ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι 17,5 ετων και πηγαινω τριτη λυκειου.. ειχα καποιες ερωτικες εμπειριες μια ασθενη σχεση τριων μηνων και καποιες εφημερες "φασεις" ας το πουμε.. ολα καλα μεχρι εκει. Χαλαρες καταστασεις οχι εντονα συναισθηματα. Εδω και αρκετα χρονια κανω πολυ παρεα με ενα αγορι. Τον τελευταιο χρονο εχουμε δεθει αρκετα, μιλαμε και καθε μερα αρκετους μηνες μεχρι τωρα.. ολα καλα μεχρι που αρχισα να νιωθω περιεργα. Οταν δε μου δινει τη σημασια που θελω χαλιεμαι και το ιδιο συμβαινει οταν ασχολειται με αλλες κοπελες.. οταν ειχαμε πιει ενα βραδυ αρκετα και οι δυο οπως καταλαβαινετε εγινε κατι μεταξυ μας το οποιο μετα καναμε σαν να μην εγινε.. ομως αρεσε και στους δυο. Ολοι μου οι γνωστοι λενε για την χημεια μας κλπ και πως δεν ημαστε μαζι και αποκλειεται να ειμαστε μονο φιλοι.. εγω πιστευω οτι νιωθει τα ιδια κι αυτος.. κι ας ειναι βολεμενος με μια κοπελα για την οποια δε καιγεται ιδιαιτερως. Αν γινει κατι μεταξυ μας θα συνεχιστει και θα κολλησουμε σιγουρα και οι δυο αφου υπαρχουν ολα ηδη και μενει μονο να εκδηλωθουμε πραγμα κακο γιατι δινουμε και πανελληνιες φετος. Σκεφτομαι εντονα να σταματησω να το κραταω μεσα μου και να εκδηλωθω γιατι νιωθω πως νιωθει τα ιδια. Ομως το θεμα μου δεν ειναι ακριβως αυτο. Σαν ατομο ειμαι ανοιχτομυαλο γενικα. Ετσι δεν με ενοχλει που ειναι αλβανος. Ομως ζω σε χωριο αρα κλειστη κοινωνια με ελλειψη μορφωσης,παιδειας,ερμηνευστε το οπως θελετε και σαν ελληνιδα θα πρεπει να αντιμετωπισω τον εχθρικο κοινωνικο περιγυρο.. νιωθω πως εχω βρει ενα ατομο να μοιραστω τις σκεψεις κ τα αισθηματα μου κ να νιωσω ασφαλεια (γνωριμια 13 χρονων) με χημεια επικοινωνια και παθος ομως εχω τοσα εμποδια.. τι με συμβουλευετε να κανω ? Συγνωμη αν σας κουρασα:)