__________________
1.
Δεν είμαι αποτελεσματική 1] στη διαχείριση διαδικαστικών/γραφειοκρατικών θεμάτων, 2] στην επαγγελματική δικτύωση. Εξαρχής έχω μια άρνηση να ασχοληθώ με άγονα, διεκπεραιωτικά θέματα τα οποία νιώθω ότι απλώς σπαταλούν το χρόνο μου. Επιπλέον, δεν μου βγαίνει έμφυτα η προβολή των ικανοτήτων μου κ η διεκδίκηση. Είμαι καλή σε αυτά που κάνω κ εμπνέω εμπιστοσύνη στα άτομα γύρω μου. Όμως δουλεύω στη γωνίτσα μου κ περιμένω οι άλλοι να συνειδητοποιήσουν μόνοι τους την προσφορά μου, χωρίς αυτό να είναι πάντα εφικτό. Βλέπω πως η αντιμετώπιση αυτή οδηγεί συχνά σε άγνοια δυνατοτήτων/δικαιωμάτων μου κ σε περιορισμένο κύκλο ανθρώπων που θα μπορούσαν να παίξουν θετικό ρόλο στην εξέλιξή μου. Πώς μπορώ να εξασφαλίσω ότι έχω πλήρη γνώση των τυπικών δικαιωμάτων μου; Πώς μπορώ να γίνω πιο ορατή στους σωστούς ανθρώπους χωρίς να νιώθω ότι τους ενοχλή ή ότι τους τρίβω στη μούρη ποια είμαι κ τι κάνω; Ξεκινάω καινούριες σπουδές κ θέλω να εκμεταλλευτώ στο έπακρο ό,τι έχουν να μου προσφέρουν ώστε να αυξήσω τις πιθανότητες για ένα καλό επαγγελματικό μέλλον. Τι θα με συμβούλευες; Ευχαριστώ.
- Bonanza Jellybean
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Θα σε συμβούλευα να μην κατηγορείς το Σύστημα για να εξηγήσεις την ελλιπή σου ορατότητα, και να κάνεις κτήμα σου την φράση «να γίνεις τόσο καλή, ώστε να μην μπορούν να σε αγνοήσουν».
__________________
2.
γίνεται κάποιος 25 χρονών να αποφασίσει να χωρίσει και μετά να το μετανοιώσει; Εμένα δεν μου έχει συμβεί.
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Τα περισσότερα πράγματα που «γίνονται» δεν σου έχουν συμβεί, ούτε πρόκειται να σου συμβούν.
__________________
3.
Γεια σου αμπα!! Ειπα και γω να σου γραψω για κατι που με προβληματιζει καποιες φορες περιστασιακα (τις προαλλες πχ κοιτουσα παλιες φωτογραφιες και ξαναηρθε στην επιφανεια). Που λες αμπα μου, στο λυκειο ειχα μια πολυ πολυ καλη φιλη, ναι κολλητη, ταιριαζαμε στα παντα, τα λεγαμε ολα, γελουσαμε, μη στα πολυλογω τυπικη φιλια στα σχολικα χρονια αλλα πολυ δυνατη. Οταν θα πηγαιναμε 2α λυκειου αυτη αλλαξε σχολειο, και δε βλεπομασταν συχνα αλλα επιδιωκα να βρισκομασταν συχνα (κυριως εγω) και ηταν οπως παλια, αλλα αυτη εκανε τις παρεες εκει και γω οχι. ειχα και κατι αλλες φιλες αλλα δεν ηταν το ιδιο. πολυ ασχημη περιοδος, εκλαιγα συχνα, ζηλευα κιολας. 3η λυκειου αποφασισα να ξεκοψω γιατι εβλεπα οτι δε μου εκανε καλο, οποτε εκλεισα το φεισμπουκ και δεν επιδιωξα να ξαναμιλησουμε και προς μεγαλη μου εκπληξη ουτε κι αυτη, μπορει να την εβλεπα τυχαια αλλα δεν χαιρετουσα απο εγωισμο. Τωρα εγω σπουδαζω εδω και αυτη στο εξωτερικο. Αυτο που θελω να ρωτησω ειναι αν αξιζει να προσπαθησω να τα πουμε εστω μετα και απο τοοσο καιρο, να καταλαβω αν εφταιγε ο εγωισμος μου ή οχι και αν γινεται να εχω εστω καλες σχεσεις μαζι της (να αναφερω οτι υπαρχει ενα interaction μεσω ινσταγκραμ ή τουιτερ αλλα τιποτα παραπανω)
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν χαιρετούσες κάποια λόγω εγωισμού (δικά σου λόγια) και τώρα αναρωτιέσαι αν έφταιξε σε κάτι ο εγωισμός σου (δικά σου λόγια) ή όχι (δικά σου λόγια).
