησει τους παραβατες!Αν δεν ειχες δημοσιο βημα δε θα εμπαινα στο κοπο να σχολιασω το κατα τη γνωμη μου "ακυρο" αρθρο σου, ομως τετοιου ειδους δημοσιες καταγραφες στο μονο που συμβαλλουν ειναι στην καλλιεργεια μίσους, ταξικου και κοινωνικου διχασμου και εδραιωνουν ακομα περισσοτερο τα φαινομενα τυπου "Χρυσης Αυγης"!Ο λαικισμος, ο οποιος εχει κυριολεκτικα καταστρεψει αυτη τη χωρα, καπως ετσι εχει παρεισφρήσει στο υποσυνειδητο πλεον του πολιτη. Στην Ελλαδα ειμαστε ικανοι να μιλαμε χιλιαδες ωρες για αυτα που συνεβησαν 30-40-100 πριν και τον πολιτη που ψαχνει να βρει κατι να φαει στους καδους σκουπιδιων να τον περναμε στα "ψιλα"! Λαμπρα παραδειγματα λαικισμου κ διχασμου αλλωστε ειναι συζητησεις των αντιπροσωπων μας στη Βουλη, οπως η χθεσινη!Ειμαι σιγουρος κε Δημοκιδη οτι οσο υπαρχουν "δημαγωγικα" αρθρα σαν το δικο σας σημερα, το τρισεγγονο μου θα συνεχιζει να καταριεται τον Παττακο ή τον Μητσοτακη ή τον Τσιπρα κ στο τελος θα ψηφιζει Λεπεν!Το μισος αγαπητε ειναι ευκολοτερο της συγχωρεσης και της αγαπης, αλλωστε τα like του αρθρου σας αυτο καταμαρτυρουν!
Λέτε πολλά, αλλά μίσος δεν υπάρχει. Ούτε ευχόμουν να πεθάνει, ούτε χάρηκα. Θεωρώ ότι ήταν καιρός όμως. 104 ετών έζησε όχι απλά πλήρης ημερών αλλά και σούπερ έξτρα ευνοημένος απ' την τύχη και τη ζωή. Το «μισητός» το έγραψα λόγω του μεγάλου κακού που έκανε στη χώρα και σε πολλούς, συγκεκριμένους πολίτες της. Αν συγκρίνετε τον Παττακό (στυγνό δικτάτορα) με τον Μητσοτάκη και τον Τσίπρα (εκλεγμένους πολιτικούς) τι να πω.
Αναρωτιέμαι για την διαύγεια σκέψης του άρθρου και την αναλυτική δυναμική που αναπόφευκτα προκύπτει από αυτή. Προβληματίζομαι επίσης για συναισθήματα μίσους και φανατισμού που αφενός απορρέουν από συγκεκριμένες ιδεολογίες και ιδεοληψίες και αφετέρου (συνεχίζουν να) ενσταλάζουν τις ψυχές, διαθέσεις και αντιλήψεις των νεοτέρων γενεών αυτών που δεν έζησαν τα γεγονότα και δεν θα μπορέσουν ποτέ να τα αφηγηθούν. Διότι έτσι μπορούν να κατανοηθούν εκφράσεις ανακούφισης και χαράς τύπου "Καιρός ήταν να πεθάνει και ο Στυλιανός Παττακός, ο μισητός δικτάτορας που έζησε μέχρι τα 104 χρόνια του (οι αδικίες της ζωής...). Η χήρα του Ανδρέα Λεντάκη - ο τελευταίος ήταν άγρια βασανισθείς μέχρις και εικονικής εκτέλεσης από την χούντα - υπενθυμίζει τα λόγια του άνδρα της στην βουλή:"η Δημοκρατία δεν κινδυνεύει από μερικούς υπερήλικες - είχαν περάσει τα 85 - ούτε είναι εκδικητική (προτείνοντας την αποφυλάκισή τους). Δεν ξεχνούμε, αλλά συγχωρούμε είναι το μόττο των γνήσια δημοκρατικών ανθρώπων!"Δεν έζησα την Χούντα επομένως δύναμαι να σχηματίσω μια εικόνα και άποψη από τα ιστορικά τεκμήρια που αφήνουν πίσω τα ίδια τα πεπραγμένα. Και η άποψη μου σίγουρα δεν είναι καθόλου θετική. Τα πράγματα όμως στην ζωή δεν έχουν μία μόνο όψη. Τί θα μπορούσαμε να λέγαμε π.χ. για τον Καπετάν Γιώτη, ήτοι Χαρίλαο Φλωράκη όταν ενεργούσε με συγκεκριμένες μεθόδους στα βουνά της Ηπείρου ενάντια στους 'αδερφούς' Έλληνες φαντάρους του ελληνικού - εθνικού στρατού; Για το παιδομάζωμα και εκτοπισμό Ελληνόπουλων στο σοβιετικό εξωτερικό; Και όλα αυτά πριν από την τραγική δικτατορία της περιόδου 67-74. Και όμως όλοι αυτοί από την άλλη μεριά αναγνωρίστηκαν, νομιμοποιήθηκαν και βρήκαν στέγη στο ελληνικό κοινοβούλιο για να εκφράζουν τις απόψεις τους έως σήμερα. Αναμφισβήτητα λοιπόν αποτροπιασμοί και κακομεταχειρίσεις υπήρχαν και από τις δύο πλευρές.