ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

απλα το μισω. ξερω πως μπορει να ακουγομαι αχαριστη. εχω δικο μου σπιτι ενω αλλοι δεν εχουν που να μεινουν που λεει ο λογος ή μενουν με τις οικογενειες τους. εμενα μου εμεινε το πατρικο μου και μενω μονη. αλλα ειναι χαλια εδω. χαλια. κωλογειτονια. ειχα χρονια να ερθω και πλεον εχει χαλασει εντελως. οι γειτονες ολη μερα,φασαρια απιστευτη. απο πανω,απο διπλα. χαμος. μπαμ-μπουμ ολη μερα,κοπανανε,φωνες,μουσικες. ηχομονωση μηδεν. μαγαζι ακριβως απεναντι απο το σπιτι μου στα 5 μετρα απο το παραθυρο μου να κανει ολη μερα φασαρια. ποσες φορες ηρθε αστυνομια και μυαλο δε βαζουν. αυτα φυσικα γιατι ζουμε Ελλαδα,οπουδηποτε αλλου θα ειχαν φαει προστιμο και θα εκαναν μοκο. μονο το βραδυ βρισκεις λιγη - ελαχιστη ηρεμια για λιγες ωρες αλλα τι να το κανεις αφου τοτε πρεπει να κοιμηθεις. Εχω διαβασμα για το μεταπτυχιακο μου και δεν βρισκω ησυχια. Ειμαι ολη μερα με ωτοασπιδες μεσα στο ιδιο μου το σπιτι,με πονανε τα αυτια πλεον και παλι δουλεια δε γινεται κιολας. Εχω παθει ψυχολογικα θεματα,δε μπορω να κοιμηθω,δε μπορω να ηρεμησω,να συγκεντρωθω,δε μπορω να απολαυσω τιποτα πια. Δουλεια δεν εχω για να νοικιασω ,οσο κι αν ψαχνω δεν εχω βρει τιποτα περα απο καφετερεια η οποια μονο χαρτζιλικι μου δινει και δεν αξιζει τον κοπο καθως πρεπει να ξυπναω πρωι κι εγω προσπαθω να χρησιμοποιω οσο γινεται τις βραδινες ωρες οταν εχει λιγη ησυχια για να καταφερνω να διαβαζω. δε ξερω τι να κανω πια,νομιζω οτι θα παθω καταθλιψη ή θα αποτρελαθω εντελως. το μονο που ζηταω ειναι ΗΣΥΧΙΑ στο σπιτι μου,ζηταω τοσα πολλα πια;;;;