Για ξαναδιάβασε αυτό που έγραψες, αλλά λίγο πιο αργά.
Και μετά πες μας: τι εννοείς όταν ρωτάς αν «αξίζει;» Αν θα γίνει στο τέλος αυτό που θέλεις χωρίς να χρειαστεί να δυσαρεστηθείς καθόλου και ποτέ;
Σε αυτό η απάντηση είναι «όχι».
Εννοείς αν αξίζει να κάνεις μια σοβαρή ενδοσκόπηση, να παραδεχτείς τα λάθη σου, να ζητήσεις συγνώμη, να εξηγηθείς για την συμπεριφορά σου, και να ελπίσεις για ανταπόκριση; Σε αυτό η απάντηση είναι «ναι», αλλά κράτα μικρό καλάθι.
Μην αμελήσεις να βγάλεις τα συμπεράσματα σου από αυτή την εμπειρία. Αν σου συμβεί ξανά ακριβώς το ίδιο, θα ξέρεις ότι τα συμπεράσματα που έβγαλες ήταν λάθος.
__________________
4.
Λένα, τι κανεις οταν το αγόρι της κολλητής σου(εκεινη 19 και εκείνος 29) την κανει οτι θέλει; Τι εννοώ. Είναι μαζί αρκετά χρόνια. Όμως ρε αμπα οτι και να γινει στην καθημερινότητα της μικρό ή μεγάλο θα της πει τι να κανει. Και εκείνη θα το κανει σαν να είναι το σώστο. πχ θα του πει τσακώθηκα με την κολλητή μου για αυτόν τον λόγο. Και εκείνος θα της πει ειχες δικιο ή οχι (αναλόγως), στειλε της αυτο το μηνυμα! Και θα το στείλει!! Είναι προσκολλημένη στο αγόρι της, η απόψεις του είναι και δικές της, οχι επειδη το εχει ψάξει και συμφωνεί αλλα επειδη πιστεύει οτι ειναι ο θέος και εχει παντα δικιο. Πως να στο πω, δεν φιλτράρει τα λεγόμενα του, που γενικα το κανει στους άλλους -κοινούς θνητούς-! Εκείνος φαίνεται να αρέσκεται σε αυτό. Ειδικά οσό περνάει ο καιρός τοσο πιο πολυ προσκολλειται πάνω του. Δεν είναι χειριστικός? μηπως φταίει οτι εχουν σχέση απο μικροί με τόση διαφορά ηλικίας? έψαξα τον όρο του χειριστικού ατόμου και ελεγε οτι συνήθως τα άτομα που εχουν καποιο χειριστικό άτομο στο περιβάλλον τους νιώθουν δυσφορία και τετοια. Την κολλητή μου δεν τη βλεπω να δυσφορεί, κάθε άλλο. Νιώθει ασφαλής μονο μαζι του. Δεν της έχω κανει ποτε συζητηση ανοιχτά. Αμα βγαίνουμε σα παρέα και διαφωνήσω με κατι που πει ο φίλος της θα πέσει να με φάει και θα υπερασπιστεί τα λεγόμενα του περισσότερο απο τον ιδιο! Και εκείνος θα καμαρώνει!! Νιώθω σαν τα την βλεπω σιγα σιγα να ριζώνει πανω του. Και ο λόγος που δεν της εχω κανει κουβέντα για αυτο το θέμα ειναι γιατι νιώθω πως με οσο καλο και προσεκτικό τροπο και να της το πω θα αντιδράσει θα υπερασπιστεί εκείνον και την σχέση τους και θα με κανει πέρα...