Ο "μηχανισμός που "ιδεολογικά" προϋπήρχε της 21 Απριλίου του '67 και που συνέχισε να υπάρχει, ως κράτος εν κράτει, και μετά το '74, μέχρι και σήμερα", του ολόκληρου συστήματος με τους εκατοντάδες ανθρώπους όπως υποστηρίζει ο αρθρογράφος, συμπλέει με τον αντίστοιχο μηχανισμό που περιγράφει από το 2003 ο ειλικρινής, συνεπής, ταλαιπωρημένος και ενωτικός σύντροφος Τάκης Λαζαρίδης για την νίκη και κυριαρχία της αριστερής ιδεολογίας στο πεδίο της προπαγάνδας τις συνέπειες της οποίας - πάντα σύμφωνα με τον ίδιο - βιώνουμε σήμερα με αποκορύφωμα την κυβέρνηση ΣΥ. ΡΙΖ.Α. (παρακάτω οι εκμυστήρευση-κριτική του ίδιου σε πρόσφατη συνέντευξη στον Α 98,9).Είναι ο ίδιος ο μηχανισμός που πολύ εύστοχα περιγράφει και ο Νίκος Συρίγος:"Στην Ελλάδα τα τελευταία 40 χρόνια πούλαγε πολύ η αντίσταση. Και συνεχίζει να πουλάει. Τύποι που πέρασαν απλά μια βόλτα έξω από το Πολυτεχνείο εκείνα τα βράδια του Νοέμβρη… εξαργύρωσαν την «αντίσταση» με υπουργικές θέσεις, μίζες και μάσα. Πολύ μάσα! Και η πλάκα, η μεγάλη πλάκα, είναι ότι παρότι όλοι αυτοί διέλυσαν την Ελλάδα βάζοντας την μέχρι το λαιμό στα σκατά, όχι απλά συνεχίζουν να κυβερνούν αλλά πολύ περισσότερο πρωταγωνιστούν στο ξεπούλημα της χώρας με την ίδια ακριβώς ταμπέλα: Του αντιστασιακού. Κι ας έχουν στηθεί όχι στα τέσσερα αλλά στα 14 στα «κοράκια»."Εν κατακλείδι, στην θολή και μονόπλευρη προσέγγιση "ο Παττακός δεν ήταν «ο τελευταίος χουντικός»" παρατάσσονται οι αντιστασιακοί του ξεπουλήματος της εποχής. Ως εκ τούτου θα ήταν σωτήριο να έχεις στο μυαλό σου την μέση οδό. Το γεγονός πως το νόμισμα έχει δύο πλευρές και οφείλουμε να τις λαμβάνουμε και τις δύο υπόψη ιδιαίτερα όταν επιχειρηματολογούμε δημοσίως και γαλουχούμε συνειδήσεις.https://www.youtube.com/watch?v=R4UjiznVj20http://www.onsports.gr/Opinion/Nikos-Syrigos/item/546911-Pethane-o-Pattakos-kai-hortasame-antistasi
Το δυσκολότερο πράγμα στη δημοκρατία είναι να αποδέχεσαι το να σε κυβερνάει ο πολιτικός σου αντίπαλος. Και αυτό να το αποδέχεσαι όχι με το ζόρι αλλά επειδή έτσι είναι το δημοκρατικά σωστό. Στην Ελλάδα για μεγαλα χρονικά διαστήματα ο μισός πληθυσμός ήθελε με κάποιο τρόπο να παίρνει την εξουσία και να κυβερνάει αιωνίως και τους άλλους μισούς. Έτσι λοιπόν όσοι ήταν ανήκαν στην κεντροδεξιά-δεξιά-ακροδεξιά γούσταραν τρελά την δικτατορία και το τότε πολιτικό σύστημα. Μιλάμε για εκατομμύρια πολιτών όχι μερικές χιλιάδες. Τις ίδιες ακριβώς εποχές (λίγο μετά την κατοχή) ο άλλος μισός πληθυσμός ήθελε με τα όπλα να επιβάλει την εξουσία του στους άλλους μισούς ονομάζοντας αυτή την επιβολή "λαϊκή δημοκρατία".
Μετα το ΒΠΠ ολες οι χωρες που περασαν γερμανικη κατοχη ειτε φυλακισαν ειτε εκτελεσαν μεγαλη μεριδα δοσιλογων. Εδω δεν ανοιξε μυτη σε σχεση με τη σερβια, τη γαλλια ή και τη φινλανδια!Μεχρι και πρωθυπουργο γιο δωσιλογου ειχαμε (ραλλης). Το ιδιο κατεστημενο ειναι πισω και απο τις δυο αυτες τις περιπτωσεις.