ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

τελευταία έχω παρατηρήσει πως μια μέρα οι γονείς μου δεν θα υπάρχουν. Θέλω να πω τώρα είμαι οκ και πολύ τυχερή που έχω την υποστήριξη τους σε διάφορα άλλα τους βλέπω να γερνανε με τα χρόνια και με θλιβει να το βλέπω αυτό. Όχι γιατί θα είμαι μόνη μου μια μέρα κλπ πέρα από αυτό.... νιώθω ότι μου λείπουν κάθε μέρα κάπως και νιώθω ότι έρχεται η ώρα του καθενός κάποια στιγμή και αγαπημένα πρόσωπα εξαφανιζονται και δεν θέλω να τα χάσω από τη ζωή μου :( τους αγαπάω και δεν ξέρω δεν μου αρέσει να τους βλέπω να έχουν προβλήματα σωματικά σιγά σιγά... ειδικά ο πατέρας μου που έχει δώσει τόσα σε αυτή την οικογένεια δεν μπορώ να τον βλέπω έτσι και κάτι στιγμές κλαίω έτσι στο άκυρο... δεν ξέρω γιατί :(