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Πολύ σωστά υποψιάζεσαι, κατά πάσα πιθανότητα αυτό θα γίνει.
Δεν ξέρω το γιατί, το μόνο που ξέρω είναι ότι υπάρχει εξήγηση, και το άλλο που ξέρω είναι ότι δεν μπορείς να τη σώσεις. Αυτό που μπορείς να κάνεις είναι να μην την εγκαταλείψεις και να είσαι φίλη της, αν πιστεύεις ότι υπάρχει κάτι μέσα της που μπορεί να σωθεί στο μέλλον.
Δεν είναι χειριστικός. Χειριστικός είναι ο άνθρωπος που κάνει τους άλλους να κάνουν αυτό που θέλει χρησιμοποιώντας ψυχολογικό εκβιασμό, δημιουργία τύψεων, αφού έχει χαρίσει άπειρη προσοχή και θαυμασμό πρώτα. Σε αυτό που περιγράφεις είναι σα να κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι.
__________________
5.
Αγαπητή Α, μπα καλησπέρα!! Είσαι μια γλυκιά συνήθεια καθώς μου αρέσει πολύ ο τρόπος με τον οποίον απαντάς. Ελπίζω να μπορέσεις να με βοηθήσεις και εμένα. Καταρχάς είμαι ένα νεαρό κορίτσι και υπερβολικά ρομαντικό. Πιστεύω στον έρωτα, στην αγάπη, στο πάθος σε όλα αυτά χωρίς να ξέρω την διαφορά μιας και είμαι σίγουρη ότι υπάρχει. Ενώ αυτό μπορεί να φαντάζει ιδανικό μου δημιουργεί τεράστιές ανασφάλειες και δυσκολίες στην ζωή μου. Σκαλώνω με άτομα που δεν θα έπρεπε και σκέφτομαι τι ωραία που θα ήταν να είμασταν μαζί με αποτέλεσμα να "χάνω" από την δικία μου ζωή. Στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι ένα αγόρι που μου αρέσει πολύ, βρισκόμαστε αραιά και που(φυσικά δεν μου αρκεί) αλλά γιατί δεν είμαστε μαζί, κανείς δεν ξέρει.. Εξοργίζομαι, βυθίζομαι στις σκέψεις μου, γράφω , ακούω μουσική για να γεμίσω το κενό, απομονώνομαι. Αυτό θα το ξεπεράσω αλλά αισθάνομαι ότι μόνη μου σαμποτάρω τον εαυτό μου επιλέγοντας λανθασμένα και ενώ το γνωρίζω συνεχίζω να τον σκέφτομαι. Και είμαι σίγουρη ότι θα επαναληφθεί με τον ίδιο η με οποιονδήποτε άλλον . Και το φοβάμαι τόσο πολύ αυτό, την επανάληψη γιατι είναι λάθος και το ξέρω. Τι να κάνω? ....Κάποια σκέψη? Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων!
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Όταν κάνεις κάτι που αναγνωρίζεις ότι σου κάνει κακό, μη ντύνεις το σκιάχτρο με τούλια. Σίγουρα το πρόβλημα δεν είναι ότι είσαι ρομαντική και πιστεύεις στην αγάπη και στον έρωτα και σε όλα αυτά, γιατί ξέρεις ότι αυτά είναι θετικά στοιχεία. Αυτό που κάνεις, και ο λόγος που το κάνεις, όταν το βρεις και καταφέρεις να το βάλεις σε λέξεις, δεν θα είναι κολακευτικό. Οι λέξεις θα πονάνε και θα τσούζουν – αλλιώς, πάλι ψάχνεις τρόπο να το αποφύγεις.
Μόνη σου σαμποτάρεις τον εαυτό σου και κάνεις λάθος επιλογές, αυτή είναι μια πολύ καλή αρχή, αλλά φαίνεται ότι δυσκολεύεσαι να πας παρακάτω. Μάλλον το παρακάτω βήμα είναι επίπονο, και δεν θέλεις να το κάνεις. Αν πραγματικά θέλεις να μάθεις γιατί φέρεσαι όπως φέρεσαι, πρέπει να πας σε ψυχολόγο.
