ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 19 και δεν έχω κάνει σεξ. Με τον πρώην μου, είναι 20, δεν έτυχε τελοσπάντων. Τώρα που υπήρχαν προσπάθειες επανασύνδεσης και από τις δυο πλευρές αυτός δεν θέλει τελικά να είμαστε μαζί γιατί έχω περάσει σε άλλη πόλη. Το θέμα είναι ότι τον θέλω πολύ και ας μη μου φέρθηκε καλά. Μου μίλησε απότομα και στο διάστημα των 4 εβδομάδων που είχαμε να βρεθούμε και αφού μαλώσαμε πηδήχτηκε με πολλές, απ ο,τι μου είπε. Να πάρει και αυτός δεν ανοίγεται να καταλάβω τι θέλει παρόλα αυτά τώρα που ήρθα Αθήνα βρεθήκαμε και ενώ μου έλεγε ότι δεν μπορούμε να είμαστε μαζί μετά φιλιόμασταν. Επειδή βαρέθηκα να κλαίω συνέχεια γι αυτόν και θέλω να προσπαθήσω να τον ξεπεράσω είπα εχθές να βγω με κάποιον που είχαμε γνωριστεί σε ένα κλαμπ τον Οκτώβριο και είχαμε βγει και ένα ραντεβού. Είναι 30, πανέμορφος και μου φέρεται σαν γυναίκα. Όταν είμαι μαζί του νιώθω πολύ όμορφα και καλά με τον εαυτό μου. Όμως το θέμα είναι ότι εγώ δεν νιώθω ακόμα έτοιμη να προχωρήσω με κάποιον που δεν είμαι ερωτευμένη μόνο και μόνο επειδή μου αρέσει. Με τον πρώην μου θα μπορούσα, νιώθω πολύ οικεία μαζί του. Και ο άλλος είναι 30, σιγά μην περιμένει εμένα μέχρι να νιώσω έτοιμη. Και είναι και πολύ πλούσιος, οπότε νιώθω περίεργα, αιθάνομαι ότι ανήκουμε σε διαφορετικούς κόσμους (είναι βέβαια πολύ προσγειωμένος). Και η καρδιά μου ανήκει στον πρώην αλλά αυτός από ο,τι φαίνεται δεν τη θέλει... Ωχ πως τα έμπλεξα έτσι? Δεν μπορώ να τον ξεχάσω και δεν πίστευα ποτέ ότι αυτός θα με άφηνε έτσι να φύγω... Πάντα μέσα μου πίστευα πως αυτός ένιωθε παραπάνω πράγματα από εμένα. Εχθές όταν με άφησε ο άλλος σπίτι βρήκα κλήση από τον πρώην και ένιωσα σαν να τον είχα κερατώσει, ενώ δεν θα έπρεπε. Ελπίζω να κατάλαβε κάποιος κάτι γιατί είναι όλα τόσο μπερδεμένα μες στο κεφάλι μου.