Το λάθος που κάνεις είναι που βάζεις τον εαυτό σου απέναντι στη ''μάζα'': εσύ και όλοι οι άλλοι. Έχω κάποια χαρακτηριστικά που αναφέρεις (λ.χ. δεν ξέρω τάβλι ή δεν παρακολουθώ ποδόσφαιρο), αυτό δε σημαίνει ότι δε βάζω νερό στο κρασί μου σε κάποια πράγματα: αν βρεθώ σε μία παρέα που βλέπει μπάλα, θα παρακολουθήσω και εγώ. Και όσον αφορά στην ειλικρίνεια, ναι μεν δεν υποκρίνομαι συμφωνώντας ψευδώς, αλλά και εκεί υπάρχει ένα όριο στο μέχρι πού θα εκφράσω τη διαφωνία μου:αν πρόκειται για ένα θέμα ''αρχής'' για μένα, θα την εκφράσω, αν όχι και είναι κάτι που δε με θίγει, δε θα χαλάσω την καρδιά μου με το συνομιλητή μου εφόσον δεν κοροϊδεύω και αυτόν σε κάτι βλάπτοντάς τον.
11.10.2016 | 11:26
Λόγω τιμής
Ρε παιδια δεν με συμπαθεί κανένας για το απλουστατο λογο οτι ειμαι αληθινός.Δεν μαρεσει να γελάω χωρις κάτι να είναι αστείο, δεν μαρέσει να συμφωνώ με κατι που διαφωνώ δίνοντας και επιχειρήματα μαλιστα.Καποιες φορες αποδεικνύεται τελικα οτι όντως πιστευα λάθος και το αποδέχομαι και μάλιστα χαίρομαι οταν καποιος καταφέρνει να μου αλλαξει γνώμη με καλυτερα και βασιμα επιχειρήματα.Απλα συνέχεια νοιώθω τοσο διαφορετικός..Με απομονώνουν γιατι δεν ειμαι ενα με την μαζα.Οχι δεν μαρεσει να παρακολουθω ποδοσφαιρο ουτε και ξέρω τι ειναι το μπουζι και ουτε μου καίγεται καρφί.Ναι θέλω να συζητήσω περι φιλοσοφίας η για κοινωνικα θέματα αλλα με βρίσκουν βαρετό.Δεν θέλω να παίξω τάβλι, ειμαι ξενερωτος γιατι προτιμώ το σκάκι.Οχι δεν θέλω να χασω τον χρόνο μου κάνοντας κατι που δεν απολαμβάνω.Πείτε με εγωιστή, εγω με λέω αληθινό.Το θέμα ειναι οτι δεν μαρεσει να υποκρινομαι! Αλλα για πόσο θα αντέξω ακομα πραγματικά δεν ξέρω.Καλύτερα να ζω ενω τα χω καλα με τον εαυτο η καθόλου παρα να ειμαι ενα με την μαζα και καλα με ολους.
3