__________________
6.
τι θα ήταν καλύτερο να επιλέξω: ένα ταπεινό tablet (και με τι προδιαγραφές) ή το περίφημο kindle για τα ηλεκτρονικά μου βιβλία και μόνο;!
Δεν είμαι φανατική του είδους, απλώς δεν ξέρω με τι κριτήρια να κάνω την επιλογή. Παραμένω αθεράπευτη λάτρης του απλού, έντυπου βιβλίου, αλλά κάποια τα βρίσκω μόνο σε ηλεκτρονική μορφή ή μόνο στη γλώσσα τους κ όχι στα ελληνικά (όπου έχουν εξαντληθεί στους εκδότες)!
Μερσί και να είσαι καλά, να μας διαφωτίζεις! (έχω ψάξει διαδικτυακά, αλλά δεν έχω καταλήξει, γι'αυτό και ζητάω μια δεύτερη γνώμη).
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αν το μόνο που θέλεις είναι να διαβάζεις βιβλία, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρέπει να πάρεις kindle. Η οθόνη του και η εμπειρία ανάγνωσης είναι πολύ πιο κοντά στο παραδοσιακό βιβλίο από τα tablet. Αν λες ψεματάκια και θέλεις να χαζεύεις και λίγο στο facebook όσο ξεφυλλίζεις, ή, αν θέλεις να διαβάζεις περιοδικά με φωτογραφίες και να το χρησιμοποιείς και για επικοινωνία, αλλάζει η απάντηση.
_________________
7.
Αγαπητη αμπα,
Μεγαλώνοντας και ενώ βρίσκομαι σε μια σχέση με έναν υπέροχο -για μένα- σύντροφο , αρχίζω να κάνω σκέψεις για την απόκτηση ενός παιδιού (όχι άμεσα , μελλοντικά ). Αγαπώ τα παιδιά , έχω 4 αξιολάτρευτα ανίψια, εργάζομαι στο χώρο της εκπαίδευσης και πραγματικά λιώνω στη θέα και μόνο ενός μωρού. Όταν όμως σκέφτομαι την περίοδο της εγκυμοσύνης και τις ευθύνες που αυτή συνεπάγεται -διακοπή καπνίσματος, ισορροπημένη διατροφή, ποιοτικός ύπνος κλπ κλπ , τις αλλαγές στο σώμα , πελαγωνω και σκέφτομαι ότι η περίοδος αυτή θα είναι ίδιαιτερα στρεσογονος για μένα , κάτι που θα επηρεάσει και το έμβρυο. Να διευκρινίσω ότι δε με αγχώνει η ανατροφή ενός παιδιού. Η εγκυμοσύνη είναι αυτή που με τρομάζει καθώς νιώθω τεράστια ευθύνη στη σκέψη ότι θα μεγαλώνει ένα πλασματακι μέσα μου και θα επηρεάζεται ακόμη κι από τα συναισθήματα μου, μη σου πω κι απο τον αερα που αναπνεω !Αναρωτιέμαι δεν είμαι έτοιμη ακόμη να μπω σε μια τέτοια φάση, διακατεχομαι από υψηλό αίσθημα ευθύνης , με τρομάζουν οι αλλαγές ; είναι κάτι άλλο ;
- 27χρονη
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Νομίζω πως ναι, διότι η ευθύνη που θα έχεις αφού γεννηθεί είναι απείρως μεγαλύτερη, και αυτή θα κρατήσει για όσο ζεις. Ή δεν έχεις συνειδητοποιήσει τι είναι η ανατροφή ενός παιδιού, ή το έχεις συνειδητοποιήσει και έχεις παγώσει τόσο πολύ, που έχεις μεταφέρει το πρόβλημα στην εγκυμοσύνη, για πιστεύεις ότι αυτό το ελέγχεις περισσότερο. Σε κάθε περίπτωση πιστεύω ότι είναι απαραίτητο να καταλάβεις τον μηχανισμό της σκέψης σου πριν κάνεις παιδί και να μην περιμένεις να ξεκαθαρίσουν όλα από μόνο τους λόγω ενστίκτου ή κάτι τέτοιο.
σχόλια